Αν ήταν μόνο η περίπτωση της Ελλάδας, θα μπορούσε να υποστηρίξει κανείς ότι το Βερολίνο και οι αποκαλούμενοι «σκληροί» της Ευρωζώνης θέλουν απλώς να συνετίσουν το «μαύρο» πρόβατο.
Όταν, όμως, ζητείται από σχεδόν τα μισά κράτη της Ευρωζώνης να παραμείνουν πάση θυσία στο μονοπάτι της δημοσιονομικής πειθαρχίας, τότε είναι προφανές ότι κάτι δεν πάει καλά.
Το πρώτο που βγαίνει ως είδηση από το «μάζεμα» του Eurogroup είναι ότι ο σκληρός πυρήνας απέρριψε με συνοπτικές διαδικασίες την πρόταση της Κομισιόν για ελαφρώς επεκτατική δημοσιονομική πολιτική το 2017, έτσι ώστε να ενισχυθεί η αδύναμη δυναμική ανάκαμψης. Το μήνυμα των «σκληρών»- που σαφώς έχει ως αποδέκτη και την Ελλάδα και όσους δηλώνουν διατεθειμένοι να συζητήσουν το ενδεχόμενο δημοσιονομικής χαλάρωσης τουλάχιστον μετά από το 2018- όπως στοιχίζονται πίσω από το Β. Σόιμπλε, είναι ότι οι κανόνες του Συμφώνου Σταθερότητας είναι αυτοί που είναι και η αυστηρή τήρηση τους είναι ο μόνος δρόμος για να εξέλθει η οικονομία της Ευρωπαϊκής Ένωσης από το τέλμα. Κι αυτό, παρά τα σταθερά υψηλά ποσοστά ανεργίας, ειδικά στο Νότο, την ισχνή και αβέβαιη ανάπτυξη και, πάνω απ’ όλα, τα λίαν ανησυχητικά μηνύματα που δείχνουν ότι οι πολίτες δυσανασχετούν και δυσκολεύονται να βρουν το νόημα της ευρωπαϊκής ιδέας.
Η Ιταλία, μόλις ένα 24ωρο μετά από το δημοψήφισμα που επιβεβαίωσε ότι υπάρχει ένα καζάνι που βράζει και άνοιξε επί της ουσίας τον εκλογικό κύκλο στη γειτονική χώρα, καλείται («προσκαλείται» σύμφωνα με τη διπλωματική γλώσσα του Eurogroup) να λάβει πρόσθετα μέτρα, έτσι ώστε να αποφύγει τον εκτροχιασμό από τις απαιτήσεις του Συμφώνου Σταθερότητας, ενώ επισημαίνεται ότι το υψηλό Χρέος παραμένει πηγή ανησυχίας. Κι όλα αυτά ενώ αναγνωρίζεται ότι το κόστος για το προσφυγικό και τα μέτρα για τους σεισμόπληκτους, συνέβαλαν στη δημοσιονομική απόκλιση.
Το Βέλγιο, επίσης, τίθεται στην ομάδα των χωρών που έχουν εκτροχιαστεί από τους στόχους και που πρόκειται να λάβουν πρόσθετα μέτρα, ενώ ακόμα και η Κύπρος που εξήλθε μετά πολλών επαίνων από το Μνημόνιο εγκαλείται για τις δημοσιονομικές αποκλίσεις και καλείται να λάβει πρόσθετα μέτρα, για τα οποία ήδη υπάρχει δέσμευση από την κυπριακή κυβέρνηση, όπως τουλάχιστον αναφέρεται στην ανακοίνωση του Eurogroup. Στη μαύρη λίστα βρίσκονται, ακόμα, η Λιθουανία, η Σλοβενία αλλά και η Φινλανδία, οι οποίες καλούνται να πάρουν όλα τα αναγκαία μέτρα για να «μαζευτούν» εντός του 2017.
Στο «μικροσκόπιο» ή μάλλον στην… μπούκα παραμένουν η Ισπανία και η Πορτογαλία, οι οποίες όντας στο διορθωτικό σκέλος του Συμφώνου Σταθερότητας επίσης καλούνται να λάβουν πρόσθετα μέτρα και μάλιστα εγκαίρως, με την επισήμανση ότι το Μάρτιο θα ελεγχθούν για το αν εφαρμόζουν με τον… προσήκοντα τρόπο τα δέοντα.
Με… μισή καρδιά το Eurogroup θεώρησε ότι πέρασαν τον πήχη η Γαλλία, η Ιρλανδία, η Λετονία, η Μάλτα και η Αυστρία, καθώς έγινε αποδεκτό ότι συμφωνούν σε γενικές γραμμές με τις επιταγές του Συμφώνου Σταθερότητας. Ωστόσο, δεν είναι τυχαίο ότι και σε αυτές τις περιπτώσεις το Eurogroup καλεί τις εν λόγω χώρες να τηρήσουν τις δεσμεύσεις τους και καλωσορίζει τη δέσμευση τους να πάρουν όσα μέτρα χρειαστεί.
Ποιοι πέρασαν τον πήχη της δημοσιονομικής πειθαρχίας; Η Ολλανδία, το Λουξεμβούργο, η Σλοβακία, η Εσθονία και φυσικά η Γερμανία.