Οι σχέσεις που μένουν ανεξίτηλα χαραγμένες στην ιστορία, κρύβουν πίσω τους ένα ανεξήγητο πάθος. Μια ένταση, η οποία αντί να απομακρύνει, ενώνει μέχρι να τραβήξουν ξανά οι δύο πλευρές, δρόμους χωριστούς. Κάτι σαν αυτό που έζησαν, ζουν και θα ζουν ο Φερνάντο Σάντος και οι Ελληνες οπαδοί.
Ο ημιτελικός του EURO 2016 έχει ολοκληρωθεί. Η εθνική ομάδα της Πορτογαλίας πανηγυρίζει την πρόκριση στον τελικό και οι πολίτες της χώρας έχουν ξεχυθεί στους δρόμους των πόλεων για να γλεντήσουν τη διεκδίκηση τροπαίου μετά από 12 χρόνια. Ο Φερνάντο Σάντος, πάνω στην ένταση της στιγμής και του πάθους δεν μιλά για άλλους. Παρά μόνο για την οικογένειά του και τους Έλληνες.
Σχεδόν 24 μήνες πριν οι ίδιοι οι Ελληνες τον πίκραναν. Για μια ακόμη φορά. Η πορεία της Εθνικής μας ομάδας στη Βραζιλία έχει ολοκληρωθεί με τον άτυχο αποκλεισμό από την Κόστα Ρίκα. Ο Σάντος δεν χαιρετά κανέναν παρά μόνο τους παίκτες του, έχει ήδη έτοιμη τη βαλίτσα του. Γνώριζε εκ των προτέρων ότι δεν θα συνέχιζε στον πάγκο της ομάδας παρά το γεγονός πως την είχε οδηγήσει στα προημιτελικά του EURO το 2012 και στις 16 καλύτερες ομάδες του κόσμου στο Μουντιάλ του 2014. Δεν ήταν στα πλάνα των διοικούντων την ΕΠΟ.
Μέσα σε διάστημα περίπου δύο ετών, δυο περιστατικά περιγράφουν τη διαδρομή των συναισθημάτων. Αυτών που δημιουργήθηκαν στον Σάντος από την πρώτη μέρα που πάτησε το πόδι του στην Ελλάδα.
Ηταν αρχές της σεζόν 2001-2002 όταν ο Μάκης Ψωμιάδης, τού έδωσε τη θέση του προπονητή στην ΑΕΚ. Ηταν ο ίδιος άνθρωπος που τον ανάγκασε τις πρώτες μέρες του Ιανουαρίου να πάρει την απόφαση να αποχωρήσει από την Ενωση αν και είχε την ομάδα στην κορυφή της βαθμολογίας.
Μια χιονισμένη μέρα του Γενάρη, αντιπροσωπεία των οπαδών της ΑΕΚ κατάφερε να φτάσει στο Κεφαλάρι και σχεδόν με παρακαλετά, τον έπεισε να μείνει. Αυτό ήταν. Ο Σάντος που ξεκίνησε από το μακρινό Εστορίλ ανεβάζοντας την τοπική ομάδα δύο κατηγορίες και πανηγύρισε στη συνέχεια πρωτάθλημα και Κύπελλο με την σπουδαία Πόρτο, είχε βρει την Ιθάκη του.
Οποτε βρίσκομαι μακριά, πάντα κάτι με τραβάει πίσω στην Ελλάδα. Εχω αγαπήσει αυτό τον τόπο. Δεν γίνεται αλλιώς
Οχι όμως για πολύ. Το τέλος εκείνης της χρονιάς θα τον βρει Κυπελλούχο αλλά όχι και στην ΑΕΚ. Η μετακίνηση στον Παναθηναϊκό δεν κρατά πολύ αφού μια ήττα από την Προοδευτική θα τον στείλει στην πόρτα της εξόδου.
Στην Ένωση και την Ελλάδα θα επιστρέψει το 2004, λίγες ημέρες αφότου η δεύτερη πατρίδα του «πλήγωσε» την αυθεντική, στον τελικό του EURO. Ο Ντέμης Νικολαϊδης, ο οποίος έχει αναλάβει τη διοίκηση της ΑΕΚ, τον φέρνει πίσω για να ολοκληρώσει ό,τι άφησε στη μέση. Και για να του δώσει ξανά τη δυνατότητα να απολαύσει τον φραπέ, που στο μεταξύ είχε γίνει το αγαπημένο του ρόφημα και ας μην γνώριζε ακριβώς τι έπινε.
Ο «καρπουζάς» από το Εστορίλ, όπως τον αποκαλούσαν όσοι δεν συμφωνούσαν με τις προπονητικές του ικανότητες και τον κορόιδευαν ακόμη και για το ύφος του ή και για τα ρούχα του, άφησε για αρκετό καιρό πίσω στην Πορτογαλία την οικογένειά του. Οχι όμως και τις «κακές» συνήθειες.
Πέρα από το τσιγάρο, το οποίο έκοψε για ένα μήνα πριν το Μουντιάλ της Βραζιλίας και το ξαναέβαλε στο στόμα του αφού δεν άντεχε μακριά του, είχε ένα ακόμη μειονέκτημα. Δεν φοβόταν ποτέ να πει αυτό που πίστευε.
Κάπως έτσι έφυγε από τον ΠΑΟΚ πληρώνοντας την ατάκα του για τους παίκτες-γαρίδες που άλλοι τους έβλεπαν ως παίκτες-αστακούς. Κάπως έτσι όμως δεν δίστασε να παραδεχθεί ότι κάτι διαρκώς τον τραβά πίσω στη χώρα μας. «Οποτε βρίσκομαι μακριά, πάντα κάτι με τραβάει πίσω στην Ελλάδα. Εχω αγαπήσει αυτό τον τόπο. Δεν γίνεται αλλιώς», δήλωσε όταν ανακοινώθηκε από την ΕΠΟ μετά από προτροπή του Τάκη Φυσσα.
Ο Φερνάντο Μανουέλ Φερνάντες Ντα Κόστα Σάντος όπως είναι το πλήρες όνομά του, δεν δίστασε να πει δυνατά τη γνώμη του ακόμη και απέναντι σε μια Βρετανή δημοσιογράφο όταν παραμονές του προημιτελικού με τη Γερμανία, τού απηύθυνε ερώτηση για την Ανγκελα Μέρκελ και την πολιτική της στάση απέναντι στην Ελλάδα «Αυτό που μας εμπνέει, είναι η ιστορία της Ελλάδας. Αυτό εμένα με εμπνέει πάρα πάρα πολύ. Ο ελληνικός λαός έχει τεράστια περηφάνια για την ιστορία που κουβαλάει και νομίζω ότι αξίζει το σεβασμό όλου του κόσμου. Θα πρέπει όλοι μας να σεβόμαστε τους Ελληνες γιατί όλες οι αρχές, της Δημοκρατίας, της επιστήμης, όλα, ξεκίνησαν από την Ελλάδα. Οπότε είναι πολύ δύσκολο οποιοσδήποτε να μας κάνει μαθήματα», είχε απαντήσει ο Μηχανικός από το Εστορίλ, εκτινάσσοντας το ηθικό όλων των Ελλήνων εκείνες τις ημέρες στα ύψη.
Ο Σάντος, ο οποίος γεννήθηκε, έζησε, σπούδασε και ξεκίνησε επαγγελματικά στην Πορτογαλία, είδε τους Έλληνες να τον αποθεώνουν. Οχι όταν οδηγούσε τη γαλανόλευκη στις επιτυχίες αλλά όταν αυτός οδήγησε τη χώρα του στον τελικό του EURΟ στα γαλλικά γήπεδα. Στην καρδιά του όμως απέδειξε πως υπάρχει το γαλάζιο της Ελλάδας, ακόμη και αν οι Ελληνες, δεν φέρθηκαν στον «καρπουζά» από το Εστορίλ όπως του άρμοζε. Οι δυνατές σχέσεις αγάπης δεν έχουν πάντα όμορφο τέλος. Ισως όμως να μην έχουν και τέλος...Ε, Φερνάντο;