Ο Μισέλ Ροκάρ, πατέρας της ονομαζόμενης «δεύτερης Αριστεράς», πέθανε το Σάββατο σε ηλικία 85 ετών, στο νοσοκομείο Pitié Salpêtrière του Παρισιού.
Ο σοσιαλδημοκράτης Ροκάρ υπήρξε ορκισμένος αντίπαλος του Φρανσουά Μιτεράν, παρότι τον έκανε πρωθυπουργό από τον Ιούνιο του 1988 ως τον Μάιο του 1991.
Βασική του πολιτική κληρονομιά είναι η δημιουργία της σοσιαλδημοκρατίας α λα γαλλικά και η επιμόρφωση ενός τμήματος της Αριστεράς στους κανόνες της οικονομίας της αγοράς. Υπήρξε φλογερός υποστηρικτής της οικολογίας και επηρέασε πολλούς Γάλλους πολιτικούς, όπως ο Λιονέλ Ζοσπέν, ο Ντομινίκ Στρος-Καν και ο Μανουέλ Βαλς, σημερινός πρωθυπουργός της Γαλλίας.
Ο Ροκάρ γεννήθηκε το 1930 στην πόλη Κουρμπβουά και μετά τις σπουδές οικονομίας στο θρυλικό πανεπιστήμιο ΕΝΑ του Παρισιού έγινε υψηλόβαθμο στέλεχος στο υπουργείο Οικονομικών. Ηταν υπέρ της αποχώρησης της Γαλλίας από την αποικία της Αλγερίας και ίδρυσε το δικό του σοσιαλιστικό κόμμα (PSU) το 1960. Εντάχθηκε στο σοσιαλιστικό κόμμα στο Συνέδριο του Επινέ, όταν το PS ανέλαβε ο Φρανσουά Μιτεράν. Ο Ροκάρ μιλούσε από τότε για μια σύγχρονη Αριστερά, μοντέρνα, η οποία έπρεπε να αφήσει πίσω της το μαρξιστικό παρελθόν και να ανοιχτεί στην οικονομία της αγοράς.
Αυτό ήταν το ιδεολογικό οικοδόμημα του ανθρώπου που θεωρείται πατέρας της «δεύτερης Αριστεράς» και κατηγορήθηκε ότι βρισκόταν στα δεξιά του σοσιαλιστικού κόμματος.
Οι σχέσεις του με τον Φρανσουά Μιτεράν, τον αιώνιο αντίπαλο, υπήρξαν επώδυνες. Εγινε ωστόσο υπουργός Γεωργίας στην κυβέρνησή του και διορίστηκε πρωθυπουργός του Μιτεράν το 1988. «Στην κόλαση του πρωθυπουργικού μεγάρου» έμεινε 3 χρόνια και κατόρθωσε να επιβάλλει το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα. Είδε πρόωρα τον κίνδυνο του γενικευμένου μεταναστευτικού κύματος και είπε τη φράση «Η Γαλλία δεν μπορεί να φιλοξενήσει τη μιζέρια όλου του κόσμου», φράση που τον ακολούθησε σε όλη τη ζωή του.
Διάσημος γιατί πίστευε ακράδαντα στον πολιτικό διάλογο, ειδικά με τους πολιτικούς αντιπάλους, ο Ροκάρ έγινε υπεύθυνος αποστολής, στην κυβέρνηση του δεξιού Νικολά Σαρκοζί, για τον φόρο στον άνθρακα και στα μεγάλα δάνεια.
Θύμα μια εγκεφαλικής αιμορραγίας το 2007, παραιτήθηκε από ευρωβουλευτής το 2009 αλλά παρέμεινε ενεργός στην πολιτική ζωή. Εγινε πρέσβης για τα Κλιματικά Προβλήματα το 2009 και συμμετείχε στη δημιουργία του Collectif Roosevelt 2012 για την κλιματική αλλαγή. Το 2016 δήλωσε ότι «η Αριστερά δεν βρίσκεται στο ύψος του μεταρρυθμιστικού της ρόλου» και επικρίθηκε από τους σοσιαλιστές.
Συμβούλευσε τον Φρανσουά Ολάντ να μην είναι εκ νέου υποψήφιος στις προεδρικές του 2017, ενώ κατηγόρησε τον Μανουέλ Βαλς ότι είχε στόχο «να ερημώσει το γαλλικό σοσιαλιστικό κόμμα και να το οδηγήσει στην εξαφάνιση». Δεν ξέχασε και τον υπουργό Οικονομίας Εμανουέλ Μακρόν. «Ο Μακρόν αλλά και ο Βαλς μεγάλωσαν σε ένα ανάπηρο κόμμα. Βρίσκονται μακριά από την Ιστορία», είπε.