Ανάδειξη του επόμενου προέδρου του ΠΑΣΟΚ με εκλογή από την βάση, από τα μέλη και τους φίλους του κόμματος, ζητά η υφυπουργός Παιδείας, Εύη Χριστοφιλοπούλου, στη συνέντευξη που παραχώρησε στo iefimerida.gr και τονίζει ότι ο Παπανδρέου είναι χρησιμότερος ως εγγυητής της διαδικασίας διαδοχής παρά ως υποψήφιος πρόεδρος.
Πότε πρέπει να ανοίξουν οι διαδικασίες διαδοχής στο ΠΑΣΟΚ;
Τώρα πρέπει να συγκεντρώσουμε όλες μας τις δυνάμεις, στη προσπάθεια για την εξασφάλιση της θέσης της χώρας στην Ευρωζώνη. Ταυτόχρονα πρέπει να δημιουργήσουμε πλαίσιο για έναν ειλικρινή και νηφάλιο πολιτικό διάλογο προτάσεων και αυτοκριτικής που θα οδηγήσει σε εκλογή ηγεσίας με κάλπη που θα ψηφίζουν πολίτες, μέλη και φίλοι του ΠΑΣΟΚ. Τα κόμματα είναι κύτταρα δημοκρατίας και αν θέλουμε να επαναφέρουμε την αξιοπιστία στους θεσμούς και την πολιτική, έχουμε την υποχρέωση να ξεκινήσουμε από εκεί τη ριζική αναμόρφωση του συστήματος.
Δικαιούται να είναι εκ νέου υποψήφιος ο Γιώργος Παπανδρέου;
Δικαιούται και το τελευταίο μέλος, πόσο μάλλον ο σημερινός Πρόεδρος. Εκτιμώ όμως ότι ο ρόλος του εγγυητή της όλης διαδικασίας ταιριάζει περισσότερο για τον Γιώργο Παπανδρέου στη σημερινή συγκυρία και εξυπηρετεί το συμφέρον της προοδευτικής παράταξης.
Φοβάστε διάσπαση του ΠΑΣΟΚ; Και υπό ποίες προϋποθέσεις;
Την απεύχομαι γιατί θεωρώ ότι θα είναι ένα πισωγύρισμα της δημοκρατικής παράταξης και των προοδευτικών δυνάμεων του τόπου. Όμως αν δεν πάμε συντεταγμένα σε μια πολιτική συζήτηση, τότε υπάρχει κίνδυνος να κυριαρχήσουν λογικές, ως επί το πλείστον προσωπικές. Οφείλουμε να δημιουργήσουμε την ευκαιρία να επέλθει η δύναμη, η αξιοπιστία, η αποτελεσματικότητα, η λογοδοσία, η αξιολόγηση στην πολιτική. Τα κόμματα αποτυπώνουν τάσεις της κοινωνίας σε συγκεκριμένες ιστορικές περιόδους. Η μεταπολίτευση ανέδειξε την κυριαρχία του ΠΑΣΟΚ. Η περίοδος αυτή όμως έληξε και αν οι παλαιοί πολιτικοί συσχετισμοί δεν αναθεωρήσουν και επαναπροσδιορίσουν το ρόλο και την πορεία τους, τότε θα εξαφανισθούν καθώς η κοινωνία ήδη αναζητά νέες πολιτικές λύσεις.
Πολλοί πιστεύουν ότι ήρθε η ώρα για νέο κόμμα, όπως έκανε το 74 ο Ανδρέας Παπανδρέου ιδρύοντας το ΠΑΣΟΚ αντί να συνεχίσει με την Ένωση Κέντρου. Τι νομίζετε εσείς;
Μπορούμε να πάμε στο νέο, επανιδρύοντας κι όχι απλά ανασχηματίζοντας το μεταπολιτευτικό ΠΑΣΟΚ Ένα ΠΑΣΟΚ το οποίο θα είναι πρωτίστως θεσμικό και όχι αρχηγικό, ένα ΠΑΣΟΚ αποκεντρωμένο, ένα ΠΑΣΟΚ δίπλα στον πολίτη, ένα ΠΑΣΟΚ που επιστρέφει η πολιτική συζήτηση.
Ο Παπανδρέου υπόσχονταν ότι θα τ’ αλλάξει όλα. Τώρα τι πρέπει να αλλάξει στο ΠΑΣΟΚ;
Για μένα αυτή η διαδικασία όφειλε και πρέπει να είναι διαρκής. Αυτό είναι το χαρακτηριστικό των σύγχρονων κομμάτων που εξελίσσονται και προσφέρουν στη δημοκρατία και την κοινωνία σε βάθος χρόνου. Πρέπει να αλλάξουν τα πάντα αν θέλουμε να έχουμε μέλλον.
Ποιός πιστεύετε ότι θα είναι ο καταλληλότερος να διαδεχθεί τον Παπανδρέου;
Τους ηγέτες τους γεννά και η συγκυρία. Η χώρα έχει ανάγκη από εμπνευσμένες ηγεσίες που μπορούν να θέσουν προτεραιότητες και να εμπνεύσουν την εμπιστοσύνη και την εκτίμηση του κόσμου. Να μπορούν να συνδυάζουν έμπνευση και όραμα, ομαδικότητα με στιβαρή διοίκηση, αξιολόγηση παντού και σε όλα τα επίπεδα της πολιτικής στελέχωσης, με θεσμικό και όχι προσωποπαγή πελατειακό τρόπο.
Ποιά λάθη έγιναν επί διακυβέρνησης Παπανδρέου;
Υπήρξαν καθυστερήσεις σε σημαντικούς τομείς, όπως οι συνενώσεις οργανισμών του δημοσίου και οι αποκρατικοποιήσεις των ΔΕΚΟ. Κληθήκαμε να πάρουμε αυστηρά μέτρα λιτότητας με κοινωνικά άδικες οριζόντιες περικοπές, προκειμένου να αντιμετωπίσουμε το κατεπείγον του δημοσιονομικού εκτροχιασμού της χώρας. Αλλά και η διαχείριση της κρίσης από την ίδια την ευρωζώνη αποδείχτηκε λανθασμένη. Μια προσέγγιση δομημένη σε μια χρεοκοπημένη μονεταριστική πολιτική και μια ατελέσφορη δημοσιονομική λιτότητα, τις οποίες αναγκαστήκαμε να υλοποιήσουμε για να επιβιώσουμε ως χώρα.
Βλέπετε πολυδιάσπαση των μεγάλων κομμάτων; Κάποιοι προβλέπουν κυβερνήσεις συνεργασίας ίσως με πρωθυπουργό και πάλι τον Λουκά Παπαδήμο…
Δεν μπορώ να γνωρίζω τις μελλοντικές προθέσεις του κυρίου Παπαδήμου. Διαισθάνομαι όμως, ότι η περίοδος των ισχυρών μονοκομματικών κυβερνήσεων τελείωσε, έως ότου προβάλλει ξανά ένα κόμμα που θα μπορεί να πείσει ότι μπορεί από μόνο του να υλοποιήσει ένα πρόγραμμα για την επόμενη μέρα στη χώρα μας. Οφείλουμε να μάθουμε να συνεργαζόμαστε, διατηρώντας την αυτονομία των πολιτικών μας διαφορών, αλλά βρίσκοντας και τους κοινούς τόπους προς όφελος των εθνικών μας στόχων.