Αν «πατήσει» κανείς στη μελέτη του πρώην αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών και νυν Εξωτερικών Δ. Μάρδα, το λαθρεμπόριο καυσίμων κοστίζει στον Προϋπολογισμό περίπου 2,5 δις ευρώ.
Αν πάλι επικαλεστεί τις πιο «προσγειωμένες» εκτιμήσεις, οι απώλειες είναι περίπου 500 εκατ. ευρώ. Είτε έτσι είτε αλλιώς η «αιμορραγία» εσόδων είναι απίστευτη και οι καθυστερήσεις από την πλευρά των συναρμόδιων υπουργείων ακατανόητη.
Η περιβόητη μάχη για το λαθρεμπόριο καυσίμων είναι μια πολύ παλιά και πονεμένη ιστορία. Έχουν χυθεί χιλιάδες τόνοι μελανιού για σχέδια, εξαγγελίες, μέτρα και αντίμετρα, δράσεις. Έχουν υπογραφεί δεκάδες Κοινές Υπουργικές Αποφάσεις για το πώς θα συντονιστούν οι συναρμόδιες υπηρεσίες. Έχουν γίνει δεκάδες συνεντεύξεις για την παρουσίαση νέων τεχνολογικών «εργαλείων». Το αποτέλεσμα είναι μηδέν ή σχεδόν μηδέν και είναι ενδεικτικό ότι η Τρόικα όχι μόνο επέβαλε γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο την εξίσωση του ΕΦΚ στο πετρέλαιο κίνησης και στο πετρέλαιο θέρμανσης αλλά επέμεινε πεισματικά στη διατήρηση του μέτρου, παρά τη δημοσιονομική του αποτυχία.
Το τελευταίο επεισόδιο του σήριαλ ήταν η συγκρότηση, από το Μάιο, Ομάδας Διοίκησης Έργου στο υπουργείο Οικονομικών, με τη συμμετοχή υπηρεσιακών από συναρμόδια υπουργεία, με αντικείμενο- τι άλλο;- την εκπόνηση ειδικού επιχειρησιακού σχεδίου, με όλες τις αναγκαίες τεχνοοικονομικές μελέτες. Και το ερώτημα που απευθύνουν ειδικοί του χώρου και της αγοράς είναι: προς τι η καθυστέρηση; Γιατί δεν υλοποιούνται κείμενες νομοθετικές διατάξεις, που περιμένουν την έκδοση Κοινών Υπουργικών Αποφάσεων;
Κάποιοι εστιάζουν, δε, την κριτική τους στην καθυστέρηση της προκήρυξης διεθνούς διαγωνισμού για τη μοριακή ιχνηθέτηση των καυσίμων, παρά το ότι ακόμα και το υπουργείο Οικονομικών έχει «ποντάρει» στη συγκεκριμένη μέθοδο για να περιορίσει το πρόβλημα.
Όπως αναφέρουν οι ειδικοί του χώρου, ο μοριακός ιχνηθέτης είναι ουσιαστικά χημικό στοιχείο, το οποίο τοποθετείται στις ποσότητες των υγρών καυσίμων και είναι δυνατή η παρακολούθηση της διακίνησής τους σε όλα τα στάδια. Δεν διασπώνται, ενώ εντοπίζουν τη νοθεία και την πρόσμειξη με άλλες ουσίες. Αυτά τα στοιχεία μπορούν να τοποθετούνται στα καύσιμα από τη στιγμή που εκφορτώνονται από τα διυλιστήρια στα βυτιοφόρα οχήματα. Στα σημεία αυτά θα υπάρχουν ειδικοί υπάλληλοι οι οποίοι με κατάλληλο ηλεκτρονικό εξοπλισμό θα ειδοποιούν μια κεντρική Αρχή για την ιχνηθέτηση των ποσοτήτων, οι οποίες και θα παρακολουθούνται από το διυλιστήριο μέχρι και την κατάληξή τους στις δεξαμενές τελικών καταναλωτών.