Μία ιστορία βρίσκεται κρυμμένη πίσω απο κάθε πίνακα και αυτη διηγούνται τα 80+1 έργα του Παύλου Σάμιου.
Εργα που ταξιδεύουν στην Κρήτη, με αφορμή την έκθεση που φιλοξενεί η Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων με τίτλο «Κάθε έργο… Mια ιστορία».
Αυτή είναι η πρώτη μεγάλη έκθεση του Παύλου Σάμιου στην Κρήτη με αντιπροσωπευτικά έργα από τις τρεις πρόσφατες ενότητες δουλειάς, που δημιούργησε τα τελευταία πέντε χρόνια.
Αγαπημένα του θέματα, η θάλασσα, γυναίκες, νεκρές φύσεις, καφενεία, ζευγάρια, νυχτερινά τοπία, εσωτερικά σπιτιών και συνήθως κάπου στο κάδρο ένα ανοικτό παράθυρο ..στο αύριο.
Κάποια παιδιά ξέρουν από πάντα τι θέλουνε να γίνουν όταν μεγαλώσουν. Ένα τέτοιο παιδί ήταν και ο Παύλος Σάμιος. «Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ζωγράφιζα» μου είχε πει κάποτε σε κουβέντα μας. «Σχεδίαζα από παιδάκι στο τσαγκαράδικο του πατέρα μου. Στη συνέχεια άρχισα να ζωγραφίζω βλέποντας τη φύση. Η φύση και η ελληνική παράδοση, αλλά και η βυζαντινή αγιογραφία με έμαθαν να ζωγραφίζω. Με τα χρόνια έφυγε η φύση που έβλεπα και ήρθε η φύση που αισθανόμουν. Βλέπω τα αντικείμενα σαν φυσικό φαινόμενο, αλλά το ζωγραφίζω σαν σύμβολο. Το σύμβολο που απεικονίζει το αντικείμενο, αυτό είναι η ζωγραφική».
Τρεις ενότητες της έκθεσης αναδεικνύουν την σχέση του καλλιτέχνη με την επιθυμία. Η τέταρτη ενότητα έχει αναδρομικό χαρακτήρα.
Η πρώτη ενότητα έργων της έκθεσης παρουσιάζει τη σχέση του ζωγράφου με το μοντέλο του, στην οποία ο Παύλος Σάμιος επισκέπτεται τα ατελιέ κορυφαίων δασκάλων της τέχνης, ενώ εκείνοι ζωγραφίζουν παρέα με τα μοντέλα τους.
Η δεύτερη ενότητα που είναι και η μεγαλύτερη ξεκινάει από την Κυκλαδική εποχή για να φτάσει ως τις μέρες μας, αποδεικνύοντας πως το πλέον διαχρονικό σύμβολο είναι το γυναικείο γυμνό. Άλλοτε ως Θεά, άλλοτε ως εταίρα, ή Μητέρα. Ο καλλιτέχνης εισβάλλει ειρηνικά στα ατελιέ των καλλιτεχνών και τα εμπλουτίσει με τα δικά του σύγχρονα γυμνά που αποπνέουν την επιθυμία και την ερωτική διάθεση. Το σύγχρονο γυμνό γυναικείο σώμα «συνευρίσκεται» με αντίστοιχες γυναικείες φιγούρες άλλης εποχής στο ίδιο έργο σε μια εικαστική συνομιλία που βαδίζει έξω από τα όρια του χρόνου και αναδεικνύει το γυμνό ως αιώνιο σύμβολο ερωτισμού και δημιουργίας.
Η τρίτη ενότητα αποκρυσταλλώνει την άποψη του Παύλου Σάμιου για την δημιουργική πνοή του έρωτα και την θετική επιρροή που ασκεί στον καλλιτέχνη. Ο έρωτας και η επιθυμία για ένα συγκεκριμένο πρόσωπο πυροδότησαν το μεγαλείο πολύ σημαντικών έργων που δημιούργησαν κορυφαίοι ζωγράφοι στην ιστορία της ζωγραφικής από την Αναγέννηση ως σήμερα. Ειδικότερα ο Παύλος Σάμιος επισκέπτεται ατελιέ μεγάλων δασκάλων της τέχνης, όπως του Τιτσιάνο, του Θεοτοκόπουλου και του Πικάσο, οι οποίοι ανέπτυξαν ισχυρές σχέσεις επηρεασμού μεταξύ τους και διαμόρφωσαν την ιστορία της σύγχρονης τέχνης. Ο Τιτσιάνο συγκεκριμένα ήταν δάσκαλος του Θεοτοκόπουλου, ενώ ο Πικάσο έλεγε συχνά ότι πατέρας του ήταν ο Γκρέκο και μητέρα του ο Σεζάν. Ο Παύλος Σάμιος «συναντά» τους παραπάνω δημιουργούς στα ατελιέ τους σε στιγμές υψηλής δημιουργίας που σημαδεύονται από τους έρωτες που ζούσαν εκείνη την εποχή.
Στην τέταρτη ενότητα περιέχονται έργα που προέρχονται από την πορεία του Παύλου Σάμιου στη ζωγραφική, έτσι ώστε η έκθεση να λαμβάνει αναδρομικό χαρακτήρα και ο επισκέπτης της έκθεσης να διαμορφώνει σφαιρική εικόνα για την διαδρομή του καλλιτέχνη και το στίγμα του στην εικαστική τέχνη.
Διάρκεια έκθεσης εως τις 11 Οκτωβρίου.
Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων