Για την προετοιμασία του και τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Ρίο της Βραζιλίας μίλησε ο Λευτέρης Πετρούνιας.
Ο Παγκόσμιος πρωταθλητής στην γυμναστική μίλησε για τα εμπόδια και ευχαρίστησε όσους τον στηρίζουν στην προσπάθεια του να φέρει σε λίγο καιρό Ολυμπιακό μετάλλιο στην χώρα μας.
Αναλυτικά η συνέντευξη του:
Πόσο δύσκολη είναι η καθημερινότητα ενός αθλητή / αθλήτριας τέτοιου επιπέδου εν όψει Ολυμπιακών Αγώνων στην Ελλάδα του 2016;
Η καθημερινότητα ενός αθλητή εν όψει Ολυμπιακών Αγώνων είναι ιδιαίτερα δύσκολη σε θέμα πίεσης σωματικής, αλλά και ψυχολογικής, αφού οι προπονήσεις φτάνουν το σώμα και το πνεύμα στα άκρα . Στην Ελλάδα συγκεκριμένα, το έργο του αθλητή γίνεται ακόμη πιο δύσκολο επειδή υπάρχει σοβαρή κρίση και ο αθλητής καλείται να διαχειριστεί καταστάσεις που δεν πρέπει να τον αφορούν ( οικονομικές και υλικοτεχνικές ελλείψεις) . Ευτυχώς, στη δική μου περίπτωση, υπάρχει η Stoiximan, η οποία με τη στήριξή της με βοηθάει να συνεχίσω αμέριμνος την προετοιμασία μου, καθώς με απαλλάσσει απο βασικά προβλήματα που θα υπήρχαν, αν δεν ήταν αυτή η εταιρεία δίπλα μου .
Ποια είναι τα τρία (ή πέντε) βασικά στοιχεία που χρειάζεται ένας αθλητής/ αθλήτρια για να φτάσει στους Ολυμπιακούς Αγώνες και να προετοιμαστεί σωστά;
Ένας αθλητής με στόχο τους Ολυμπιακούς Αγώνες χρειάζεται ταλέντο, υπομονή, επιμονή, σκληρή δουλειά, τύχη και πολλή αυτοπεποίθηση, καθώς και στήριξη, ηθική, υλική, αλλά και ψυχολογική.
Πως ανταπεξέρχεσαι στις οικονομικές απαιτήσεις της προετοιμασίας σου;
Στις οικονομικές απαιτήσεις της προετοιμασίας μου ανταπεξέρχομαι καθαρά και μόνο με τη στήριξη του χορηγού μου, της Stoiximan, καθώς η χρηματοδότηση των ομοσπονδιών γίνεται με τεράστια κενά και αυτό κάνει τους αθλητές μας να βρίσκονται σε κατάσταση να είναι απλήρωτοι .
Που ανήκει το "ευχαριστώ" σου για όσα έχεις πετύχει μέχρι σήμερα;
Στην οικογένεια μου , τον προπονητή μου, Δημήτρη Ράφτη , τον χορηγό μου, Stoiximan, τον ιατρό μου Οδυσσέα Παξινό και την φυσιοθεραπεύτρια μου, Ιβάνα Τζούριτς και σε όλους τους Έλληνες για την αγάπη και τη δύναμη που μου δίνουν .
Ποιος είναι αυτός (αθλητής, προπονητής, προσωπικότητα) που σε έχει επηρεάσει περισσότερο;
O Ταμπάκος φυσικά, αφού κάνουμε το ίδιο όργανο και ο Jordan Jovtchev απο τη Βουλγαρία.
Τι σημαίνει για σένα να εκπροσωπείς τη χώρα σου;
Η μεγαλύτερη τιμή για εμένα είναι να φοράω το Εθνόσημο μου και να σηκώνω τη σημαία ψηλά, προκειμένου σε αυτή τη δύσκολη περίοδο να ακούγεται η Ελλάδα μας με καλό τρόπο και οι Έλληνες να χαμογελούν .
Ποια είναι τα συναισθήματα ενός αθλητή τις στιγμές που αγωνίζεται; Τι σκέψεις περνάνε από το μυαλό σου;
Τα συναισθήματα ενός αθλητή την στιγμή που αγωνίζεται είναι ανάμεικτα, στη δική μου περίπτωση νιώθω ένα άγχος που το κοντρολάρω και ένα όμορφο συναίσθημα χαράς που βρίσκομαι σε έναν τελικό, γιατί ήδη έχεις πετύχει κατά το ήμισυ και παραπάνω τον στόχο σου. Οι σκέψεις είναι ελάχιστες και κυρίως έχουν να κάνουν με την επίτευξη του στόχου και την καταξίωση για τους κόπους, τους πόνους και τη δύσκολη περίοδο που διένυσα, μέχρι να φτάσω σε εκείνο το σημείο.
Ποια θεωρείς εσύ τη μεγαλύτερη -μέχρι την επομενη- αγωνιστική σου στιγμή;
Η μεγαλύτερη αγωνιστική μου στιγμή ήταν το Χρυσό στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα της Γλασκώβης το 2015.
Τι περιλαμβάνει για σένα μια ιδανική μέρα χωρίς αθλητικές υποχρεώσεις;
Έναν ωραίο καφέ με φίλους, βόλτα στη θάλασσα, ένα ωραίο φαγητό, με όμορφη θέα πάντα, και ωραία παρέα με πολύ γέλιο.
Ποιο είναι το δικό σου μήνυμα λίγο πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες;
Πάμε την Ελλάδα μας ψηλά, εκεί που της ανήκει.
Όταν στην προπόνηση ή κατά τη διάρκεια ενός αγώνα φτάνεις στα όρια σου ποιο είναι το κίνητρο σου για να συνεχίσεις;
Το κίνητρό μου για να συνεχίσω είναι φυσικά ο στόχος που έχω βάλει και η απόλαυση του να φτάνεις επιτυχημένα στον προορισμό σου, κοιτώντας πίσω και απολαμβάνοντας την διαδρομή.
Ότι μια μέρα θα είσαι αθλητής τέτοιου βεληνεκούς ήταν κάτι που το σκεφτόσουν από μικρός;
Πάντα σκεφτόμουν ότι θα φτάσω ψηλά, από μικρός πίστευα στον εαυτό μου και ονειρευόμουν τέτοιες στιγμές, αν και εδώ που βρίσκομαι αυτή την στιγμή, είναι κάτι που δυσκολευόμουν να το φανταστώ.