Εναν γύρο σε τρεις μεγάλες πόλεις της Γαλλίας έκανε η εφημερίδα Liberation για να καταλάβει γιατί ο Φιγιόν κέρδισε στις προκριματικές εκλογές και τι θέλουν πραγματικά οι Γάλλοι να αλλάξει στη χώρα τους.
Νικητής στο δεύτερο debate με τον αντίπαλό του Αλέν Ζιπέ, με τον αέρα του νικητή στις δημοσκοπήσεις που του δίνουν 16 μονάδες επιπλέον, ο Φρανσουά Φιγιόν αναμένεται να εκλεγεί σήμερα ο υποψήφιος της Δεξιάς στη Γαλλία για τις προεδρικές εκλογές του 2017.
Η Λυόν στον Φιγιόν
Τις περισσότερες ψήφους ο Φιγιόν της πήρε στην πόλη Λυόν, στις ακριβές συνοικίες της πόλης, όπου το τετραγωνικό μέτρο κοστίζει 5.000 ευρώ. Εδώ το στιλ bling-bling, αυτό που οι Γάλλοι καταλογίζουν στον Νικολά Σαρκοζί, με τα χρυσά ρολόγια και τα γιότ στις διακοπές, δεν έχει πέραση. Οι ψηφοφόροι ζητούν μια «μετριοπάθεια» και θεωρούν τον Φιγιόν τον φυσικό τους υποψήφιο για την προεδρία. Τον θεωρούν επίσης εκπρόσωπο των «χαμένων αξιών» της Γαλλίας. «Θέλει να ανυψώσει τη χώρα και είναι κάτι που χρειαζόμαστε», δηλώνει μια 50χρονη ψηφοφόρος του στην Liberation.
«Η γαλλική γλώσσα χάνεται στα σχολεία μας, η παιδεία του πολίτη έχει εξαφανιστεί», προσθέτει και εκτιμά ότι η προεδρία του Φρανσουά Ολάντ υπήρξε «καταστροφική για τη Γαλλία»: «Δεν υπολόγισε καθόλου τους παραδοσιακούς Γάλλους και τους καθολικούς. Αυτός πίστευε μόνο στο Charlie Hebdo, αλλά για εμάς η δολοφονία ενός ιερέα από τζιχαντιστές ήταν κάτι τρομερό», λέει.
Ενας άλλος ψηφοφόρος του Φιγιόν, ένας 53χρονος δικηγόρος, δηλώνει στην εφημερίδα ότι τον προσελκύει το οικονομικό του πρόγραμμα «η δέσμευσή του για τα εργασιακά και η μείωση του ελλείμματος». «Θα φέρει έναν αέρα μεταρρυθμίσεων που δεν έχει άλλος», εκτιμά.
Μια άλλη 37χρονη γυναίκα, πιστή καθολική, δηλώνει ότι θα τον ψηφίσει γιατί είναι κατά της υιοθεσίας από ομοφιλόφιλους. «Αλλά κατά βάθος, θα έλεγα, ότι κληροδοτώ ό,τι θέλω στα παιδιά μου. Αλλά στο ζήτημα της πτώχευσης, μια χώρα δεν μπορεί να σταθεί εύκολα στα πόδια της», λέει. Είναι νοικοκυρά και μητέρα πέντε παιδιών. «Πάντα ψήφιζα την Δεξιά και πήγα να δω τον Φιγιόν σε μια ομιλία το περασμένο φθινόπωρο, για πρώτη φορά. Βγήκα από εκεί πεπεισμένη: δεν είναι χαρισματικός, δεν είναι ευχάριστος, αλλά είναι ένας άνθρωπος ευθύς, έχει πεποιθήσεις». Δεν κρύβει, επίσης, το ενδιαφέρον της για τον Εμμανουέλ Μακρόν: «Πρέπει να ξαναδώσουμε στους ανθρώπους την όρεξη να δουλέψουν και αυτό το έχει ο Μακρόν. Αυτός ο άνθρωπος έχει πραγματικά δουλέψει και πιστεύει στην αναδιανομή του πλούτου. Ο Θεός ξέρει ότι είμαι δεξιά, αλλά πιστεύω και στην κοινωνική πολιτική κατά βάθος».
Ένας άλλος συνταξιούχος, 86 ετών, μιλάει κι αυτός για την αξία της εργασίας. «Πρέπει να μάθουμε τα παιδιά μας να δουλεύουν από το νηπιαγωγείο, όχι στα 25 τους! Ο Φιγιόν είναι ο καταλληλότερος γι’αυτό, έχει εμπειρία, δεν έχει φάει, είναι σχετικά νέος στην ηλικία. Δεν υποχώρησε ούτε για ένα λεπτό από την αρχή της προεκλογικής του εκστρατείας. Η εξωτερική του πολιτική μου αρέσει. Η δημοσιονομική του πολιτική σίγουρα θα πονέσει, αλλά είναι απαραίτητο». Ο ηλικιωμένος άντρας χαίρεται που γίνονται προκριματικές εκλογές στη Δεξιά. «Δεν αποφασίζει για τον υποψήφιο μόνο μια μικρή μεοψηφία, δεν είμαστε πια στην ΙΙΙη δημοκρατία!». Και προσθέτει, χωρίς αυταπάτες: «Εξάλλου, ο Φιγιόν και ο Ζιπέ θα κυβερνήσουν μαζί».
Στο Μονπελιέ ενθουσιασμένοι με τον Φιγιόν
Οπαδοί στρατευμένοι ή απλά ψηφοφόροι, ηλικίας από 20 ως 70 ετών, περίπου 20 άτομα στριμώχτηκαν στην τοπική του Μονπελιέ για να παρακολουθήσουν το debate Φιγιόν-Ζιπέ. Περιμένοντας, τσιμπολογούσαν από το μπουφέ σαλάμια, πατέ, λουκάνικα, ζαμπόν. Οι οπαδοί του Φιγιόν είναι χαρούμενοι για τον πρώτο γύρο που τον ανέδειξε νικητή. «Ηταν θεϊκή έκπληξη, πέρα από κάθε φαντασία». «Τον στηρίζουμε από το 2013, πιστεύαμε στην επικράτησή του από την αρχή. Και βέβαια πιστεύουμε ότι θα εκλεγεί πρόεδρος της Γαλλίας».
Τι τους αρέσει στον Φιγιόν; Όλα. «Η ευθύτητά του, το πρόγραμμά του, το κύρος του, οι αξίες του». Οι πιο ηλικιωμένοι δείχνουν φανατικοί μαζί του, επαινούν την εμπειρία του, χαιρετίζουν τις αδιάλλακτες απόψεις του, πιστεύουν ότι το πρόγραμμά του βασίζεται σε αξίες και έχει ρίζες στην Δεξιά. «Κι αυτό, όπως καταλαβαίνετε, μας αρέσει ιδιαίτερα…».
Όταν τελείωσε το debate, ένας άντρας 61 ετών πήρε την απόφασή του: χωρίς δισταγμό, θα ψηφίσει τον Φιγιόν. «Δείχνει να έχει κίνητρο, είναι πιο συγκεκριμένος, πιο αποφασιστικός, πιο σίγουρος για τις απόψεις του από τον Ζιπέ». Ο ίδιος άνθρωπος, λίγες ώρες νωρίτερα δεν ήξερε ποιόν να προτιμήσει, «Ψήφισα τον Σαρκοζί στον πρώτο γύρο, όπως και πολλοί άλλοι εδώ μέσα και δίσταζα για την συνέχεια. Περίμενα το debate για να πάρω την απόφασή μου. Να, τώρα την πήρα», λέει.
Γύρω του, όλοι δείχνουν να έχουν την ίδια στάση: ο κύβος ερρίφθη, θα ψηφίσουν τον Φιγιόν. «Εγώ είμαι οπαδός του Σαρκοζί από πάντα, αλλά θα ψηφίσω την Κυριακή τον Φιγιόν, στον δεύτερο γύρο, χωρίς άλλη σκέψη». «Δεν το συζητώ, αυτό θέλει και ο Σαρκοζί», προσθέτει.
Στη Λιμόζ υπάρχουν θυμωμένοι άνθρωποι
Στον πρώτο γύρο, ο ψηφοφόρος στήριξε τον Αλέν Ζιπέ. Τώρα όμως βλέπει ότι η Γαλλία του Φιγιόν είναι η χώρα του μέλλοντος. «Είδα ότι κάτι συνέβαινε όταν έκανα ουρά για να ψηφίσω στον πρώτο γύρο. Δεν γνώριζα αυτή τη Γαλλία που βρισκόταν μπροστά μου και πίσω μου. Τώρα αρχίζω να καταλαβαίνω. Η Γαλλία που σηκώθηκε από τον καναπέ για να ψηφίσει την πρώτη Κυριακή στις προκριματικές εκλογές είναι αυτή η παθητική Γαλλία, έτσι δεν μας έλεγαν; Είναι η Γαλλία που ο φιλόσοφος Εμμανουέλ Τοντ αποκάλεσε «η χώρα των καθολικών ζόμπι». Μια χώρα που δεν αγαπάει το Charlie Hebdo και είναι πολύ θυμωμένη».
Η πόλη Λιμόζ εγκατέλειψε όλους τους σοσιαλιστές πολιτικούς. Είναι πόλη που ψήφιζε ιστορικά το Σοσιαλιστικό κόμμα. Ωσπου γύρισε μαζικά προς τους υποψηφίους του Νικολά Σαρκοζί. Εξέλεξε περιφερειάρχη κάποιο δικό του στέλεχος κι αυτό ως …πρόσφατα. Τώρα οι περισσότεροι ψηφίζουν και στηρίζουν τον Φρανσουά Φιγιόν.
«Είναι ένας πολιτικός νέος, ευθύς και άφθαρτος», δηλώνει ένας ψηφορόρος της Λιμόζ, ο οποίος ομολογεί ότι στον πρώτο γύρο ψήφισε τον Σαρκοζί. Στον δεύτερο γύρο θα ψηφίσει τον Φιγιόν. Ο ίδιος είναι διευθυντής επιχείρησης, 74 ετών, και ψηφίζει Δεξιά από την εποχή του Ζισκάρ ντ Εστέν. Παρακολούθησε όλα τα debate των υποψηφίων από την αρχή. «Ο Ζιπέ έδειξε ότι δεν είναι ψύχραιμος. Βρήκα την συμπεριφορά του πραγματικά άστοχη», λέει. «Είναι απίστευτο να φέρεσαι έτσι όταν είσαι άνθρωπος της εξουσίας», αναφέρει κι άλλη οπαδός του Φιγιόν, συνταξιούχος στη δημόσια εκπαίδευση.
«Ο Φιγιόν αντιστοιχεί σε αυτό που θέλω για τη Γαλλία: ανύψωση της χώρας μου, αποτελέσματα. Ο Φιγιόν δείχνει ειλικρινής. Και δεν πειράζει που προτείνει την κατάργηση 500.000 θέσεων εργασίας στο δημόσιο, ειδικά στην εκπαίδευση. Το ερώτημα δεν είναι τι αρέσει ή όχι, πρέπει να υιοθετηθούν μέτρα για να ανυψώσουν τη Γαλλία σε επίπεδο αξιών αλλά και οικονομικά. Όταν πηγαίνω να ψηφίσω σκέπτομαι τα εγγόνια μου. Εγώ έζησα τη ζωή μου. Αν πρέπει να πληρώσω επιπλέον φόρους, θα τους πληρώσω αν βλέπω θετικές συνέπειες στη ζωή των συμπατριωτών μου».
Μια άλλη ψηφοφόρος, 80 ετών, συνταξιούχος κι αυτή στη δημόσια εκπαίδευση, είναι οπαδός του Φιγιόν και εκτιμά ότι η Γαλλία χρειάζεται αλλαγή κατεύθυνσης. «Όταν βλέπω την κατάσταση στην Παιδεία…Δεν μπορεί να συνεχιστεί, πρέπει να μπει τάξη σε αυτό το χάος. Ο Φρανσουά Φιγιόν πιστεύω είναι η σωστή επιλογή για τον λαό μας. Κανείς δεν μπορεί να του προσάψει ότι πούλησε δημαγωγία. Οι Γάλλοι βαρεθήκαμε τα προγράμματα ό,τι νάναι».
«Θα τον ψηφίσω γιατί ήταν συνεπής ακόμη και ως πρωθυπουργός του Σαρκοζί. Του εμπιστεύτηκαν μια αποστολή και την τήρησε μέχρι τέλους, σε μια δύσκολη συγκυρία, όταν ο Σαρκοζί έπαιρνε όλο το χώρο και έριχνε τη σκιά του. Αυτό είναι η απόδειξη, για μένα, ότι θα τηρήσει το πρόγραμμά του», προσθέτει.
«Πρέπει να φύγει ο Αλέν Ζιπέ από τη μέση, είναι πολιτικός του Κέντρου, δηλαδή της πολιτικής χωρίς εντόσθια. Ο Ζιπέ έλεγε για «ευτυχισμένη ταυτότητα». Τι σημαίνει αυτό το πράγμα, ένα διαφημιστικό σλόγκαν, πολύ μακριά από τα προβλήματα των Γάλλων».
Εχει σκελετό πολιτικού
Ο Φιγιόν προσελκύει κατεξοχήν την "βαθειά Γαλλία", την "πραγματική Γαλλία". Στην Λυόν οι ψηφοφόροι του εκτιμούν ότι κατόρθωσε να συνδέσει την επαρχία με το Παρίσι, που ήταν εντελώς αποσυνδεδεμένα με άλλους πολιτικούς.
Ο 52χρονος Μαρκ, σύμβουλος επιχειρήσεων, δηλώνει: «Επί τρία χρόνια, ο Φιγιόν γύρισε όλες τις πόλεις και τα χωριά της Γαλλίας, μίλησε με 60 εκατομμύρια ανθρώπους με τους οποίους δεν ασχολείται κανείς. Εχουμε επιτέλους έναν πολιτικό ηγέτη. Τον φαντάζεστε σε μια διεθνή συνάντηση; Θα έχουμε πρόσωπο! Εχει πολιτικό βάθος, έχει πολιτικό σκελετό! Είναι ενδιαφέρον μέσα σε αυτή την παγκοσμιοποίηση χωρίς ταυτότητα".
Ας σημειωθεί ότι στον δεύτερο γύρο των προκριματικών εκλογών της Δεξιάς, την Κυριακή 27 Νοεμβρίου, αυξήθηκε η προσέλευση ψηφοφόρων.
Ο Φιγιόν ήρωας στην περιοχή που γεννήθηκε
Στην αγροτική περιοχή της Σαρτ, με τα ατελείωτα μικρά χωριά, ο Φρανσουά Φιγιόν είναι εδώ και χρόνια ο τοπικός σταρ, εδώ γεννήθηκε. Είναι ένας ήρωας που λες και βγαίνει από τον Μπαλζάκ, μακριά από τα παρισινά φώτα και την επιδερμικότητα ενός μπουρζουά. Πολλοί τον έχουν δει στη Σαρτ να ξεκινάει την πολιτική του σταδιοδρομία στο πλευρό του Joël Le Theule, του πολιτικού του «πατέρα», τον οποίο και διαδέχτηκε ως περιφερειακός σύμβουλος αρχικά, βουλευτής και δήμαρχος της περιοχής, στη συνέχεια. Τον ακολούθησαν μετά στα διάφορα υπουργεία όπου υπηρέτησε και πιστεύουν ακράδαντα ότι θα γίνει πρόεδρος της Γαλλίας. Αλλά για αυτούς, παραμένει πάντα ο άνθρωπος της επαρχίας τους. Αυτός που μπορεί ο καθένας να συναντήσει τυχαία στο σούπερ μάρκετ της γειτονιάς ή στο μεγάλο κατάστημα της διπλανής πόλης. Ο άνθρωπος που τους χαιρετάει όλους σε ένα αγροτικό συμβούλιο ή σε μια εκδήλωση. Ακόμη καλύτερα, είναι ο πολιτικός που δεχόταν τον καθένα στο γραφείο του όταν ήταν υπουργός Εσωτερικών του Σαρκοζί ή και πρωθυπουργός αργότερα.
Παρότι εγκατέλειψε την περιοχή που γεννήθηκε και εξελέγη βουλευτής Παρισιού, ο Φιγιόν κράτησε τις ντόπιες συμπάθειες. Στα μικρά χωριά και στις πόλεις της περιοχής, τα οποία αδειάζουν από νέους, ο Φιγιόν έσπασε όλα τα ρεκόρ ψήφων στον πρώτο γύρο των προκριματικών. Εδώ τον παραδέχονται, εκτιμούν την ειλικρίνειά του, την πίστη του σε ιδέες και αξίες που μιλούν στην καρδιά της κλασικής και παραδοσιακής δεξιάς, μιας δεξιάς καθολικής, επαρχιακής Δεξιάς.
Μακριά από το Παρίσι και την σνομπαρία της πρωτεύουσας, ο Φρανσουά Φιγιόν, του οποίου ο πατέρας ήταν συμβολαιογράφος, κατόρθωσε να κρατήσει τις φιλίες του και τους ψηφορόρους του.
