Βασίλης Αλεξάκης, Γιώργος Σκαμπαρδώνης και Χρήστος Χωμενίδης γράφουν ξεχωριστές λογοτεχνικές σελίδες με άρωμα σημερινής Ελλάδας, ενώ η Ευγενία Φακίνου παρουσιάζει έναν αιώνα ιστορίας μέσα από τη ζωή τριών απλών γυναικών που ζουν στη σκιά των γεγονότων.
ΝΕΑΡΟ ΑΣΠΡΟ ΕΛΑΦΙ
Ο συγγραφέας Μηνάς Αβλάμης ζει αποτραβηγμένος στο νησί της Κέρκυρας μια σχεδόν βαρετή καθημερινότητα: μπαρ, καπνοπωλείο, μαγειρείο, πάλι μπαρ. Μοναδικές του συγκινήσεις, τα βράδια της Τρίτης που παίζει πόκα με τους μετρημένους ντόπιους φίλους του και τα βράδια της Παρασκευής που τρυπώνει στο σπίτι και στο κρεβάτι της μικροπαντρεμένης Θάλειας. Μια μέρα χτυπάει το τηλέφωνό του και μια κυρία από τον Φιλαναγνωστικό Σύλλογο Κυδωνίας τον προσκαλεί σε μια τιμητική βραδιά. Ο Αβλάμης στην αρχή νομίζει ότι κάποιος του κάνει πλάκα· έχει παρατήσει τη συγγραφή εδώ και πολλά χρόνια, τα βιβλία του δεν κυκλοφορούν πια. Η Γιάννα Μηλιώνη τον διαβεβαιώνει ότι η πρόταση είναι πέρα για πέρα αληθινή. Στην Κυδωνία τα βιβλία του εξακολουθούν να κυκλοφορούν και οι κάτοικοι τα διαβάζουν με πραγματική αφοσίωση. Του τονίζει ότι όλα τα έξοδα του ταξιδιού του θα είναι πληρωμένα και του τάζει νεαρό άσπρο ελάφι για το επίσημο δείπνο. Μετά από πολλούς δισταγμούς, ο Αβλάμης δέχεται την πρόσκληση να επισκεφτεί την άγνωστη Κυδωνία. Και το ταξίδι ξεκινάει…
Γιατί μας αρέσει:
Γιατί η Νέκυια είναι η πιο ξεχωριστή ραψωδία της Οδύσσειας. Ο Μηνάς Αβλάμης, ως άλλος Οδυσσέας, πραγματοποιεί τη δική του κάθοδο στον Άδη για να συναντήσει τους δικούς του νεκρούς και τα δικά του φαντάσματα.
Γιατί είναι το πιο προσωπικό και ταυτόχρονα το πιο πολιτικό μυθιστόρημα του Χρηστού Χωμενίδη. Ένα μυθιστόρημα για τους ανθρώπους της γενιάς του, για όλα εκείνα που έζησαν, είδαν, σκέφτηκαν, χάρηκαν ή μετάνιωσαν. Στις σελίδες του βιβλίου γίνεται φανερή η υπαρξιακή αγωνία και η ανάγκη για εξιλέωση.
Γιατί ο Χωμενίδης σχολιάζει με εύστοχο τρόπο πολλές πλευρές της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας.
Γιατί «Θα κλαις, θα βρίζεις και θα καταριέσαι όποιον κατάφερε να ανοίξει στη ζωή του έστω και μια πόρτα. Με το σπαθί, την πονηριά ή την καλή του τύχη. Γιατί εσύ δεν έχεις τίποτε απ' τα τρία. Μονάχα από φθόνο ξεχειλίζεις!».
INFO
Συγγραφέας: Χρήστος Χωμενίδης
Εκδόσεις Πατάκη
ΣΤΟ ΑΥΤΙ ΤΗΣ ΑΛΕΠΟΥΣ
Οι ιστορίες τριών γυναικών από τις αρχές του εικοστού αιώνα μέχρι το 2010. Από τα αρχοντικά της Ύδρας στη φτωχή Δραπετσώνα και από τον βομβαρδισμένο Πειραιά του 1941 στη μικροαστική Κυψέλη. Η φτωχή Αννεζώ, που φτάνει μικρό κορίτσι στο λιμάνι της Ύδρας «μαζί μ’ ένα φόρτωμα καρπούζια», γεννά τον Σταυρή, τη μοναδική ευτυχία της ζωής της. Ο Σταυρής αποκτά μια κόρη, την Άννα που ζει τις δικές της δυσκολίες και η Άννα, με τη σειρά της, μεγαλώνει την Αριάδνη, ένα παρατημένο κοριτσάκι, ένα από τα χιλιάδες θύματα του εμφυλίου. Οι ζωές των τριών γυναικών είναι γεμάτη περιπέτειες και ανατροπές. Φτώχια, Μικρασιατική Καταστροφή, Πόλεμος, Εμφύλιος, Μετεμφυλιακά χρόνια, Δικτατορία., Μεταπολίτευση, Ολυμπιακοί Αγώνες, Μνημόνιο. Μια χώρα που δεν ησυχάζει ποτέ. Κάθε ηρωίδα κι ένας νέος δρόμος. Ή μήπως είναι ο ίδιος δρόμος;
Γιατί μας αρέσει:
Γιατί στις σελίδες του βιβλίου περνάει, με μιαν ανάσα θαρρείς, ολόκληρος εικοστός αιώνας.
Γιατί η Φακίνου γράφει για όλα εκείνα που σημάδεψαν ανθρώπους και Ιστορία. Ρίχνει τη ματιά της στα απλά, τα μικρά, τα καθημερινά και μιλάει για τους αφανείς ήρωες της καθημερινότητας, για τους απλούς ανθρώπους που ζουν στη σκιά των μεγάλων γεγονότων που επηρεάζουν τις ζωές τους.
Γιατί η Φακίνου αποφεύγει τις φλυαρίες. Γράφει αποσπασματικά, κάνει μεγάλα χρονικά άλματα, φωτίζει ιδιαίτερες στιγμές στην πορεία της ζωής. Ο αναγνώστης χρειάζεται να ανασυνθέσει την ιστορία και να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα. Ένας ολόκληρος αιώνας ιστορίας και ανθρώπινης μοίρας σε ένα μυθιστόρημα που αριθμεί μόλις 315 σελίδες.
Γιατί «Το Αυτί της αλεπούς» είναι μια ιστορία για τη συλλογική και την ατομική μνήμη που πλαισιώνει και διαμορφώνει τον κόσμο μας.
INFO
Συγγραφέας: Ευγενία Φακίνου
Εκδόσεις Καστανιώτη
ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΝΥΧΤΑΣ
Ποιος είναι ο υπουργός νύχτας; Ένας νεαρός μοναχικός τυχοδιώκτης που έφτασε πάμφτωχος στην Αθήνα και ξεκίνησε να δουλεύει μικροπωλητής στα καράβια. Με μυαλό ξυράφι, κατάφερε, μετά από λίγο καιρό, να φτιάξει ένα μαγαζί με μοκέτες στην Πεντέλη και λίγο αργότερα, να πάρει ένα δάνειο για ένα μεγάλο κατάστημα στη Θεσσαλονίκη. Το μαγαζί πήγε πολύ καλά, ο «υπουργός» έκανε και εισαγωγές από την Αμερική κι έβγαλε πολλά λεφτά επειδή έπεσε πάνω στην οικοδομική έκρηξη της περιοχής. Ήταν η εποχή που όλος ο κόσμος αγόραζε σαν να μην υπάρχει αύριο. Την εποχή εκείνη, έμπλεξε με την τοκογλυφία, άρχισε να δανείζει παράνομα λεφτά. Λίγο αργότερα, παντρεμένος πια, γνώρισε μια πανέμορφη Ρουμάνα, χώρισε τη γυναίκα του, και μπήκε σιγά σιγά στην παράνομη πορνεία. Εκεί, καθώς ήταν τολμηρός και αδίστακτος, έβγαλε πάρα πολλά λεφτά. Κι έφτασε να ελέγχει όλες τις συναλλαγές της νύχτας: τζόγος, ναρκωτικά, τοκογλυφία, πορνεία, σωματεμπορία, αρχαιοκαπηλία, τα πάντα.
«Είναι ξύπνιος πολύ, διάβολος. Λαμόγιο, μεγάλος απατεώνας. Ξέρει σε ποιο σημείο να τρίψει την πλάτη του καθενός. Έχει μάθει να πετάει κάτω απ΄ τα ραντάρ, Άμα τον πετάξεις γυμνό στην έρημο, θα επιβιώσει βάζοντας τα φίδια να δουλεύουν γι' αυτόν», λέει για τον Υπουργό ο Γεδεών, ένας από τους πιο στενούς συνεργάτες του.
Γιατί μας αρέσει:
Γιατί είναι ένα βιβλίο για τα πάθη και τη σκοτεινή πλευρά των ανθρώπων. Υπόκοσμος, ναι, αλλά πόσο διαφορετικός είναι από τον αξιοπρεπή και καλοβαλμένο κόσμο της ημέρας; Οι άνθρωποι είναι παντού ίδιοι, είτε είναι μέρα είτε είναι νύχτα, μοιάζει να ψιθυρίζει στον αναγνώστη ο Σκαμπαρδώνης.
Γιατί ο κόσμος του «Υπουργού» φαίνεται τόσο μακρινός και ταυτόχρονα τόσο κοντινός και απελπιστικά γνώριμος. Τα πάντα είναι δυνατά σε μια κοινωνία αυθαίρετη, χωρίς ιεραρχίες, χωρίς δομές, χωρίς νόμους, χωρίς αντιστάσεις.
Γιατί «Ο τζόγος είναι μια μορφή ολοκληρωτικής, μηδενιστικής εξέγερσης απέναντι σ’ έναν βαρετό κόσμο [...] Πώς γίνεται τόσους αιώνες το ανθρώπινο γένος να μην έχει διδαχτεί ότι το παίγνιο φέρνει την καταστροφή και πώς γίνεται διαρκώς να ανοίγουν νέα καζίνο και να μαζεύουν φρέσκες χιλιάδες παιχτών -καμικάζι που μπαίνουν αυτοθέλητα, με ενθουσιασμό στο Σφαγείο;
INFO
Συγγραφέας: Γιώργος Σκαρμπαδώνης
Εκδόσεις Πατάκη
ΘΑ ΣΕ ΞΕΧΝΑΩ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ
«Κάποιο μεσημέρι που έτρωγα μόνος μου στο Δημόκριτο, ένα εστιατόριο κοντά στο διαμέρισμά μου στην Αθήνα, εμφανίστηκες στην είσοδο του μαγαζιού και έριξες μια προσεκτική ματιά γύρω σου. Το βλέμμα σου με προσπέρασε, όπως προσπέρασε και τους άλλους θαμώνες. Προσπάθησα να μετριάσω την απογοήτευσή μου. Είχαμε δώδεκα χρόνια να ειδωθούμε».
Ο συγγραφέας βλέπει μπροστά του, σε όραμα, την πεθαμένη μητέρα του. Είναι πια γύρω στα εξήντα, εκείνη είναι νεότερή του. Με αφορμή τη «συνάντηση» αυτή ο συγγραφέας ανοίγει τις αποσκευές του και αφηγείται στη μητέρα του στιγμιότυπα από τη ζωή του. Από τα παιδικά του χρόνια και τη Σαντορίνη των ξέγνοιαστων διακοπών και τις δυσκολίες της εφηβείας, στα νεανικά χρονιά στο Παρίσι και την απόφαση για μόνιμη εγκατάσταση εκεί, μέχρι τα παιδιά και τα βιβλία του. Τίποτε δεν θα μείνει έξω από αυτή την αφήγηση-ποταμό. Ο συγγραφέας δεν παραλείπει να μιλήσει στη μητέρα του για όλα εκείνα που η ίδια δεν πρόλαβε να ζήσει: την αλλαγή της χιλιετίας, τους Ολυμπιακούς Αγώνες στην Αθήνα, την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους κ.ά.
Γιατί μας αρέσει:
Γιατί ο Αλεξάκης γράφει με χιούμορ και τρυφερότητα έναν απολαυστικό μονόλογο, ένα γράμμα δίχως παραλήπτη. Πηγαινοέρχεται με μαεστρία από το παρόν στο παρελθόν και αφηγείται με τον δικό του μοναδικό τρόπο πιο σημαντικά κομμάτια της ζωής του.
Γιατί είναι ίσως το πιο προσωπικό του βιβλίο του Βασίλη Αλεξάκη, με πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία.
Γιατί το «Θα σε ξεχνάω κάθε μέρα» είναι η συγκινητική ιστορία ενός δύσκολου αποχαιρετισμού, ίσως του πιο δύσκολου αποχαιρετισμού της ζωή μας. Πόσο έτοιμοι είμαστε να πούμε «αντίο» στους γονείς μας;
Γιατί πόσο καλά γνωρίζουν τελικά οι γονείς τα παιδιά τους; Και πόσο καλά γνωρίζουν τα ίδια τα παιδιά τους γονείς τους;
INFO
Συγγραφέας: Βασίλης Αλεξάκης
Εκδόσεις Μεταίχμιο
