Τον πρώην υπουργό Οικονομικών Γιώργο Παπακωνσταντίνου υπερασπίζεται σε άρθρο του στους FT ο Πίτερ Σπίγκελ, ενώ ρίχνει την ευθύνη για την κρίση στον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή.
Στο άρθρο του ο δημοσιογράφος με αφορμή την έκδοση του βιβλίου Game Over του πρώην υπουργού στα αγγλικά, σημειώνει: «Η αγγλική έκδοση δεν θα μπορούσε να γίνει σε καλύτερη χρονική περίοδο: Η Αθήνα είναι εγκλωβισμένη στην επικείμενη δίκη μιας πολιτικής φιγούρας η οποία κατηγορείται ότι έσυρε τη χώρα στο ολέθριο πακέτο διάσωσης από την Ευρωζώνη. Τώρα, στο καναβάτσο βρίσκεται ο Ανδρέας Γεωργίου, πρώην οικονομολόγος του ΔΝΤ τον οποίον προσέλαβε ο Παπακωνσταντίνου το 2010, για να δημιουργήσει ένα στατιστικό πρακτορείο, ως ένα τμήμα μιας προσπάθειας να φέρει πειθαρχία στα κυβερνητικά βιβλία».
«Το Ανώτατο Δικαστήριο επανέφερε τις ποινικές διώξεις που θέλουν τον κ. Γεωργίου να υπονόμευσε το “εθνικό συμφέρον” ''όταν βρήκε το 2009 το έλλειμμα στον προϋπολογισμό ήταν το 15,8% του του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος -όχι το 12,8% που καθορίστηκε από το υπουργείο Οικονομικών του Παπακωνσταντίνου ή το 6% που επικαλούνταν η προηγούμενη κυβέρνηση. Οι αντίπαλοι πιστεύουν ότι είναι φούσκωσε τα δεδομένα προκειμένου να “φέρει στο ΔΝΤ”», συνεχίζει το δημοσίευμα και αναφέρει ότι «παράλληλα με την αναποδιά κ Γεωργίου, η δίκη Παπακωνσταντίνου και το υπόλοιπο του εκπληκτικά συναρπαστικού βιβλίου του εκθέτει ένα από τα πιο ύπουλα υπόγεια ρεύματα της ελληνικής κρίσης: την τάση της χώρας για αποδιοπομπαίους τράγους. Η τριάδα για να επιρριφθούν ευθύνες έχει αλλάξει ελάχιστα: το ΔΝΤ, το Βερολίνο και η κεντροαριστερή κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδου για τον οποίο ο Παπακωνσταντίνου υπηρέτησε, ευθύνονται για την επιβολή ενός αντιδημοκρατικού και αδικαιολόγητου προγράμματος διάσωσης σε ένα ανυποψίαστο έθνος».
Σύμφωνα με τον Πίτερ Σπίγκελ όμως «παραδόξως, οι πλέον υπεύθυνοι, η κεντροδεξιά κυβέρνηση που προηγήθηκε του κ. Παπανδρέου και δημιούργησε τα καταστροφικά ελλείμματα, το πελατειακό δημόσιο τομέα που συνεχίζει να ξεπλένει τα χρήματα των φορολογουμένων και μία αστική κουλτούρα που ανέχεται τη φοροδιαφυγή, περνούν σχεδόν απαρατήρητοι στον πολιτικό λόγο».
Ο Πίτερ Σπίγκελ υπερασπιζόμενος τον Παπακωνσταντίνου εξηγεί ότι για αυτόν «δεν υπήρχε καμία εναλλακτική» και «η μόνη πορεία δράσης ήταν να διαπραγματευτεί την καλύτερη πιθανή διάσωση». «Πάρα πολλοί από τους διαδόχους του, θα μπορούσαν να ισχυριστούν το αντίθετο, κάποιοι με καταστροφικό τρόπο - όπως η ριζοσπάστης Γιάνης Βαρουφάκης, ο οποίος σχεδόν έβγαλε τη χώρα από το ευρώ με τη μικροπολιτική του», συνεχίζει ο Σπίγκελ και καταλήγει: «Ακόμη πάντως, ο μύθος στην Ελλάδα τονίζει πως με κάποιον τρόπο μπορούσε να αποφευχθεί η ημέρα της κρίσης. Το βιβλίο του Παπακωνσταντίνου κάνει αυτό τον μύθο ξεκάθαρο. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το ίδιο θα κάνει και η δίκη του κ. Γεωργίου».