Την έντονη αντίδραση των σχολαρχών αλλά και της Νέας Δημοκρατίας προκάλεσε η τροπολογία που κατέθεσε ο υπουργός Παιδείας Νίκος Φίλης για τις εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών στα ιδιωτικά σχολεία.
Για ισοπέδωση κάθε ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος στην ιδιωτική εκπαίδευση λόγω ιδεοληψίας κάνει λόγο ο Σύνδεσμος Ιδιωτικών Σχολείων ενώ ο συντονιστής Μορφωτικών Υποθέσεων της Ν.Δ., Θέοδωρος Φορτσάκης σημείωνει ότι ο κ. Φίλης μετά τη διάλυση της δημόσιας εκπαίδευσης προχωρά και στη διάλυση της ιδιωτικής.
«Η ρύθμιση υποταγής της ιδιωτικής εκπαίδευσης στον κ. Φίλη πρέπει να αποσυρθεί αμέσως» αναφέρει σε δήλωσή του και προσθέτει: «όπως το συνηθίζει ο κ. Φίλης, κατέθεσε αιφνιδιαστικά στη Βουλή νομοθετική ρύθμιση για τα ιδιωτικά σχολεία με μόνο στόχο να ελέγξει ο ίδιος τις εκπαιδευτικές δραστηριότητες των ιδιωτικών σχολείων και τις εργασιακές σχέσεις των ιδιωτικών εκπαιδευτικών.
Η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, αντί να εργαστεί για να διορθώσει τα χάλια των δημόσιων σχολείων, που η ίδια έχει προκαλέσει, θέτει ως προτεραιότητά της πλέον και τη διάλυση των ιδιωτικών σχολείων.
Ο σκοπός τους είναι ένας και άσχετος με την εκπαίδευση: Η ικανοποίηση ενός συγκεκριμένου κομματικού ακροατηρίου, που απεχθάνεται την ιδιωτική πρωτοβουλία, την αξιοκρατία και την αξιολόγηση. Η ρύθμιση υποταγής της ιδιωτικής εκπαίδευσης στον κ. Φίλη πρέπει να αποσυρθεί αμέσως».
Οι σχολάρχες
Σφοδρή επίθεση στον υπουργό Παιδείας εξαπολύουν οι σχολάρχες, σχολιάζοντας ότι η νέα ρύθμιση μονιμοποιεί ουσιαστικά τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς στα σχολεία. Η διοίκηση του κάθε σχολείου στο εξής δεν θα μπορεί να διαφυλάξει την ποιότητα της εκπαιδευτικής υπηρεσίας που παρέχει στους μαθητές, καθώς δεν θα μπορεί να αντικαταστήσει έναν εκπαιδευτικό, ανεξάρτητα αν αυτός αποδίδει ή όχι, αν προσεγγίζει τους μαθητές ή όχι, αν έχει διάθεση προσφοράς ή όχι. Στην ανακοίνωσή τους τονίζουν:
«Ας το κάνουμε σαφές στην ελληνική κοινωνία, σε κάθε μαθητή, σε κάθε γονέα και σε κάθε εκπαιδευτικό: η ρύθμιση δεν προστατεύει τον καλό εκπαιδευτικό (ο οποίος, άλλωστε, δεν χρειάζεται άλλη ρήτρα μονιμότητας παρά μόνο την αξία του) αλλά αυτόν που θα μπει στην τάξη και δεν θα ανταποκριθεί στα καθήκοντα του με ευσυνειδησία, αυτόν που θα προσβάλει τα παιδιά, αυτόν που δεν θα συνεργαστεί με την εκπαιδευτική κοινότητα - αυτός είναι που τελικά μονιμοποιείται!
Παράλληλα, δημιουργεί μια τάξη προνομιούχων, οι οποίοι στο όνομα της κρατικής διαφύλαξης του αγαθού της εκπαίδευσης (πόσο οξύμωρο ακούγεται αυτό στην εποχή μας…), θα είναι μόνιμοι στον ιδιωτικό τομέα. Κάθε εργαζόμενος γονέας που στέλνει το παιδί του σε ιδιωτικό σχολείο θα γνωρίζει ότι, ενώ ο ίδιος κρίνεται καθημερινά για τη δουλειά του, ο δάσκαλος του παιδιού του είναι στο απυρόβλητο. Ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί τις επιπτώσεις που θα έχει αυτό στην ποιότητα του εκπαιδευτικού έργου.
Ο υπουργός που είχε το θράσος να αποκαλέσει από τηλεοράσεως "πειρατικά" τα ιδιωτικά σχολεία, τα σχολεία που σε κάθε διεθνή αξιολόγηση διασώζουν με τις επιδόσεις τους το κύρος της χώρας, και με δεδομένη την ιδεοληπτική του εμπάθεια απέναντι στην ιδιωτική εκπαίδευση, με τη ρύθμιση αυτή εκτελεί "εργολαβία", αναβιώνοντας παράλογα συντεχνιακά προνόμια του παρελθόντος.
Η ρύθμιση δεν είναι λανθασμένη απλώς επειδή πλήττει τα σχολεία – αυτό είναι το λιγότερο. Είναι όμως εντελώς αντίθετη προς τις διεθνείς καλές πρακτικές της εκπαίδευσης, προς τις παραινέσεις του ΟΟΣΑ, είναι επιζήμια για το συμφέρον μαθητών και οικογενειών και υποβαθμίζει το επίπεδο της εκπαίδευσης γενικότερα.»