Να αλλάξει ο καθρέφτης που βλέπουν οι πολιτικοί τον εαυτό τους λέει ο βουλευτής Ιωαννίνων του ΠΑΣΟΚ Σάκης Οικονόμου μιλώντας στην iefimerida.gr για τις αλλαγές που χρειάζεται σήμερα το κόμμα του. Και επισημαίνει ότι πριν από το ερώτημα πότε θα αλλάξει η ηγεσία στο ΠΑΣΟΚ και ποιός θα είναι ο επόμενος αρχηγός, πρέπει να τεθεί το ερώτημα «πότε θα μιλήσει το ΠΑΣΟΚ με τον εαυτό του και την κοινωνία».
Ο κ. Οικονόμου στη συνέντευξη που παραχώρησε επισημαίνει ότι κανείς στην κυβέρνηση και στην κοινοβουλευτική ομάδα δεν είναι άμοιρος ευθυνών, επισημαίνει ότι ο κ. Γιώργος Παπανδρέου δικαιούται αν επιθυμεί να είναι πάλι υποψήφιος πρόεδρος και τονίζει ότι πέρασε η εποχή που ένα πρόσωπο από μόνο του αποτελεί τη λύση στα προβλήματα.
Το πλήρες κείμενο της συνέντευξης τυ κ. Οικονόμου στο iefimerifa.gr
Πότε πρέπει να ανοίξουν οι διαδικασίες διαδοχής στο ΠΑΣΟΚ;
Πολύ φοβάμαι ότι αυτό το ερώτημα χρησιμοποιείται για να κρυφτεί κάτω από το χαλάκι το κυρίαρχο θέμα, που δεν είναι άλλο παρά «πότε επιτέλους θα μιλήσει το ΠΑΣΟΚ με τον εαυτό του και την κοινωνία». Αν δεν προηγηθεί αυτό, τότε ότι και να γίνει θα έχει ως στόχο τον αυτοπροσδιορισμό κάποιων και όχι τον επαναπροσδιορισμό του ΠΑΣΟΚ σε σχέση με την κοινωνία.
Δικαιούται να είναι εκ νέου υποψήφιος ο Γιώργος Παπανδρέου;
Δεν νομίζω ότι αμφισβήτησε κανείς αυτό το δικαίωμα του Προέδρου. Δεν το αμφισβητεί και κανείς από τους φερόμενους ως υποψηφίους. Ο Γιώργος Παπανδρέου δικαιούται το σεβασμό όλων μας. Αυτό είναι ξεκάθαρο. Από εκεί και πέρα, το κόμμα δοκιμάζεται, τόσο στο βραχυπρόθεσμο ορίζοντα των εκλογών, όσο και σε δεύτερο χρόνο ως η κυρίαρχη κεντροαριστερή προοδευτική αντίληψη για τα πράγματα. Αυτή τη δοκιμασία δεν έχει κανείς την πολυτέλεια να κάνει ότι δεν τη βλέπει.
Φοβάστε διάσπαση του ΠΑΣΟΚ; Και υπό ποίες προϋποθέσεις;
Δεν είναι η πρώτη φορά που στο ΠΑΣΟΚ «ζυγίζονται» τάσεις και μπορώ να σας πω ότι είναι απόδειξη του ομφάλιου λώρου του Κινήματος με τις ευρύτερες εξελίξεις που διαμορφώνονται στη χώρα την εκάστοτε εποχή. Ωστόσο, η συζήτηση που γίνεται σήμερα ξεπερνά και τυπικά και ουσιαστικά αυτό το πλαίσιο, συμβολίζοντας επί της ουσίας τη σύγχρονη αναζήτηση και τον ρόλο της Κεντροαριστεράς σήμερα. Είναι αυτή η συνειδητοποίηση που θα μας βοηθήσει να πάμε ένα βήμα παρακάτω, ώστε οι όποιες εξελίξεις να νοηματοδοτούν την ικανότητά μας να παράγουμε λύσεις μέσα από ένα πλουραλισμό δυνάμεων και όχι μέσα από ένα πλουραλισμό πολιτικών εγωισμών.
Ο Παπανδρέου υπόσχονταν ότι θα τ' αλλάξει όλα. Τώρα τι πρέπει να αλλάξει στο ΠΑΣΟΚ;
Ο μαέστρος είναι αυτός που πιστώνεται και τα θετικά και τα αρνητικά. Ωστόσο, σε μία κυβέρνηση δεν υπάρχει κανείς άμοιρος ευθυνών, όπως και σε καμία Κοινοβουλευτική Ομάδα στο βαθμό που με τη στάση της μπορεί να επηρεάσει τις αποφάσεις. Ως προς τι πρέπει να αλλάξει... Αν οι αλλαγές ήταν μία μπουκιά θα την τρώγαμε όλοι και θα τελείωνε το θέμα. Ευτυχώς ή δυστυχώς, δεν είναι έτσι. Γι' αυτό με βλέπετε να επιμένω στην εμβάθυνση του διαλόγου και στην πραγματική όσμωση με την κοινωνία.
Αυτή τη στιγμή η σχέση όλων των κομμάτων με την κοινωνία - όχι μόνο του ΠΑΣΟΚ- περιγράφεται σαν το τρένο που έβλεπε τα άλλα τρένα να περνούν. Η κοινωνία είναι ήδη αλλού.
Βιώνουμε μία συστημική κρίση που αντανακλά την κατάρρευση των κομμάτων ως θεσμούς αντιπροσώπευσης. Αν λοιπόν θα πρέπει να αλλάξει πρώτα απ' όλα κάτι, είναι ο καθρέπτης που χρησιμοποιούν οι πολιτικοί για να βλέπουν τον εαυτό τους. Είναι η απαραίτητη προϋπόθεση όχι για να συντηρήσουμε τις καρέκλες μας, αλλά για να οδηγήσουμε την κοινωνική απογοήτευση από την ατελέσφορη ακινησία στη δημιουργική ανησυχία.
Ποιός πιστεύετε ότι θα είναι ο καταλληλότερος να διαδεχθεί τον Παπανδρέου;
Οι εποχές που μπορούσε απλά και μόνο ένα πρόσωπο να συμβολίζει μία σειρά πραγμάτων, έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Και μαζί η εποχή της ασυλίας. Επιμένω ότι η όποια επιλογή πρέπει να γίνει με ωριμότητα, με καθαρές θέσεις, με επαναπροσδιορισμό της Κεντροαριστεράς και φυσικά με προσφυγή στη βάση. Ότι και να γίνει, χρειαζόμαστε εκείνη την κρίσιμη μάζα που θα πιστοποιεί τις αποφάσεις χωρίς τους μηχανιστικούς αυτοματισμούς του χθες.
Ποιά λάθη έγιναν επί διακυβέρνησης Παπανδρέου;
Δεν θέλω να μπω σε μία λογική «μετά Χριστόν προφήτες». Τοποθετήθηκα δημόσια τη στιγμή που πίστευα ότι υπήρχε ακόμη χρόνος αντιστροφής. Τα υπόλοιπα τα κρίνει η ιστορία και η κοινωνία.
Βλέπετε πολυδιάσπαση των μεγάλων κομμάτων; Κάποιοι προβλέπουν κυβερνήσεις συνεργασίας ίσως με πρωθυπουργό και πάλι τον Λουκά Παπαδήμο...
Στην Ελλάδα η διαδρομή από το «Δόξα το Θεό» στο «Βοήθα Παναγιά» είναι δυσανάλογα μικρή. Ωστόσο, είναι βέβαιο ότι η νέα κυβέρνηση μετρά ήδη ένα θετικό κεκτημένο. Η κοινωνία το αναγνωρίζει αυτό, ακόμη και όσοι εκ των υστέρων ρίχνουν ανάθεμα στο πολιτικό ισοζύγιο των δυνάμεων που τη στηρίζουν αν και είχαν την ευκαιρία να το επηρεάσουν. Το μείζον, όμως, είναι αυτή η κυβέρνηση να πετύχει τον εθνικό στόχο που έχει αναλάβει.
Όταν γίνει αυτό, και αφού το φάντασμα της χρεωκοπίας θα έχει οριστικά φύγει από πάνω μας, τότε εκ των πραγμάτων θα έχει εμπεδωθεί μία νέα κουλτούρα πολιτικών επιλογών. Που δεν θα βασίζεται στο «ποιος τα λέει καλύτερα ή ποιος μας κοιμίζει καλύτερα» αλλά στο «ποιος μπορεί καλύτερα και με ποιο τρόπο».