«Αφού το είπε ο πρωθυπουργός, θα γίνει». Με αυτόν τον τρόπο κυβερνητικές πηγές επιχείρησαν να διασκεδάσουν χθες τις ανησυχίες για ναυάγιο στις διαπραγματεύσεις με το κουαρτέτο για τον ακατάσχετο λογαριασμό, ωστόσο οι πληροφορίες και από τη χθεσινή συνάντηση με τους ξένους τεχνοκράτες επιβεβαιώνουν τα περί εμπλοκής.
Στην πραγματικότητα, το θέμα είναι πολύ πιο σύνθετο από το αν το ακατάσχετο θα καλύπτει το 100% ή μικρότερο ποσοστό του επαγγελματικού λογαριασμού. Οι συναντήσεις που έγιναν, άλλωστε, τις προηγούμενες εβδομάδες μεταξύ παραγωγικών φορέων και υπουργείου Οικονομικών, αλλά και οι προσεκτικές δηλώσεις του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ, δείχνουν ότι η ελληνική πλευρά έχει προ πολλού ρίξει νερό στο κρασί της και αποδέχεται ως λύση την πρόβλεψη ακατάσχετου μόνο σε ένα ποσοστό -πιθανότατα σε συνάρτηση με τον τζίρο- προκειμένου να καλύπτονται ασφαλιστικές, φορολογικές και μισθολογικές υποχρεώσεις των επιχειρήσεων.
Κατ’ αρχάς, το θέμα του ακατάσχετου θα πρέπει να συνεξεταστεί με το θέμα του «παγώματος» των παλιών ασφαλιστικών οφειλών, που επίσης επιδιώκει η ελληνική πλευρά. Είναι πρακτικά αδύνατο και παράλογο να συμφωνηθεί ακατάσχετος λογαριασμός χωρίς «πάγο» στα παλιά χρέη, αλλά και «πάγωμα» των ασφαλιστικών οφειλών χωρίς να προβλεφθεί ακατάσχετο λογαριασμού. Είτε έτσι, είτε αλλιώς, θα είναι μισή δουλειά.
Η εξίσωση γίνεται ακόμα πιο δύσκολη αν προσθέσει κανείς τον παράγοντα της συνολικής διευθέτησης οφειλών των επιχειρήσεων απέναντι σε τράπεζες, εφορία και ασφαλιστικά ταμεία.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι, παρά τα χαμόγελα αισιοδοξίας όσων συμμετείχαν στη χθεσινή συνάντηση με τους Θεσμούς, ούτε λευκός, ούτε καν γκρίζος καπνός δεν βγήκε, δημιουργώντας διπλό πρόβλημα στο οικονομικό επιτελείο. Από τη μια, φέρνει νέες καθυστερήσεις στο νομοσχέδιο για το πλαστικό χρήμα, δηλαδή τη σύνδεση του αφορολογήτου με δαπάνες που πραγματοποιούνται μέσω τραπεζικού συστήματος (πιστωτικές, χρεωστικές κάρτες), αφού χωρίς ακατάσχετο λογαριασμού δεν μπορεί να ενεργοποιηθεί η βασική παράμετρος για απευθείας απόδοση φόρων και εισφορών από τις επιχειρήσεις.
Από την άλλη, δημιουργεί πρόβλημα και στην επιδιωκόμενη ρύθμιση ασφαλιστικών οφειλών, μέσω του «παγώματος» των παλιών χρεών, ενώ «τρέχουμε» προς το σημείο «μηδέν», δηλαδή την αλλαγή του τρόπου υπολογισμού των εισφορών από 1/1/2017.