Αναβιώνει το «Κεσκέκι» στην Καισαριανή [εικόνες]

Το παραδοσιακό έθιμο Κεσκέκι θα αναβιώσουν ο Μικρασιατικός Σύλλογος Καισαριανής και το Κέντρο Μικρασιατικού Πολιτισμού του Δήμου Καισαριανής την Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου 2016, πλατεία 200 Ηρώων – Σκοπευτήριο – και ώρα 19.30.

Όπως αναφέρουν στην πρόσκλησή τους: «Ελάτε στα «Ξύλινα» 9.00-14.00 να μαγειρέψουμε μαζί το Κεσκέκι.

Η χορωδία και το χορευτικό του Μικρασιατικού Συλλόγου θα παρουσιάσουν τραγούδια και χορούς από τη Μ.Ασία

Σε περίπτωση κακοκαιρίας η εκδήλωση θα μεταφερθεί στο Δημαρχείο Καισαριανής (Βρυούλων & Κλαζομενών)».

Τι είναι το κεσκέκι

Σύμφωνα με την Wikipedia, το κεσκέκι είναι πατροπαράδοτο έθιμο, που ένωνε τους ανθρώπους, με γονιμικές καταβολές από αρχαιοτάτων χρόνων, που διατηρήθηκε επί αιώνες σε πολλές περιοχές της Μικράς Ασίας, στα νησιά του βορειοανατολικού Αιγαίου (Σάμο, Μυτιλήνη, Λήμνο κ.ά.) καθώς και στην Κύπρο. Βέβαια μεταφέρθηκε και στην Ελλάδα από τους Μικρασιάτες και τελείται ανελλιπώς και σε άλλα μέρη της Ελλάδας από τους πρόσφυγες.
Κεσκέκι μαγείρευαν σε όλη την Καππαδοκία, τον Πόντο και τα παράλια του Αιγαίου από το Αϊδίνι έως την Έφεσσο, την Αρτάκη, την Πάνορμο, την Ίμβρο, το Αϊβαλί, την Πέργαμο, τη Σμύρνη και την Ερυθραία. Επίσης, στο Αϊβαλί έφτιαχναν κεσκέκι και στη γιορτή του Αγίου Φιλίππου, μετά τη σπορά.
Το κεσκέκι παρασκευάζεται με κρέας από γίδι ή πρόβατο ή βόδι (αναλόγως την περιοχή), κοπανισμένο αποφλοιωμένο ολόκληρο σιτάρι και κρεμμύδια.

Το σιτάρι κοπανιέται σε μεγάλα ξύλινα ή πέτρινα γουδιά με μεγάλους ξύλινους κόπανους – γουδοχέρια, μέχρι ο καρπός να αποφλοιωθεί και να σπάσει λίγο. Έπειτα στρώνεται σε σεντόνια στον γυναικωνίτη της εκκλησίας, για να στεγνώσει αφού πριν το κοπάνισμα έχει προηγηθεί καλό πλύσιμο. Στη συνέχεια μετά από δύο μέρες περίπου το σιτάρι μαζεύεται και κοσκινίζεται καλά για να φύγει ο φλοιός. Όταν φτάσει η μέρα για την παρασκευή του κεσκεκιού , το σιτάρι πρέπει να ξανά πλυθεί και το αφήνουν να φουσκώσει. Παράλληλα κόβονται τα κρεμμύδια σε μέτριο μέγεθος και φυλετάρουν το κρέας. Μόλις τα υλικά είναι όλα έτοιμα μοιράζονται στα καζάνια. Πρώτα κάτω κάτω, τοποθετείται το κρεμμύδι να καλύψει όλο τον πάτο, από πάνω από το κρεμμύδι μπαίνει το κρέας έτσι ώστε να καλύψει όλο το κρεμμύδι να μη φαίνεται καθόλου, τέλος πάνω από το κρέας τοποθετείται το σιτάρι καλύπτοντας και αυτό με τη σειρά του το κρέας. Οι αναλογίες και οι δώσεις των υλικών εξαρτώνται από τη χωρητικότητα του κάθε καζανιού.

Την επόμενη ημέρα αφού το φαγητό είναι έτοιμο, το κατεβάζουν από την φωτιά προστίθεται το αλάτι και αρχίζει το ανακάτεμα με μεγάλες ξύλινες κουτάλες σα κουπιά ώστε να ξεχωρίσει το κρέας από τα κόκαλα και να ανακατευτούνε όλα τα υλικά (κρέας, κρεμμύδι και σιτάρι ),δημιουργώντας έτσι ένα παχύρευστο χυλό. Ο χυλός θα είναι έτοιμος, όταν το κουπί θα στέκεται όρθιο στο κέντρο. Τέλος αφού αγιαστεί από τον ιερέα, θα μοιραστεί στους παραβρισκόμενους.