Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και η Κριστίν Λαγκάρντ διαφωνούν στο αν το ελληνικό χρέος είναι βιώσιμο. Αλλά ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών εξαρτάται απόλυτα από τη συμμετοχή του ΔΝΤ, αλλιώς θα είναι αντιμέτωπος με εσωτερική γκρίνια.
Αυτό επισημαίνει η Handelsblatt, που γράφει για την κόντρα μεταξύ Σόιμπλε και Λαγκάρντ, για το ελληνικό χρέος. Εάν η επικεφαλής του Ταμείου επιμείνει στην άποψή της και δεν συμμετάσχει στο τρίτο πακέτο βοήθειας προς την Ελλάδα, με πλέον των 86 δισ. ευρώ, τότε ο Σόιμπλε θα έχει πολιτικό πρόβλημα, διότι ψηφίστηκε από την Μπούτεστανγκ με αυτήν την προϋπόθεση και θα πρέπει να γίνει ξανά ψηφοφορία, όπως του υπενθύμισαν βουλευτές του κόμματός του πρόσφατα, γράφει η γερμανική εφημερίδα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι σημερινό δημοσίευμα του Reuters- που επικαλείται υψηλόβαθμους αξιωματούχους- αναφέρει ότι το ΔΝΤ δεν θα βάλει τελικά χρήματα στο ελληνικό πρόγραμμα και θα έχει έναν νέο, αναβαθμισμένο συμβουλευτικό ρόλο.
Ο Γερμανός πολιτικός ελπίζει ότι τελικά το ΔΝΤ θα συμμετάσχει, έστω και με ένα μικρότερο ποσό, έχοντας ήσυχη τη συνείδησή του και χωρίς να παραβιάζει τους κανόνες του καταστατικού του. Το έδαφος γι΄αυτό υπάρχει, αν πιστέψει κανείς τους καλά μυημένους του ΔΝΤ, διότι πρώτον η οικονομία της Ελλάδας πάει καλύτερα από ότι είχε υπολογίσει το Ταμείο στις αρχές του έτους- κάτι το ιδιαίτερο για την ιστορία της κρίσης της χώρας, γράφει η γερμανική εφημερίδα.
Ετσι, μπορεί κανείς να υπολογίζει με επιστροφή της οικονομικής ανάπτυξης το επόμενο έτος, την οποία καλοί γνώστες των πραγμάτων λένε πως η ελληνική κυβέρνηση την εκτιμά στο 2,7%. Επιπλέον, κι αυτό κατά την εκτίμηση των ειδικών είναι ένα ακόμη επιχείρημα, η Ελλάδα -σε αντίθεση με άλλες χώρες διεθνώς που περνούσαν κρίση στο παρελθόν- εξαρτάται λιγότερο από το δανεισμό της από τις διεθνείς αγορές. Και τούτο διότι έχει στο πλευρό της τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης (ESM), τον μεγαλύτερο δανειστή της εν τω μεταξύ, ο οποίος θα συνεχίσει για δεκαετίες να είναι δίπλα της και μόνο διότι η διάρκεια των δανείων της είναι 30 χρόνια. Αυτό καθιστά τη συμμετοχή του ΔΝΤ λιγότερο επικίνδυνη στην περίπτωση της Ελλάδας.
Eκείνο, όμως, το οποίο δεν λαμβάνει καθόλου υπόψη η προσέγγιση αυτή, είναι η άκαμπτη στάση του ΔΝΤ ως προς την βιωσιμότητα του χρέους. Οι Γερμανοί είναι εκείνοι, οι οποίοι ιδίως θέλουν να παραμείνει το ΔΝΤ και αυτό, όχι τόσο για τα χρήματα, όσο για την πολιτική διάσταση του θέματος. Πίσω από τη επιμονή τους κρύβεται η βαθιά δυσπιστία τους προς την Κομισιόν. Η Γερμανία θεωρεί ότι η Κομισιόν θα είναι μακρόθυμη, υπομονετική και γενναιόδωρη, εάν αποφάσιζε μόνη για τα χρήματα της βοήθειας και την τήρηση των όρων του μεταρρυθμιστικού προγράμματος. Γι' αυτό και επιμένει ότι πρέπει να παραμείνει το ΔΝΤ, το οποίο θεωρείται ότι διαθέτει μεγάλη εμπειρία, την αναγκαία σκληρότητα και την πολιτική αδιαλλαξία, ώστε να αποτελεί το αντίβαρο στην Κομισιόν.