Η φρικτή δολοφονία του ηλικιωμένου ιερέα στο χωριό Saint-Etienne-du-Rouvray υπενθυμίζει πόσο αποτρόπαιη είναι αυτή η μέθοδος, η οποία ενσαρκώνει το αποκορύφωμα της βαρβαρότητας και είναι πηγή συλλογικού εφιάλτη.
«Δολοφονημένος ιερέας», μετά «σκοτωμένος», μετά «σφαγιασμένος ιερέας». Από το μεσημέρι της Τρίτης, η λεπτομέρειες πολλαπλασιάστηκαν στα μίντια, καθώς και οι αντιδράσεις για τον θάνατο του ιερέα Ζακ Χαμέλ στην εκκλησία του Saint-Etienne-du-Rouvray. Η διαρροή του τρόπου με τον οποίο δολοφονήθηκε ο ιερέας έγινε από αστυνομική πηγή και ξεκαθαρίστηκε λίγο αργότερα μετά την ανάληψη ευθύνης από το ισλαμικό κράτος.
Αποκορύφωμα της βαρβαρότητας, η σφαγή χρησιμοποιείται τόσο από τους τρομοκράτες ισλαμιστές για να σπείρουν τον τρόμο, όσο και από τους αντιπάλους τους για να περιγράψουν την φρίκη. Από τις αρχές του 2013 στη Συρία, όταν οι τζιχαντιστές κατελάμβαναν μια πόλη ή ένα χωριό, «υπέγραφαν» τις νίκες τους κόβοντας δυό-τρία κεφάλια τα οποία επιδείκνυαν στην πλατεία ή στην κεντρική αγορά.
Κατόρθωναν έτσι να παραλύσουν κάθε ενδεχόμενη αντίσταση των ντόπιων κατοίκων. Με τον ίδιο τρόπο σκηνοθέτησαν και διεθνοποίησαν την σφαγή όταν κινηματογράφησαν τον Σεπτέμβριο του 2014 τη δολοφονία του αμερικανού δημοσιογράφου Τζέημς Φόλεϊ.
Η εικόνα του θύματος με πορτοκαλί χιτώνα, γονατισμένου στην έρημο, μπροστά από έναν άνθρωπο με μαύρη κουκούλα που κρατάει ένα σπαθί, έκανε πολλά εκατομμύρια τηλεθεατές σε όλο τον πλανήτη να ανατριχιάσουν από φρίκη.
H Mαρίν Λεπέν το σχολίασε αμέσως: «Αυτό είναι το ισλαμικό κράτος!»
Η σκηνή επαναλήφθηκε για πολλά άλλα θύματα, άλλων εθνικοτήτων, καθιερώνοντας την πρακτική από τζιχαντιστές που επικαλούνται την επιστροφή στις απαρχές του Ισλάμ. Αυτή η σφαγή έγινε θέμα συζητήσεων μεταξύ μουσουλμάνων, εκ των οποίων ορισμένοι επικαλούμενοι ιστορικά και θρησκευτικά κείμενα, έλεγαν ότι ο Προφήτης είχε απαγορεύσει αυτή την προ-ισλαμική μέθοδο δολοφονίας.
Η σφαγή των τζιχαντιστών έγινε θέμα και από κύκλους της άκρας δεξιάς που ανέφεραν ότι πρόκειται για μια μέθοδο «χαλάλ δολοφονίας». «Είναι απόδειξη ότι οι ισλαμιστές τρομοκράτες χρησιμοποιούν τις ίδιες μεθόδους για τα ζώα και για τους ανθρώπους», έγραφε τον Δεκέμβριο του 2015 ο κτηνίατρος Αλέν ντε Περετί στο σάιτ «Λαϊκή Απάντηση». Το άρθρο του είχε τίτλο «Η σφαγή είναι μια συνήθεια του Ισλάμ από την εποχή του Μωάμεθ» και συνοδευόταν από φωτογραφίες σφαγμένων προβάτων για μια γιορτή. «Πρόκειται για μια πρακτική που έχει πολιτισμικό χαρακτήρα και μας επιτρέπει να πούμε ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν μπορούν να ενσωματωθούν στη χώρα μας, τη Γαλλία», συμπέρανε ο κτηνίατρος.
Μύθοι και ταινίες τρόμου
Η φρίκη που προκαλεί στον καθένα μας η σφαγή μεγαλώνει γιατί έχουν προϋπάρξει θρύλοι, παραμύθια και ταινίες τρόμου, αλλά και ιστορικά επεισόδια, σε διάφορους χρόνους και τόπους του κόσμου. Η διαδικασία της σφαγής ξυπνάει φαντασιώσεις και ανοίγει την πόρτα σε προεκτάσεις. «Ορισμένα θύματα του Μπατακλάν είχαν σφαγιαστεί από τον μουσουλμάνο κομάντος», έγραφε την επομένη των επιθέσεων της 13ης Νοεμβρίου, το ελβετικό σάιτ lesobservateurs.c, χωρίς ωστόσο να έχει αποδείξεις.
Η λεπτομέρεια για τον τρόπο δολοφονίας του ιερέα του Saint-Etienne-du-Rouvray, προήλθε καταρχήν από αστυνομική πηγή ως «προσπάθεια πνιγμού». Ωστόσο, λίγο αργότερα, το επιβεβαίωσε με τη μαρτυρία της η καλόγρια που γλύτωσε απο τους τρομοκράτες και ξέφυγε από την εκκλησία. «Μπήκαν ξαφνικά...Μιλούσαν αραβικά. Είδα ένα μαχαίρι. Ξέφυγα τη στιγμή που είχαν επιτεθεί στον πατέρα Ζακ. Δεν ξέρω καν αν κατάλαβαν ότι είχα ξεφύγει», είπε η καλόγρια, ενώ αργότερα έγινε γνωστό ότι οι τρομοκράτες ανάγκασαν τον ιερέα να γονατίσει και μετά τον έσφαξαν.