Είναι η ραπτική τέχνη; Manus x Machina: Η έκθεση στη ΜΕΤ απαντά στο ερώτημα [εικόνες]

Απο τη βελόνα της μοδίστρας, στη μηχανή και τα εντυπωσιακά ντεφιλέ. Η έκθεση που φιλοξενεί η Metropolitan Opera, προάγει την τέχνη της ραπτικής ανα τους αιώνες.

Στη μόδα, η κατασκευή είναι ένδειξη ποιότητας και συμβάλλει στην αίσθηση στάτους του ενδύματος. Αυτό είναι το θέμα το οποίο διερευνά, η έκθεση «Manus x Machina: Fashion in an Age of Technology» στη MET.

Περιλαμβάνει πάνω από 170 σύνολα, από τις αρχές του 20ού αιώνα έως τις μέρες μας.
Η έκθεση ασχολείται με την εγκαθίδρυση της υψηλής ραπτικής στον 19ο αιώνα, όταν εφευρέθηκε η ραπτομηχανή και την εμφάνιση της διάκρισης μεταξύ του χειροποίητου (manus) και του προϊόντος της μηχανής (machina), με την επέλαση της μαζικής παραγωγής. Μία έκθεση που αναζητά τη σχέση και τη διχοτομία μεταξύ haute couture και ready-to-wear.

Μία πολυδάπανη και υπερπολυτελής έκθεση ίσως όμοια με την έκθεση «Alexander McQueen: Savage Beauty» που είχε παρουσιάσει το καλοκαίρι του 2011.

Το θέμα το οποίο διερευνά γίνεται πρόδηλο από το έκθεμα που καλωσορίζει τον επισκέπτη. Το νυφικό «Case Study Wedding Ensemble» που σχεδίασε για την κολεξιόν φθινόπωρο/χειμώνας '14-'15 του Οίκου Σανέλ, ο Κάρλ Λάγκερφελντ.

Στη μακριά ουρά βλέπουμε το μπαρόκ σχέδιο το οποίο σχεδιάστηκε αρχικά στο χέρι, για να υποστεί επεξεργασία σε υπολογιστές, στη συνέχεια. Στολίστηκε, μετά, με μαργαριτάρια ραμμένα στο χέρι, με άλλα πετράδια και με τυπωμένα σε 3D στρας. Υπογραμμίζει τέλεια, την ένταση μεταξύ χεριού και μηχανής.

Για τον έφορο της έκθεσης, τον Άντριου Μπόλτον,καταλύτης για την έκθεση ήταν μια σελίδα από την «Εγκυκλοπαίδεια» του Ντιντερό, κείμενο του 18ου αιώνα και ένα από τα πρώτα που εξύψωσαν τη ραπτική σε ισοδύναμο των επιστημών και των τεχνών.

Μεταξύ άλλων θα δούμε δημιουργίες του Maiko Takeda, του Christofer Kane, το «Creation» του John Galliano, το «Embroidery Case Study “L’Eléphant Blanc” Evening Dress» του Yves Saint Laurent για την κολεξιόν άνοιξη/καλοκαίρι 1958 του Οίκου Ντιόρ, το «Embroidery Case Study Dress» του ιδίου για την κολεξιόν άνοιξη/καλοκαίρι 1983, το «Artificial Flowers Case Study Wedding Ensemble» του Karl Langerfeld για την κολεξιόν φθινόπωρο/χειμώνας 2005-2006 του Οίκου Σανέλ, δημιουργίες της Iris van Herpen, του Issey Miyake, το ραμμένο στο χέρι skeleton dress του 1938 της Elsa Schiaparelli.

skeleton dress, Elsa Schiaparelli

Μία έκθεση σόου, που προσεγγίζει τη δημιουργία μόδας στη θεωρητική διάστασή της και όχι στην πρακτική, με διάρκεια έως και τις 14 Αυγούστου.

Φωτογραφίες: metmuseum.org