Αυτοδίδακτος, εξαιρετικός κιθαρίστας, έχει γράψει σπουδαία τραγούδια και συνεχίζει με αστείρευτη έμπνευση να δημιουργεί.
Με νέο άλμπουμ στα σκαριά που θα κυκλοφορήσει στις αρχές του 2017, τρία ήδη γνωστά νέα τραγούδια, «Θα περάσει κι αυτό», «Αν μια φορά ρωτούσες» και «Εισιτήριο», ο Νίκος Πορτοκάλογλου κάνει «Restart» από το club του Σταυρού του Νότου, με μία νέα, παρέα-μπάντα, τους Ευγενείς Αλήτες.
Μιλώντας στο iefimerida.gr ο Νίκος Πορτοκάλογλου αναφέρεται στα νέα του πρότζεκτ, την νεα υπουργό πολιτισμού, τον Γιάννη Μηλιό στο Φεστιβάλ, αλλά και την «κόντρα» του με την Κυβέρνηση, όταν κυκλοφόρησε το τραγούδι του «θα περάσει και αυτό».
Τελικά από πού πηγάζει αυτή η τάση για αλλαγή;
«Δεν θα έλεγα πως είναι τάση για αλλαγή αλλά η ανάγκη να συνεχιστεί το ταξίδι και η εξερεύνηση. Η δίψα που μας κρατά ζωντανούς!» τονίζει με ενθουσιασμό στο iefimerida.gr αναφερόμενος στην παράσταση ο Νίκος Πορτοκάλογλου.
«Η αγάπη για τη μουσική μας κάνει συνομήλικους»
Τι διαφορετικό έχει αυτή η παρέα στον Σταυρό, από τις προηγούμενες φορές κ τι παραμένει ίδιο;
«Πάντα ήταν στοίχημα και δημιουργικό παιχνίδι για μένα να φτιάχνω καλές μπάντες. Ομάδες δηλαδή από διαφορετικούς χαρακτήρες με διαφορετικές επιρροές που δημιουργούν ένα δυνατό σύνολο. Είναι κι αυτό ένα είδος σύνθεσης. Και η σύνθεση πάντα ωφελείται από τις αντιθέσεις.
Αυτό έκανα στα είκοσί μου με τους συμμαθητές μου που ξεκινήσαμε τους Φατμέ, αυτό έκανα και αργότερα με νεότερους μουσικούς, αυτό κάνω και τώρα πια με μουσικούς που ανήκουν στη γενιά των παιδιών μου. Η αγάπη για τη μουσική μας κάνει συνομήλικους.
Άκουσα νέες μπάντες, έκανα οντισιόν, βρήκα πολυτάλαντος μουσικούς και τραγουδιστές κι έτσι γεννήθηκαν οι Ευγενείς Αλήτες!».
«Η ιστορία δεν μας διδάσκει τίποτα»
Στο δελτίο τύπου της παράστασης μιλάτε για «αντίδοτο στο δηλητηριώδες περιβάλλον που ζούμε τα τελευταία χρόνια». Θα μου αναπτύξετε το «δηλητηριώδες περιβάλλον» για την καθημερινότητά μας;
«Δεν υπάρχει μεγαλύτερο δηλητήριο από την καχυποψία, το μίσος, τον διχασμό. Τα έχουμε πληρώσει όλα αυτά πολύ ακριβά στο παρελθόν. Με αίμα. Αλλά η ιστορία δεν μας διδάσκει τίποτα. Θα μου πεις για να μας διδάξει πρέπει πρώτα να την διδαχτούμε. Χωρίς παρωπίδες, ιδεοληψίες και αγκυλώσεις. Δύσκολα πράγματα.
Αυτό που ζούμε τα τελευταία επτά χρόνια είναι μια συνεχής αλληλουχία από κυβερνήσεις και αντιπολιτεύσεις που ο ένας κατηγορεί τον άλλον για εθνική προδοσία.
Η κρίση μας ξεγύμνωσε και φάνηκε η απελπιστική έλλειψη κουλτούρας διαλόγου και συναίνεσης. Δηλαδή δημοκρατικής παιδείας.
Πάλι βλέπεις στην παιδεία καταλήγουμε. Στο σχολείο. Να μάθουμε να συνθέτουμε τις διαφορετικές απόψεις για το κοινό καλό. Πολύ δύσκολα πράγματα. Ε το να ασχοληθούμε επιτέλους με τα δύσκολα είναι το αντίθετο του λαϊκισμού. Καιρός δεν είναι να το κάνουμε; Στην Κύπρο τα καταφέρανε. Γιατί όχι κι εμείς;».
Σε μία χώρα που κυριαρχεί η μιζέρια και η μουρμούρα, πού βρίσκει έμπνευση ο Νίκος Πορτοκάλογλου κ δημιουργεί ασταμάτητα;
«Κάθε εποχή έχει τις δυσκολίες της. Η εποχή της ψεύτικης ευμάρειας είχε άλλες δυσκολίες για έναν δημιουργό, η εποχή της κρίσης και της μιζέριας έχει άλλες. Μην ξεχνάμε πως ο Τσιτσάνης έγραψε τα αριστουργήματα του μέσα στην κατοχή και τον εμφύλιο!».
«Όλες οι κυβερνήσεις είπανε ψέματα και η τελευταία τα πιο χοντροκομμένα»
Σας είχαν κατηγορήσει με το τραγούδι σας «θα περάσει κ αυτό» ότι στρεφόσαστε κατά της Κυβέρνησης και έρχομαι να ρωτήσω. Ο τόπος μας, χρειάζεται «Restart»;
«Εννοείται πως χρειαζόμαστε «restart»! Μα για να το κάνεις θέλει μια γενναία απόφαση. Πρέπει να παραδεχτείς πως έχεις κολλήσει, πως δεν πάει άλλο. Να δεις τα χάλια σου στον καθρέφτη και να πεις, πως έγινα έτσι; Πως το έκανα αυτό στον εαυτό μου;
Είναι εκείνη η στιγμή που δεν μπορείς πια να ρίξεις την ευθύνη σε κανέναν άλλο παρά μόνο στον εαυτό σου. Ε τότε ήδη έχεις κάνει το πρώτο βήμα. Τότε αρχίζεις να αλλάζεις εσύ, που είναι και η μόνη ελπίδα για να αλλάξει ο κόσμος.
Γι αυτό ποτέ δεν μου άρεσαν τα τραγούδια καταγγελίας, που είναι βέβαια πολύ δημοφιλή γιατί ρίχνουν την ευθύνη στους άλλους, αλλά τα τραγούδια προσωπικής ευθύνης.
Αυτό προσπάθησα να πω και με το τραγούδι «Θα περάσει κι αυτό». Όλες οι κυβερνήσεις είπανε ψέματα και η τελευταία είπε τα πιο χοντροκομμένα από όλους. Αλλά δεν ήταν ένα τραγούδι εναντίον της κυβέρνησης. Ήταν ένα τραγούδι ενάντια στον κακό μας εαυτό».
Υπάρχουν οι άνθρωποι να το κάνουν;
«Είμαι σίγουρος πως υπάρχουν. Όπως όταν ξεκίνησα να κάνω την νέα μου μπάντα ήμουνα σίγουρος πως, δεν μπορεί, θα υπάρχουν εκεί έξω πολλοί ταλαντούχοι άνθρωποι που ψάχνουν ευκαιρίες για δείξουν τι αξίζουν, έτσι πρέπει κάποιος να ψάξει του άξιους και έντιμους νέους πολιτικούς.
Αυτό είναι το πρόβλημα. Ποιος θα τους ψάξει. Αυτά τα απολιθωμένα κόμματα που ο μόνος τους καημός είναι να αξιοποιήσουν τον αξιοθρήνητο κομματικό τους στρατό; Πρέπει να κάνουν αυτοκριτική, εξυγίανση πρώτα. Δηλαδή restart! Και μια που μιλάμε και λίγο αγγλικά: You may say I am a dreamer but I'm not the only one».
«Ο Μηλιός στο Φεστιβάλ είναι σαν να μπει ο Λούκος στο Υπουργείο Οικονομικών»
Έχετε δεχτεί πρόταση για ενεργή συμμετοχή στην πολιτική; Έχετε σκεφτεί τον εαυτό σας στη βουλή;
«Η απάντηση είναι όχι και όχι. Δεν έχω δεχτεί ποτέ πρόταση και δε σκοπεύω να εγκαταλείψω τη μουσική μέχρι τέλους».
3 παρεμβάσεις για τον πολιτισμό, που θα χαιρόσαστε, αν έκανε, η Λυδία Κονιόρδου.
«Θα πω πρόχειρα τρία πράγματα που έχουν σχέση με αυτό που ξέρω καλύτερα, τη μουσική: Να προστατεύσει τα πνευματικά δικαιώματα που κινδυνεύουν πιο πολύ από ποτέ, να μειώσει το ΦΠΑ στις συναυλίες από το 24% στο 6% όπως και στο θέατρο και να διευκολύνει τις συναυλίες σε όλα τα περιφερειακά θέατρα που υπολειτουργούν».
Πως δεχτήκατε την είδηση του Γιάννη Μηλιού στην προεδρία του Ελληνικού Φεστιβάλ;
«Όπως θα δεχόμουν την ανάθεση του υπουργείου οικονομικών στον Γιώργο Λούκο! Αν και τώρα που το σκέφτομαι ίσως αυτό να ήταν πιο ταιριαστό...».
Δύο νέα cd που αποκτήσατε πρόσφατα;
«Μέσα στη χρονιά αυτή αποχαιρέτησα δύο από τους μεγαλύτερους ήρωες μου, τον David Bowie και τον Leonard Cohen. Με συντροφεύουν και οι δύο ανελλιπώς από την εφηβεία μου. Το συγκλονιστικό είναι πως και οι δύο ηχογραφούσαν δίσκους μέχρι την τελευταία στιγμή, ξέροντας πως ετοιμάζονται για το μεγάλο ταξίδι. Και οι δύο μας αποχαιρέτησαν δηλαδή τραγουδώντας και δίνοντας το απόλυτο καλλιτεχνικό παράδειγμα. «Black star» λοιπόν και «You want it darker...».
Τι να πάρει μαζί του το 2016 κ τι να φέρει το 2017;
«Να πάρει την κούραση, την απόγνωση, το 'δεν γίνεται' και να φέρει ένα νέο 'γίνεται'.».
Νίκος Πορτοκάλογλου και οι Ευγενείς Αλήτες
Κάθε Σάββατο «Restart» στο Club του Σταυρού του Νότου
«Πιάνο, τρομπέτα, βιολί, γιουκαλίλι, κλαρίνο, ακορντεόν, γκάιντα είναι τα νέα χρώματα στην παλέτα. Μαζί με την κιθάρα, το μπάσο και τα τύμπανα συνθέτουν τον ήχο των καινούριων τραγουδιών, αλλάζοντας εντελώς και τα παλιά. Η μεγάλη δύναμη όμως αυτής της ομάδας είναι οι φωνές: έξι μουσικοί στη σκηνή, έξι φωνές. Καθεμιά ξεχωριστή και ιδιαίτερη».
Μαζί του επί σκηνής:
Αγάπη Διαγγελάκη: φωνή, κρουστά, γιουκαλίλι, λάφτα, μεταλλόφωνο
Δημήτρης Καλονάρος: τύμπανα, φωνητικά
Γιώργος Κουρέλης: πλήκτρα, ακορντεόν, φωνητικά
Ηλίας Λαμπρόπουλος: φωνή, βιολί, τρομπέτα, κλαρίνο, γκάιντα
Βύρων Τσουράπης: φωνή, μπάσο, μαντολίνο, κιθάρα
Σταυρός του Νότου Club, Φραντζή & Θαρύπου 37, Ν.Κόσμος
Τηλ. 2109226975