Αμερικανοί επιστήμονες ανακάλυψαν για πρώτη φορά ότι ο ιός Ζίκα μπορεί να φθάνει στα μάτια και να τα μολύνει, όπως έδειξαν πειράματα με ποντίκια.
Αυτό πιθανώς εξηγεί γιατί μερικοί ασθενείς με Ζίκα τυφλώνονται.
Οι ερευνητές εντόπισαν επίσης το γενετικό υλικό του ιού στα δάκρυα των πειραματόζωων, αν και όχι τον ίδιο τον ιό ζωντανό. Η ανακάλυψη πάντως δημιουργεί υποψίες ότι ο ιός μπορεί να μεταδοθεί και μέσω των δακρύων των μολυσμένων ασθενών. Θα ακολουθήσουν σχετικές μελέτες σε ανθρώπους για να επιβεβαιωθεί ότι όντως κάτι τέτοιο είναι δυνατό στη διάρκεια κάποιου χρονικού «παραθύρου», όταν τα δάκρυα των ασθενών είναι άκρως κολλητικά.
Οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον στο Σεντ Λούις, με επικεφαλής τον καθηγητή μικροβιολογίας και παθολογίας Μάικλ Ντάιαμοντ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό βιολογίας "Cell Reports", μόλυναν το δέρμα τρωκτικών με τον Ζίκα και διαπίστωσαν ότι -άγνωστο πώς- ο ιός μπορεί να φθάσει έως τα μάτια και να τα μολύνει.
Οι επιστήμονες δήλωσαν ότι η ανακάλυψη πιθανώς εξηγεί γιατί ορισμένοι ασθενείς με Ζίκα αναπτύσσουν λοίμωξη στα μάτια, η οποία μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε μόνιμη απώλεια όρασης.
«Τα ευρήματά μας δείχνουν ότι το μάτι μπορεί να λειτουργεί ως καταφύγιο του ιού Ζίκα. Πρέπει να μάθουμε κατά πόσο οι ασθενείς με Ζίκα έχουν κολλητικό ιό στα μάτια τους και για πόσο καιρό αυτός επιβιώνει εκεί», δήλωσε ο Ντάιαμοντ.
Ο Ζίκα αρρωσταίνει συνήθως ήπια τους ενηλίκους, μπορεί όμως να προκαλέσει εγκεφαλική βλάβη (μικροκεφαλία), ακόμη και θάνατο στα έμβρυα.
Περίπου το ένα τρίτο των μωρών με Ζίκα εμφανίζουν φλεγμονή στο οπτικό νεύρο τους, βλάβη στον αμφιβληστροειδή φακό τους ή τύφλωση μετά τη γέννησή τους.
Στους ενηλίκους ο ιός προκαλεί επιπεφυκίτιδα και, σε σπάνιες περιπτώσεις, ραγοειδίτιδα.
Ο ιός Ζίκα εξαπλώνεται πιο γρήγορα από ό,τι θα περίμενε κανείς για μια νόσο που μεταδίδεται μόνο μέσω των κουνουπιών.
Γι' αυτό, οι επιστήμονες αναζητούν να βρουν πιθανούς εναλλακτικούς τρόπους διάδοσής του, ίσως και μέσω των δακρύων.
Επειδή το ανοσοποιητικό σύστημα είναι λιγότερο ενεργό στα μάτια, οι μολύνσεις του ματιού μερικές φορές διαρκούν περισσότερο.
Έτσι, ασθενείς με Έμπολα βρέθηκαν να έχουν τον ιό στα μάτια τους μήνες αφότου θεωρούνταν θεραπευμένοι. Κάτι ανάλογο θα μπορούσε να συμβαίνει και με τον Ζίκα, πράγμα που, μεταξύ άλλων, αυξάνει τον κίνδυνο μετάδοσης του ιού από τον δωρητή στον λήπτη, σε περίπτωση μεταμόσχευσης μολυσμένου κερατοειδούς.
(ΑΠΕ-ΜΠΕ)