Δηλώστε συμμετοχή στο διαγωνισμό της Odeon και του iefimerida.gr για να κερδίσετε πέντε αντίτυπα του βιβλίου «Το Κορίτσι του Τρένου» από τις εκδόσεις Ψυχογιός.
Για λάβετε μέρος στην κλήρωση θα πρέπει να συμπληρώσετε στη φόρμα συμμετοχής το ονοματεπώνυμό σας, το email και το τηλέφωνό σας.
Ο διαγωνισμός ξεκινάει σήμερα Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2016 και ολοκληρώνεται την Τετάρτη 12 Οκτωβρίου 2016, στις 14:00.
Το βιβλίο
Το διεθνές μπεστ σέλερ της Πόλα Χόκινς, που έχει σημειώσει εκατομμύρια πωλήσεις σε ολόκληρο τον κόσμο κερδίζοντας συγκρίσεις με το «Κορίτσι που Εξαφανίστηκε», μεταφέρεται στο σινεμά σε ένα ψυχολογικό θρίλερ που θα σας μείνει αξέχαστο!
Κάθε μέρα, στο τρένο καθοδόν για τη δουλειά της, η Ρέιτσελ περνά δίπλα από το παλιό της σπίτι, στο οποίο πλέον ζει ο πρώην άντρας της με τη νέα του σύζυγο και το μωρό τους. Βλέπει επίσης το σπίτι ενός άλλου παντρεμένου ζευγαριού λίγα τετράγωνα παρακάτω και, βυθισμένη στην κατάθλιψη και την αυτολύπηση για το πώς έχει καταλήξει η δική της ζωή, αρχίζει να φαντάζεται την ιδανική, ευτυχισμένη τους ζωή.
Μια μέρα, περνώντας με το τρένο μπροστά από το σπίτι τους, η Ρέιτσελ θα δει κάτι σοκαριστικό, που αλλάζει όλα όσα πίστευε για τους δύο αγνώστους. Όταν η γυναίκα του ζευγαριού εξαφανιστεί, η Ρέιτσελ θα αρχίσει να πιστεύει ότι ίσως σχετίζεται με την εξαφάνισή της…
Λίγα λόγια για την ταινία
Αν και η πρώην δημοσιογράφος Πόλα Χόκινς είχε γράψει αρκετά βιβλία κατόπιν ανάθεσης, το «Κορίτσι του Τρένου» ήταν το πρώτο μυθιστόρημα που κυκλοφόρησε με το όνομά της. Μετά την δημοσίευσή του τον Ιανουάριο του 2015, το βιβλίο σημείωσε ρεκόρ ταχύτητας πωλήσεων, με συνολικές πωλήσεις 15 εκατομμυρίων αντιτύπων και παραπάνω από ένα χρόνο στην λίστα των μπεστ σέλερ των New York Times – πέρασε, μάλιστα, αρκετές εβδομάδες στην κορυφή της λίστας αυτής.
Η έμπνευση για την συναρπαστική ιστορία με πρωταγωνίστρια μια μάρτυρα που καταλήγει ύποπτη, ήρθε από τις καθημερινές εμπειρίες της Χόκινς στα μέσα μαζικής μεταφοράς στο Λονδίνο. «Υπάρχει μια συγκεκριμένη διαδρομή, σε ένα σημείο της οποίας το τρένο πάντα έκοβε ταχύτητα», λέει η Χόκινς. «Εγώ καθόμουν και κοιτούσα έξω από το παράθυρο προς τις γύρω πολυκατοικίες και μονοκατοικίες – μπορούσα να δω ποιος ήταν στο σαλόνι ή στην κουζίνα κάθε σπιτιού και τι έκανε. Πάντα ήλπιζα να δω κάτι ενδιαφέρον, αλλά δεν είδα ποτέ τίποτα. Αυτό όμως έκανε την φαντασία μου να δουλέψει και έτσι προέκυψε η ιστορία για μια γυναίκα που εισβάλλει στη ζωή ενός άγνωστου ζευγαριού».
Η ιστορία τελικά ξετυλίγεται μέσα από την οπτική γωνία τριών γυναικών, με βασική αφηγήτρια την Ρέιτσελ – η δική της εκδοχή, όμως, κάθε άλλο παρά αξιόπιστη είναι, αφού ο αλκοολισμός της θολώνει τις αναμνήσεις και προθέσεις της. «Ανακαλύπτουμε σιγά-σιγά ότι δεν μπορούμε να εμπιστευτούμε την Ρέιτσελ», παραδέχεται η Χόκινς. «Όχι μόνο τα προσωπικά της προβλήματα μπαίνουν στην μέση, η απώλεια μνήμης είναι βασική για αυτό που έχει γίνει. Βυθίζεται στις ενοχές και την αίσθηση ευθύνης γιατί δεν θυμάται τι έκανε ή τι είδε – μπορεί να είναι πιο αναμεμειγμένη απ’ ό,τι πιστεύει ή να έχει δει κάτι που θα μπορούσε να βοηθήσει την έρευνα».
Ο παραγωγός Μαρκ Πλατ και η DreamWorks αγόρασαν τα δικαιώματα του βιβλίου το 2014 πριν ακόμη κυκλοφορήσει. «Το βιβλίο προσφερόταν για μια κινηματογραφική εκδοχή: έχει στοιχεία θρίλερ αλλά είναι και γεμάτο πολύπλοκους αναγνωρίσιμους χαρακτήρες με ψεγάδια», λέει ο Πλατ. «Όλοι μας έχουμε την περιέργεια να ρίχνουμε ματιές στις ζωές των άλλων και η ιστορία αυτή μιλά για το ενδεχόμενο να δεις κάτι πολύ λάθος και σοκαριστικό. Μου θυμίζει τα κλασικά θρίλερ του Χίτσκοκ, και ιδιαίτερα το “Σιωπηλός Μάρτυρας”, που βασίζονταν σε ένα πολύ απλό αλλά ιδιοφυές εύρημα για να στήσει την ιστορία».
Για να διατηρηθεί αυτή η ομοιότητα, οι συντελεστές ήταν αποφασισμένοι να κρατήσουν την Ρέιτσελ ως βασική αφηγήτρια, ακριβώς επειδή η κατάστασή της προσθέτει περισσότερο σασπένς στο μυστήριο. «Ήταν βασικό για μένα η ιστορία να ανήκει στη Ρέιτσελ», λέει η σεναριογράφος Έριν Κρεσίντα Ουίλσον. «Η οπτική γωνία που έχουμε ως θεατές είναι η δική της, η οπτική γωνία ενός αουτσάιντερ που έχει βυθιστεί στον θυμό και την αυτολύπηση, και πρέπει να βγει από το βούρκο. Έπρεπε να κάνουμε την κάμερα να μοιάζει μεθυσμένη, όπως και εκείνη, ή να μοιάζει ότι είναι στο έλεος ενός σκληρού hangover». Στην ταινία, μάλιστα, η δράση έχει μεταφερθεί στη Νέα Υόρκη, κάτι που κάνει την Βρετανή Ρέιτσελ να μοιάζει ακόμη περισσότερο απομονωμένη, ξένη σε μια ξένη χώρα, καταδικασμένη να κοιτάει από μακριά το είδος της ζωής που εκείνη δεν έχει πια. «Όταν επιθυμείς κάτι από μακριά, κανείς δεν σε απογοητεύει – είναι όλα όπως θέλεις να είναι. Η λαχτάρα της Ρέιτσελ για την τέλεια ζωή του νεαρού ζευγαριού που βλέπει από το τρένο είναι κάτι με το οποίο όλοι ταυτιζόμαστε, ειδικά στις μέρες μας με την κυριαρχία των social media στη ζωή μας, όπου όλοι αγωνίζονται να μοιάζουν μονίμως ευτυχισμένοι στην όμορφη ζωή τους. Υπάρχουν όμως τόσα που δεν βλέπουμε».
Για τον ρόλο του σκηνοθέτη, οι παραγωγοί επέλεξαν τον Τέιτ Τέιλορ, σκηνοθέτη της υποψήφιας για Όσκαρ, μεγάλης επιτυχίας «Υπηρέτριες». Έχοντας εμπειρία στις ιστορίες με γυναίκες πρωταγωνίστριες αλλά και στην μάστιγα του εθισμού από τον προσωπικό του κύκλο, ο Τέιλορ είπε αμέσως το ναι στην ταινία χάρη στην οπτική γωνία της αφήγησης: «Ήθελα πολύ να δω πώς είναι να κάνεις ένα θρίλερ, και μάλιστα με μια πρωταγωνίστρια που μάχεται ενάντια στη μοναξιά, την απελπισία και τον εθισμό. Ήταν σημαντικό για μένα να την αποτυπώσω με ειλικρίνεια. Η ιστορία της Πόλα μάς έδωσε την ευκαιρία να έχουμε το στοιχείο του θρίλερ μαζί με πολύ δυνατούς, συναρπαστικούς χαρακτήρες που συνθέτουν ένα πολύπλοκο ψυχολογικό παζλ».
Ο κεντρικός χαρακτήρας έγινε φυσικά στόχος δεκάδων σταρ – δεν εμφανίζεται συχνά, εξάλλου, ένας τόσο ζουμερός πρωταγωνιστικός ρόλος για τις ηθοποιούς του Χόλιγουντ. Η Έμιλι Μπλαντ ήταν εκείνη που κέρδισε τελικά τον ρόλο, χάρη στο αδιαμφισβήτητο ταλέντο της αλλά και το γεγονός ότι μπορούσε να κάνει την Ρέιτσελ συμπαθή ακόμη και στις πιο αυτοκαταστροφικές της στιγμές. «Ενθουσιάστηκα με τον τρόπο με τον οποίο το σενάριο αποτυπώνει την θολούρα της Ρέιτσελ, τον εθισμό της, το πώς κοιτάει τις ζωές των άλλων για να ξεφύγει από την δική της», σχολιάζει η Μπλαντ. «Είναι μια ιστορία για πληγωμένες, κατεστραμμένες γυναίκες και αυτό δεν είναι κάτι που βλέπουμε συχνά. Τον περισσότερο καιρό, οι γυναικείοι χαρακτήρες χτίζονται ως ιδανικοί και απλησίαστοι. Η Ρέιτσελ φέρει το βάρος της ενοχής, της μοναξιάς και της απόγνωσης, και λαχταρά την αγάπη και την επαφή – την ένιωσα και την αγάπησα πολύ».
Στον ρόλο του Τομ, του πρώην της Ρέιτσελ ο οποίος έχει πια φτιάξει νέα οικογένεια, εμφανίζεται ο Τζάστιν Θερού, που περιγράφει την ταινία ως την απόλυτη ιστορία για την επιφάνεια των πραγμάτων. «Ένα τέτοιο ευκατάστατο προάστιο προσφέρεται για να πεις μια τέτοια ιστορία», εξηγεί. «Και η Ρέιτσελ κοιτά την πίσω αυλή αυτών των σπιτιών, κατά κάποιο τρόπο βλέπει τα άπλυτά τους». Η Ρεμπέκα Φέργκιουσον είναι η Άννα, η νέα σύζυγος του Τομ, που μεγαλώνει το μωρό τους ευτυχισμένη στην ιδέα της νέας της οικογένειας. «Βλέπω την Άννα», λέει η Φέργκιουσον, «σαν το αρχετυπικό θύμα της λογικής που λέει ότι πρέπει να έχεις παντρευτεί πριν φτάσεις στην τάδε ηλικία και πρέπει να κάνεις μωρό όταν είσαι στην τάδε ηλικία. Η Άννα τα έχει σβήσει όλα τα “πρέπει” σε αυτήν την αυθαίρετη λίστα αλλά πρέπει να βρει τρόπο να τα κρατήσει».
Η φαινομενικά τέλεια ζωή που κατασκοπεύει το κορίτσι του τρένου, είναι αυτή της Μέγκαν Χίπουελ, της γοητευτικής γυναίκας που μένει στο πανέμορφο σπίτι δίπλα στις ράγες του τρένου. Ένα αίνιγμα ακόμη και για τον αφοσιωμένο σύζυγό της, η Μέγκαν ειδικεύεται στο να εφεύρει ξανά και ξανά τον εαυτό της, προσπαθώντας να βγει από το καλούπι της σέξι γυναίκας και να βρει μια άλλη κινητήρια δύναμη στη ζωή της. «Η Μέγκαν δεν νιώθει ότι ανήκει στη ζωή που η Ρέιτσελ βλέπει ως τέλεια», λέει η Χέιλι Μπένετ, που την υποδύεται. «Νιώθει μοναξιά και κάνει παρορμητικές κινήσεις, χρησιμοποιώντας το σεξ για να συνδεθεί με τους ανθρώπους. Νομίζω ότι υπάρχει λίγο από την Μέγκαν και την Ρέιτσελ σε όλους μας». Ο Λουκ Έβανς υποδύεται τον σύζυγο της Μέγκαν, έναν ζηλιάρη άνδρα που ίσως κρύβει μια σκοτεινή πλευρά. «Όταν ξεκίνησα το βιβλίο, δεν μπορούσα να σταματήσω!», λέει ο Έβανς. «Δεν μου κάνει εντύπωση που είναι φοβερά πετυχημένο. Είναι μια ιστορία για μία περίεργη γυναίκα που δημιουργεί χάος εξαιτίας της περιέργειάς της, και αυτό είναι συναρπαστικό».
«Κάθε μία από τις πρωταγωνίστριες προσπαθεί να αποκτήσει κάτι που της ξεφεύγει διαρκώς: η Άννα προσπαθεί να χτίσει την τέλεια οικογένεια, η Ρέιτσελ να δώσει ένα τέλος στον πόνο από το διαζύγιο, και η Μέγκαν να ξεφύγει από το σκοτεινό της παρελθόν», καταλήγει ο Τέιλορ. «Θέλω οι θεατές να βγουν από την αίθουσα προβληματισμένοι για την ανθρώπινη κατάσταση, να έχουν βρει κάτι αναγνωρίσιμο στους χαρακτήρες. Μπορεί να μην είσαι η Ρέιτσελ, η Μέγκαν ή η Άννα, αλλά έχεις πολλά περισσότερα κοινά μαζί τους απ’ ό,τι φαντάζεσαι».