Ήταν 6 Απριλίου του 2009, όταν ισχυρή σεισμική δόνηση έπληξε την κεντρική Ιταλία, με αποτέλεσμα 309 νεκρούς, 1.500 τραυματίες και χιλιάδες αστέγους.
Περισσότερες ζημιές υπέστη η Λ' Άκουϊλα πρωτεύουσα της ορεινής επαρχίας Αμπρούτσι, περιοχή, στο πανεπιστήμιο της οποίας φοιτούσαν και 234 Έλληνες.
Θύμα ένα Ελληνόπουλο
Ο σεισμός άφησε πίσω του ανθρώπινες απώλειες.
Στα ονόματα των θυμάτων και εκείνο του 'Ελληνα φοιτητή Βασίλη Κουφολιά.
Οι διασώστες τον ανέσυραν νεκρό 30 ώρες μετά το χτύπημα του εγκέλαδου καταπλακωμένο από τόνους τσιμέντο, με συντριπτικά κατάγματα σ όλο του το σώμα.
Στη λίστα των τραυματιών, πέντε Έλληνες φοιτητές.
Η πόλη θύμιζε βομβαρδισμένο τοπίο. Τεράστιες και οι οικονομικές καταστροφές από τις οποίες η Λ' Ακουϊλα, επτά χρόνια μετά, δεν έχει συνέλθει.
Χωρίς στέγη μέχρι και σήμερα
Πολλά κτήρια κατέρρευσαν, ζημιές καταγράφηκαν σε 10.000 οικοδομήματα, ενω 70.000 κόσμου έμειναν στο δρόμο. Οι περισσότεροι έφυγαν προς άλλες τοποθεσίες, ωστόσο 24.000 ψυχές έμεναν επί μια εβδομάδα στο δρόμο, δίπλα στα συντρίμμια σε ό,τι απέμεινε απο τα υπάρχοντά τους.
Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι πολλοί από τους ανθρώπους που τότε έμειναν άστεγοι δεν έχει γίνει δυνατό να μετακομίσουν, ακόμα και σήμερα, σε μόνιμες κατοικίες, ενώ κάποιοι ζουν σε ξύλινες κατασκευές, ως φιλοξενούμενοι του κράτους.
Πρωτόδικα είχαν καταδικασθεί σε εξαετή κάθειρξη αρκετοί επιστήμονες (οι οποίοι αθωώθηκαν από το Εφετείο το 2014) διότι δεν είχαν εκτιμήσει τη σεισμική επικινδυνότητα της Λ' 'Ακουϊλα, με αποτέλεσμα να παραμείνει η πόλη αθωράκιστη σεισμικά.
Οι μνήμες απο τις στιγμές της φρίκης είναι ζωντανές και κάθε χρόνο, στις 6 Απριλίου, πραγματοποιείται η «Λαμπαδηφορία μνήμης» την ώρα που οι καμπάνες χτυπούν πένθιμα 309 φορές, όσες και τα θύματα του φονικού σεισμού.