Οταν βλέπει κανείς ένα αρχαίο ελληνικό αγγείο με παραστάσεις αυτό που σκέφτεται είναι πως απλά ο καλλιτέχνης πήρε στα χέρια του το αντικείμενο και ξεκίνησε να ζωγραφίζει.
Κάτι τέτοιο, όμως, δεν ισχύει.
Ερευνητές, έχοντας ως εργαλείο ακτίνες Χ, ανακάλυψαν πως υπάρχουν στρώματα κρυφών χρωμάτων κάτω από την επιφάνεια.
Η μελέτη του φοιτητή Κέβιν Τσόου, στο πλαίσιο συνεργασίας του Κέντρου Τεχνών Κάντορ και του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ, έριξε μια βαθύτερη ματιά στις τεχνικές της αρχαίας ελληνικής αγγειοπλαστικής. Επικεντρώθηκε σε μια αθηναϊκή λήκυθο, η οποία χρησίμευε για την τοποθέτηση ελαιολάδου και χρονολογείται στο 500-480 π.Χ..
«Κάτω από αυτό που νομίζαμε για στρώση βρήκαμε και άλλες τεχνικές ζωγραφικής, που με γυμνό μάτι δεν ήταν φανερές», αναφέρει η Τζόντι Μάξιμ, που εποπτεύει τη μελέτη του φοιτητή, και προσθέτει:
«Ηταν συναρπαστικό να μάθουμε πως ένα ταπεινό βάζο -εκατοντάδες από αυτά που παράγονταν για την Γιορτή της Αθηνάς κάθε τέσσερα χρόνια- παρουσιάζει ορισμένα πρότυπα αισθητικής τελειότητας».
Από τη σάρωση με τις ακτίνες Χ διαπιστώθηκε, ακόμη, πως υπήρξε ένα πρόσθετο με βάση το ασβέστιο χρησιμοποιήθηκε για λευκό, το οποίο είναι ένα ακόμη βήμα.
Η μελέτη, πλέον, εγείρει ερωτήματα για το ποια ακριβώς ήταν η διαδικασία αγγειοπλαστικής, αλλά και σχετικά με την διαδικασία ψησίματος, λόγω της απουσίας ψευδαργύρου, κάτι που είναι βασικό στοιχείο στην δημιουργία μαύρου χρώματος κατά τη διαδικασία θέρμανσης.