Ο Φρεντ Ντιγουάιλντ, ένας από τους επιζώντες του Μπατακλάν, περιγράφει την τρομαχτική εμπειρία του σε ένα κόμικ που θα κυκλοφορήσει την Παρασκευή στη Γαλλία, την Ελβετία και το Βέλγιο.
Το κόμικ είναι ασπρόμαυρο. Οι τρεις τζιχαντιστές έχουν τη μορφή σκελετών, το πελιδνό πρόσωπο του θανάτου.
Οταν άρχισαν να πυροβολούν «δεν ήμασταν τίποτα άλλο παρά μια μάζα επιζώντων, τραυματιών, νεκρών, μια μάζα θανάτου, που ούρλιαζε από τρόμο» θυμάται ο Φρεντ. Ο ίδιος κειτόταν δίπλα σε έναν νεκρό.
«Είμαι ακόμα ζωντανός... Ενας ζωντανός μεταξύ νεκρών» ψιθυρίζει.
Στα αριστερά του βρισκόταν μια νεαρή γυναίκα, η Ελίζα. Τραυματισμένη αλλά ζωντανή.
«Θα μπορούσε να είναι κόρη μου» υποστηρίζει ο Φρεντ. Μιλώντας με χαμηλή φωνή, προσπαθεί να παρηγορήσει τη γυναίκα.
«Αποκοπήκαμε από αυτήν τη φρίκη, δημιουργήσαμε έναν χώρο ανθρωπιάς». Γνώριζαν ότι εάν έκαναν τον παραμικρό θόρυβο οι δολοφόνοι θα τους πυροβολούσαν. Ο ένας στήριζε τον άλλο.
Ο εφιάλτης τους θα διαρκέσει δύο ώρες, ωσότου φθάσει η αστυνομία. Ο Φρεντ είναι ζωντανός, αλλά διαλυμένος συναισθηματικά.
«Γνωρίζω τη μυρωδιά, τη γεύση της θηριωδίας, του ακατανόητου».
Το δεύτερο μέρος του κόμικ του, το οποίο θα συνοδεύεται από 22 σελίδες της μαρτυρίας του, έχει τίτλο «ακόμα ζωντανός».
«Είναι άραγε χρήσιμο να πλενόμαστε σήμερα; Να τρώμε! Δεν πεινάω!» Πρέπει να ζούμε με τον φόβο ενός θορύβου, τον φόβο ότι όλα εκτυλίσσονται γρήγορα. Ο Φρεντ περιγράφει ότι πλέον «δεν μπορεί» να παραμείνει προσηλωμένος σε κάτι για ένα διάστημα λίγων λεπτών.
Το κόμικ «Mon Bataclan» τον βοήθησε να εξωτερικεύσει τα αισθήματά του. «Τυχαία, τελείωσα τα σκίτσα μου την Παρασκευή 13 Μαΐου. Εξι μήνες μετά, ημέρα προς ημέρα».
Την 13η Νοεμβρίου του 2015, 90 θαμώνες στο κέντρο διασκέδασης του Παρισιού έπεσαν νεκροί από τα πυρά τριών τζιχαντιστών ενώ άλλες δύο ομάδες τζιχαντιστών έσπερναν τον θάνατο στο Παρίσι και τα περίχωρα του. Συνολικά 130 άνθρωποι σκοτώθηκαν σε λίγες μόλις ώρες, στις πλέον πολύνεκρες επιθέσεις που έζησε ποτέ η Γαλλία.
Ο Φρεντ Ντιγουάιλντ «δεν κατάφερε να νιώσει μίσος» μετά το Μπατακλάν. Δεν πρέπει να «υποκύψουμε στον φόβο της μαντίλας, του μελαμψού, του Αλλου».
«Ο εχθρός δεν έχει χρώμα, δεν έχει πίστη. Ο εχθρός είναι ο φανατισμός, ο φόβος, η παράνοια οδηγεί στον πόλεμο».