Μέσα από την πυκνή «ομίχλη» του γαλαξία μας, μια ομάδα αστρονόμων κατάφερε να εντοπίσει κάτι πάρα πολύ σημαντικό. Μια από τις μεγαλύτερες δομές στο σύμπαν, που έχουμε καταφέρει να παρατηρήσουμε.
Το υπερ-σύμπλεγμα Vela, όπως ονομάστηκε, είναι μια τεράστια ομάδα από σμήνη γαλαξιών. Σε κάθε ένα από τα σμήνη, ανήκουν από εκατοντάδες ή ακόμα και χιλιάδες γαλαξίες. Γίνεται άμεσα αντιληπτό πως το Vela αποτελεί ένα χαώδες αντικείμενο παρατήρησης, με το μέγεθος του να ξεπερνάει τα όρια του... ανθρώπινου νου.
Προσπαθώντας να εξηγήσει την μεγάλη σημασία αυτής της ανακάλυψης, η Renee Kraan-Korteweg, αστροφυσικός στο Πανεπιστήμιο της Κέιπ Τάουν, δήλωσε πως: «Ποτέ δεν θα μπορούσα να πιστέψω πως μια τόσο μεγάλη δομή στο σύμπαν θα εμφανιζόταν ξαφνικά σε τόσο περίοπτη θέση».
Η πρώτη ερώτηση που ας έρχεται στο μυαλό, είναι πώς μέχρι σήμερα δεν είχε εντοπιστεί ένα τόσο μεγάλο αντικείμενο; Η απάντηση είναι πως ο ίδιος μας ο γαλαξίας δεν μας άφηνε!
Ζούμε μέσα σε έναν «επεκτατικό» γαλαξία, τον Milky Way, που φιλοξενεί περισσότερα από 100 δισεκατομμύρια αστέρια, τρισεκατομμύρια πλανήτες, αλλά και σύννεφα αερίων και σκόνης. Οταν θέλουμε να μελετήσουμε ένα μακρινό αστέρι μέσα στον γαλαξία, τότε δεν αντιμετωπίζουμε ιδιαίτερα προβλήματα. Οταν όμως θέλουμε να «σπάσουμε» τα όρια του Milky Way, κοιτάζοντας προς τα έξω, τότε η «ομίχλη» φωτός που δεχόμαστε από τα αμέτρητα φωτεινά αντικείμενα του μας εμποδίζει.
Η ικανότητα μας να εντοπίσουμε δομές εκτός του γαλαξία μας, μειώνεται πολύ περισσότερο όταν αυτά τα αντικείμενα είναι σχετικά «ευθυγραμμισμένα» με το γαλαξιακό μας επίπεδο. Ο Milky Way είναι ένας σπειροειδής, επίπεδος γαλαξίας. Αρα όταν ένα αντικείμενο βρίσκεται «πίσω» του, τότε θα πρέπει να κοιτάξουμε μέσα από όλα τα αστέρια του Milky Way, για να ξεχωρίσουμε αντικείμενα εκτός του. Το σύμπλεγμα Vela φαίνεται πως... κρυβόταν πίσω από την «γειτονιά» μας.
Για να εντοπίσει το σύμπλεγμα Vela, η Renee Kraan-Korteweg μαζί με τους συνεργάτες της χρησιμοποίησαν στοιχεία από δύο υπερσύγχρονα τηλεσκόπια, αλλά και από τις μετρήσεις ακτίνων Χ στο γαλαξιακό επίπεδο. Χρησιμοποιώντας τα δεδομένα προσπάθησαν να υπολογίσουν την ταχύτητα με την οποία οι γαλαξίες, πάνω και κάτω από το γαλαξιακό επίπεδο, απομακρύνονται από τη Γη. Προς έκπληξη τους, κατέληξαν πως τα αντικείμενα φαίνονταν σαν να κινούνται μαζί. Αυτό σημαίνει πως ανάμεσα τους υπάρχουν πολλοί ακόμα γαλαξίες που δεν μπορούμε να δούμε, λόγω... ομίχλης.
Με αυτό το τρόπο, οι επιστήμονες του πανεπιστημίου της Νοτίου Αφρικής, κατάφεραν να εντοπίσουν μια από τις μεγαλύτερες δομές που έχουμε βρει στο σύμπαν.