Σίγουρα δεν μπορεί να φανταστεί κανείς, πώς θα ήταν το σύγχρονο ελληνικό θέατρο, ο κινηματογράφος και η τηλεόραση μας, χωρίς το δίδυμο των Θανάση Παπαθανασίου και Μιχάλη Ρεππα.
Και δεν θα χρειαστεί να μάθουμε. Τα σήριαλ τους άφησαν εποχή (Τρεις χάριτες, Δις εξαμαρτείν) και οι ταινίες τους έσπαγαν το ένα ρεκόρ μετά το άλλο σε εισιτήρια (Safe sex).
Ακόμα μια πλούσια θεατρική σεζόν για τους αγαπημένους του κοινού συγγραφείς ξεκινά, με δύο νέα έργα, άλλα και ένα παλιότερο.
Επί σκηνής το «Βαφ'τα μαύρα» και η «Δεύτερη φωνή». Γέλιο από τη μία και θα λέγαμε, δράμα από την άλλη. Κάτι σαν τη ζωή μας. «Το δράμα χωρίς καμιά αίσθηση του χιούμορ είναι ένα ρηχό μελόδραμα και η κωμωδία χωρίς μελαγχολικό βάθος είναι μια σαχλαμάρα» τονίζουν στο iefimerida.gr.
«Το σκοτάδι και το φως είναι εξ ίσου απαραίτητα και βλέπουμε ακριβώς γιατί στην ζωή μας συνυπάρχουν και τα δυο, σε διαφορετική ποσοστιαία σχέση κάθε φορά.
Έτσι και στην δική μας επαγγελματική ζωή υπάρχει και η κωμωδία και το δράμα αλλά με μια μεροληψία υπέρ της κωμωδίας».
«Η δουλειά της κωμωδίας είναι το πορτραίτο του νεοέλληνα»
«Ακόμα και φέτος που έχουμε στο θέατρο Αποθήκη το νέο δραματικό μας έργο «Δεύτερη Φωνή» σε σκηνοθεσία Κωσταντίνου Μακρουλάκη, ταυτόχρονα έχουμε ΔΥΟ κωμωδίες. Στο θέατρο Λαμπέτη την καινούργια μας κωμωδία «Βαφ'τα Μαύρα» αλλά και στο Βέμπο την παλιά μας επιτυχία «Ο Αη Βασίλης Είναι Σκέτη Λέρα» με ένα υπέροχο θίασο».
Υπάρχουν πρόσωπα ή χαρακτηριστικά των ημερών που να έχετε εντάξει στα έργα σας; «Κανένα. Τα χαρακτηριστικά πρόσωπα των ημερών είναι δουλειά της επιθεώρησης. Η δουλειά της κωμωδίας είναι το πορτραίτο του νεοέλληνα.
Τα έγκατα της νεοελληνικής ψυχής που αναδεικνύουν τα πρόσωπα και παράγουν τις πολιτικές συμπεριφορές της επικαιρότητας».
«Ουδέποτε γράψαμε κάποιο έργο με οικονομικά κριτήρια»
Έχετε περάσει στη συνείδηση του κοινού, ως δημιουργοί κωμικών έργων. Ωστόσο μας χαρίσατε κ τον συγκλονιστικό «Ο Εβρος απέναντι». Εχετε προτίμηση σε κάποιο είδος; Μήπως η κωμωδία είναι προσοδοφόρα κ λιγότερο «ρίσκο»;
«Ουδέποτε γράψαμε κάποιο έργο με οικονομικά κριτήρια και πιστεύουμε ότι σχεδόν κανείς καλλιτέχνης δεν έχει σαν πρώτο κριτήριο το οικονομικό.
Ο καλλιτέχνης αποφασίζει να τραβήξει το ρίσκο της έκθεσης του στην κρίση του οποιουδήποτε, για να μπορέσει να αυτοπραγματωθεί σαν ύπαρξη και όχι για να πλουτίσει».
Φαντάζομαι δεν ξεχωρίζετε έργα σας; Έρχεται για παράδειγμα στην Αθήνα ένας επισκέπτης από την περιφέρεια. Ποιο από τα θεατρικά σας που παίζονται αυτή τη στιγμή θα έπρεπε οπωσδήποτε να δει κ γιατί;
«Αυτή η επιλογή είναι σχεδόν σαν την “εκλογή της Σόφης”. Πώς μπορούμε να διαλέξουμε ένα από τα παιδιά μας;».
φωτογραφία: eurokinissi
«Για το επίσημο κράτος απλώς δεν υπάρχουμε ποτέ»
Από τη μία σπάτε ταμεία στον κινηματογράφο, από την άλλη θα λέγαμε, είστε σχεδόν κομμένοι από το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου. Είναι κομματικοί οι λόγοι/προσωπικοί;
«Προσωπικοί σίγουρα όχι. Γιατί είμαστε κομμένοι διαχρονικά. Και με ΝΔ και με ΠΑΣΟΚ και με ΣΥΡΙΖΑ εμείς είμαστε παγίως και πανηγυρικά κομμένοι από κάθε κρατική επιλογή. Για το επίσημο κράτος απλώς δεν υπάρχουμε ποτέ».
Ακροβατείτε ή έχετε επιλέξει πλευρά; Των δυσαρεστημένων με την Κυβέρνηση; Αυτών που ελπίζουν;
«Φοβόμαστε ότι και η απογοήτευση έχει καταντήσει μια λαϊκίστικη καραμέλα. Δυσκολευόμαστε όπως όλοι οι Έλληνες στην καθημερινότητα μας και προσπαθούμε να επιλέξουμε πολιτικά, όσο πιο ψύχραιμα και αποστασιοποιημένα μπορούμε».
Αν μπορούσατε να γράψετε το σενάριο της επόμενης μέρας, τι θα αλλάζατε;
«Δεν είναι δουλειά μας να καθορίζουμε την καθημερινότητα των συμπολιτών μας. Και επιπλέον πιστεύουμε όταν εκεί που κάποιος αρχίζει να πιστεύει ότι ξέρει πως θα βελτιώσει την καθημερινότητα των συνανθρώπων του, κάπου εκεί αρχίζει ο φασισμός».
«Η δουλειά μας και η φιλοδοξία μας είναι να φωτίσουμε τους ψυχολογικούς και κοινωνικούς μοχλούς που διαμορφώνουν την δεδομένη καθημερινότητα.
Στην πατρίδα μας υπάρχει κοινοβουλευτική δημοκρατία.
Προς το παρόν δεν έχουμε σκεφτεί κάποιο άλλο πιο ανθρώπινο και λειτουργικό σύστημα να προτείνουμε.
Οπότε με βάση το κοινοβουλευτικό πολίτευμα δεν έχουμε να προτείνουμε κάποια άλλη κυβέρνηση από αυτήν που ήδη έχουμε, αφού είναι δημοκρατικά εκλεγμένη».
Ζείτε και εργάζεστε στην Αθήνα. Ποια γωνία της πόλης μας αγαπάτε κ γιατί;
«Σίγουρα τον Κεραμεικό μιας και επιλέξαμε εδώ και λίγα χρόνια να γίνει η γειτονιά μας. Αγοράσαμε στον Κεραμεικό δυο σπίτια που απέχουν μόλις δέκα λεπτά με τα πόδια».
Χρόνια συνεργάτες και φίλοι. Κ. Παπαθανασίου, τι σας ενοχλεί στον κ. Ρέππα; ρωτώ για το τέλος. «Κάποιες φορές με ενοχλεί η βιασύνη του». Εσάς κ. Ρέππα; «Τίποτα».
Οι παραστάσεις:
Στον θεατρικό χάρτη της Αθήνας βρίσκουμε τις εξής παραστάσεις των Θανάση Παπαθανασίου και Μιχάλη Ρέππα:
«Βαφ'τα μαύρα» θέατρο Λαμπέτη.
Πρωταγωνιστούν (αλφαβητικά) οι: Νικολέττα Βλαβιανού, Χάρης Γρηγορόπουλος, Ευθύμης Ζησάκης, Σπύρος Κυριάκος, Νίκη Λάμη, Μαίρη Σταυρακέλη, Δήμητρα Στογιάννη, Γιάννης Τσιμιτσέλης, Μαρία Φιλίππου.
«Δεύτερη Φωνή» θέατρο Αποθήκη.
Πρωταγωνιστούν: Νένα Μεντή, Δανάη Σκιάδη, Γιώργος Ζιόβας, Κωνταντίνος Γαβαλάς, Δημήτρης Σαμόλης, Γιώργος Κατσής
«Ο Αη Βασίλης Είναι Σκέτη Λέρα» Θέατρο Βέμπο.
Πρωταγωνιστούν: Σοφία Βογιατζάκη, Τζόυς Ευείδη, Κώστας Ευριπιώτης Άννα Κουρή, Φώτης Σεργουλόπουλος, Χρήστος Σιμαρδάνης, Χρήστος Ζαχαριάδης