Ο γιος του μπαμπά, ο αδελφός του μπαμπά -Ετσι χτίζονται οι πολιτικές δυναστείες, ακόμη και στην Αφρική [εικόνες]

Στις 31 Μαΐου ο πρόεδρος της Νιγηρίας, Μαχαμαντού Ισουφού, διόρισε τον γιο του Αμπα Μαχαμαντού Ισουφού βασικό σύμβουλο επικοινωνίας στο γραφείο του.

Λίγες ημέρες αργότερα, ο πρόεδρος της Ανγκόλας, Χοσέ Εντουάρντο ντος Σάντος, διόρισε την κόρη του Ιζαμπέλ ντος Σάντος επικεφαλής της δημόσιας επιχείρησης πετρελαίου της χώρας (Sonangol), που αποτελεί κράτος εν κράτει.

Πριν από τον Ισοφού και τον ντος Σάντος, ο πρόεδρος του Τσαντ Ιντρις Ντέμπι είχε κάνει τον γιό του Ζακαρία αναπληρωτή διευθυντή του πολιτικού του γραφείου. Στο Κονγκό τα πράγματα είναι χειρότερα: ο πρόεδρος Ντένις Σάσσου Νγκουέσο, ο οποίος βρίσκεται στην εξουσία 32 χρόνια, δεν είχε ποτέ πρόβλημα να διορίζει τα παιδιά σε θέσεις-κλειδιά του κράτους. Ο ένας γιός του, Ντένις Κρίστελ, είναι βουλευτής και ταυτόχρονα έχει διοριστεί γενικός διευθυντής της δημόσιας επιχείρησης πετρελαίου Coraf. Η κόρη Κλαούντια είναι υπεύθυνη επικοινωνίας του μπαμπά της. Η άλλη κόρη Τζούντιθ Σεντρίν είναι υπεύθυνη διεύθυνσης του Κέντρου για την ενίσχυση των επενδύσεων.
Αλλά όλους τους ξεπέρασε ο πρόεδρος της Γουινέας-Ισημερινού Τεόντορο Ομπιάνγκ Νγκέμα, ο οποίος βρίσκεται στην εξουσία από το 1979: διόρισε τον γιό του Τεοντορίν αντιπρόεδρο της Δημοκρατίας, αρμόδιο για την άμυνα και την ασφάλεια. Μια θέση που τον κάνει νούμερο δύο στην εξουσία και εν δυνάμει διάδοχο του πατέρα του.

Ακόμη και οι «προοδευτικοί» πρόεδροι της Αφρικής δεν άντεξαν τον πειρασμό να διορίσουν τα παιδιά τους σε κρίσιμες θέσεις στο κράτος και να τα τοποθετήσουν στην καρδιά της νομενκλατούρας. Στο Μαλί, ο «σοσιαλιστής» πρόεδρος Ιμπραήμ Μπούμπακαρ Κέιτα έκανε τον γιό του Καρίμ βουλευτή και στη συνέχεια τον διόρισε πρόεδρο της επιτροπής άμυνας του κοινοβουλίου.

Στη Γουινέα, ο άλλος σύντροφος σοσιαλιστής πρόεδρος Αλφα Κοντέ, μόλις εγκαταστάθηκε στο προεδρικό μέγαρο το 2010, διόρισε τον γιό του Μοχάμεντ σύμβουλο επιφορτισμένο με τις ξένες αποστολές.
Η μόνη εξαίρεση είναι το Καμερούν, όπου ο πρόεδρος Πολ Μπίγια απομάκρυνε τον γιό του Φρανκ από το παλάτι αλλά του άφησε έδαφος στη δασική εκμετάλλευση, στις τηλεπικοινωνίες και στην κινητοποίηση των επενδυτών.

Οταν δεν υπάρχει γιός, ο αδελφός

Σε άλλα προεδρικά μέγαρα, όταν δεν υπάρχουν ενήλικες γιοί να διοριστούν, τότε ο αδελφός αναπληρώνει το κενό. Αυτή είναι η περίπτωση στην Ακτή Ελεφαντοστού, όπου ο πρόεδρος Αλλασανέ Κουατάρα έκανε τον αδελφό του Τενέ Μπιραχίμα υπουργό προεδρικών υποθέσεων.
Το ίδιο συμβαίνει και στη Σενεγάλη, όπου ο πρόεδρος Μάκι Σαλ έκανε τον αδελφό του δήμαρχο της Γκεντιαβάγιε και πρόεδρο όλων των δημάρχων της Σενεγάλης.

Στην Αφρική, οι γιοί των προέδρων διορίζονται σε θέσεις με περίτεχνους και θολούς τίτλους που τους επιτρέπουν να ασχολούνται με όλα. Κυρίως όμως ασχολούνται με την διαχείριση της περιουσίας της φατρίας, με λεπτές αποστολές ή ασχολούνται με την αντζέντα του μπαμπά. Γίνονται συνήθως το κεντρικά κανάλια εξουσίας που επιτρέπουν στον πρόεδρο της χώρας να έχει ένα «αυτί» σε όλους τους συνεργάτες του και στους υπουργούς του.
Ενα άλλο καθήκον που έχουν τα παιδιά των προέδρων είναι η ασφάλεια του μπαμπά. Στην Ουγκάντα ο πρόεδρος Μουζεβένι ανέθεσε την διοίκηση των ειδικών δυνάμεων στον γιό του Μουχοόζι. Το ίδιο και στο Τσαντ. Ο πρόεδρος Ντέμπι τοποθέτησε τον γιό του στη στρατηγική θέση του διοικητή της Γενικής Διεύθυνσης των κρατικών υπηρεσιών (DGSSE), η οποία είναι επιφορτισμένη και με την προσωπική ασφάλεια του προέδρου.
Προφανώς για τους ηγέτες της Αφρικής, το στοίχημα είναι διπλό: να θεμελιώσουν την εξουσία τους τοποθετώντας τα παιδιά τους σε ευαίσθητα πόστα και δεύτερον να τα μυήσουν στους δαιδάλους της εξουσίας ώστε να είναι έτοιμα, όταν χρειαστεί, να αναλάβουν τα ηνία του προεδρικού μεγάρου.

Οι πολιτικές δυναστείες είναι μια πολιτική παράδοση που ανθεί στην Αφρική. Στο Κονγκό, το Τογκό και το Γκαμπόν, τα τελευταία 20 χρόνια, οι γιοί πήραν τη θέση του πατέρα στην προεδρική καρέκλα. Στο Κονγκό, μετά την δολοφονία του πατέρα του Λορέν Ντεζιρέ Καμπίλα, τον Ιανουάριο του 2001, ο γιός του Ζοζέφ, παρότι δεν είχε το χάρισμα ούτε την μαχητικότητα του πατέρα του, ανέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας και βρίσκεται ακόμη εκεί.
Το ίδιο σενάριο επαναλήφθηκε στο Τογκό, όπου όταν πέθανε από ασθένεια ο πρόεδρος Γκνασσινγκμπέ, ο γιός του Φορ, παρότι τον παρουσίαζαν ως δειλό και συνεσταλμένο, τοποθετήθηκε στην προεδρική καρέκλα, στο οποίο ήταν προηγουμένως καθισμένος ο πατέρας του επί 38 χρόνια. Ο Φορ Γκνασσινγκμπέ επανεξελέγη το 2015 επικεφαλής του Τογκό για άλλα πέντε χρόνια.

Η τελευταία δυναστεία έκανε την διαδοχή στο Γκαμπόν. Οταν πέθανε από φυσικό θάνατο ο Ομάρ Μπόνγκο Οντίμπα, το 2009, ανέλαβε πρόεδρος ο γιός του Αλι Μπόνγκο. Εμεινε πρόεδρος για επτά χρόνια και τον ερχόμενο Αύγουστο 2016 έχει πάλι εκλογές για μια νέα θητεία.