«Κατάληψη» στο μετρό του Συντάγματος πραγματοποίησαν το μεσημέρι της Πέμπτης ηθοποιοί που παίρνουν μέρος στη Λυσιστράτη, την τρίτη καλοκαιρινή παραγωγή του Εθνικού Θεάτρου, λίγες μέρες πριν παρουσιάσουν στην Επίδαυρο.
Πρόκειται για το πιο αντιπολεμικό έργο του Αριστοφάνη, σε καινούργια μετάφραση Δημήτρη Δημητριάδη και σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού.
Όσοι βρέθηκαν στις 12.00 στην είσοδο του μετρό, πήραν μια γεύση της παράστασης του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, παρακολουθώντας τον Κινησία (Αιμίλιος Χειλάκης) να αναζητά απεγνωσμένα τη Μυρρίνη και τις γυναίκες της Αθήνας να ετοιμάζονται να καταλάβουν την Ακρόπολη, για να περάσει στα χέρια τους το χρήμα που πηγαίνει σε πολεμικές δαπάνες, απαιτώντας ειρήνη.
«Είδατε ένα θραύσμα από μια σκηνή των γυναικών πριν καταλάβουν την Ακρόπολη και έναν εκπρόσωπο του ανδρικού φύλου που ψάχνει την γυναίκα του», μας πληροφορεί ο Μιχαήλ Μαρμαρινός, ο οποίος συναντά για πρώτη φορά τον μεγάλο ποιητή. «Υπάρχει κάτι που δεν θα μπορούσατε να δείτε, γιατί...απαγορεύεται...πάντοτε μπαίνει αυτό το ερώτημα. Πόσο αντέχουμε τον Αριστοφάνη, σήμερα...και κυρίως, τον πολιτισμό που εκπροσωπεί. Έναν πολιτισμό του σώματος. Γιατί η δικιά μας σχέση με το σώμα, είναι πιο πειραγμένη, τραυματισμένη θα έλεγα», σημειώνει.
Έχοντας δηλώσει ότι «εν μέσω φοβερών κρίσεων ο Αριστοφάνης έφτιαχνε ουτοπίες, όχι μόνο για να κάνει χιούμορ, αλλά και για να κάνει πολιτική και ποίηση», δείχνει εντυπωσιασμένος, πέρα από τον πολιτισμό της εποχής, από τις συνθήκες που δεν διαφέρουν και πολύ από τις σημερινές. «Αν θέλουμε να καταλάβουμε κάτι για τη σημερινή ζωή, είναι καλό να μελετήσουμε τον Αριστοφάνη» υποστηρίζει, ενώ αυτό που θέλει να μοιραστεί με το κοινό είναι το πρόσωπο του Αριστοφάνη, πέρα από την κωμωδία. «Εμείς, πίσω από αυτό, βλέπουμε έναν ποιητή και μάλιστα έναν πολύ μεγάλο πολιτικό ποιητή, ο οποίος στο συγκεκριμένο έργο, δεν μιλά γενικά αντιπολεμικά, αλλά θίγει το πρόβλημα και τον πόνο του εσωτερικού διχασμού...του εντελώς ελληνικού αλληλοσπαραγμού», επισημαίνει.
Ο Αριστοφάνης είναι απέναντι στην επίσημη εξουσία και στην επίσημη πολιτική, δηλώνει ο Μιχαήλ Μαρμαρινός, απαντώντας σε ερώτηση του ΑΜΠΕ. «Η Λυσιστράτη ζητά να επιστρέψει στη φύση των γυναικών. Αυτό είναι το θέμα. Η παρεξήγηση είναι ότι έχει θεωρηθεί φεμινιστικό έργο, αλλά στην ουσία είναι ακριβώς το ανάποδο. Η αποθέωση της θηλυκότητας και του κάλλους, αλλά με μια βαθειά πολιτική σκέψη», καταλήγει.
Το κλασικό έργο του Αριστοφάνη ανεβαίνει στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου, την Παρασκευή 5 και το Σάββατο 6 Αυγούστου, με τη Λένα Κιτσοπούλου στο ρόλο της Λυσιστράτης. Μαζί της οι: Γιάννης Βογιατζής, Αθηνά Δημητρακοπούλου, Λένα Δροσάκη, Ευαγγελία Καρακατσάνη, Άννα Κλάδη, Σοφία Κόκκαλη, Ειρήνη Μαρκή, Αθηνά Μαξίμου, Γιώργος Μπινιάρης, Ελένη Μπούκλη, Ηλέκτρα Νικολούζου, Θέμης Πάνου, Αγλαΐα Παππά, Λένα Παπαληγούρα, Μαρίνα Σάττι, Μαρία Σκουλά, Έλενα Τοπαλίδου, Χάρης Τσιτσάκης, Αιμίλιος Χειλάκης.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ