Την ιδιότητα του προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς φαίνεται ότι θυμήθηκε εσχάτως ο κ. Γιώργος Παπανδρέου ο οποίος τις τελευταίες ημέρες με μικρά αλλά σταθερά βήματα μετατρέπεται σε κατήγορο της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Προφανώς τον κ. Παπανδρέου τον βολεύει να θέσει στο στόχαστρό του αρχικά το δίδυμο Ανγκελα Μέρκελ και Νικολά Σαρκοζί προκειμένου να αποσείσει μέρος των δικών του ευθυνών για την πορεία της χώρας.
Είναι σαφές ότι με τον τρόπο αυτό προσπαθεί να απαλύνει τις εντυπώσεις από την ατυχή κατάληξη που είχε για τον ίδιο αλλά και την Ελλάδα η διετής του προσπάθεια να ανατάξει την οικονομία της χώρας.
Ταυτοχρόνως, επιχειρεί να αποδείξει ότι δεν έχει χάσει «την ψυχή του σοσιαλιστή» και ότι πολλές από τις αποφάσεις τις οποίες έλαβε ήταν μονόδρομος στον οποίο τον οδήγησε η πολιτική της κυρίας Μέρκελ και των Βρυξελλών.
Ο κ. Παπανδρέου, αρχικά ξεκίνησε ασκώντας κριτική κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στο συνέδριο των Πρασίνων της Γερμανίας όταν πριν λίγες ημέρες επέκρινε τις διαδικασίες λήψης αποφάσεων στην Ευρώπη.
Οπως είπε, «οι σημαντικές αποφάσεις λαμβάνονται σε κλειστό κύκλο, τα μέτρα τα αποφασίζουν λίγοι ισχυροί παράγοντες και όχι η κοινότητα των κρατών».
Κατά τον κ. Παπανδρέου «αυτός είναι ένας κίνδυνος για τη δημοκρατία. Είναι ανάγκη να συνεχιστεί η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Στη συνέχεια θα μπορέσουν να ελεγχθούν καλύτερα και οι χρηματαγορές.»
Χθες, συνέχισε στο ίδιο μοτίβο διατυπώνοντας σαφείς αιχμές στην επιστολή του προς τους 26 ηγέτες της Ε.Ε. την οποία απέστειλε προκειμένου να δεσμευθεί ότι το ΠΑΣΟΚ θα στηρίξει τις υποχρεώσεις της Ελλάδας προς τους δανειστές της.
Σε αυτήν μίλησε για διευθυντήριο κρατών μελών. Ειδικότερα, αναφέρει ότι η Ε.Ε. απομακρύνθηκε από την κοινοτική μέθοδο λήψης αποφάσεων, κινήθηκε σε μια κατεύθυνση λήψης αποφάσεων «από μια ομάδα εκπροσώπων κάποιων οργάνων και θεσμών της ΕΕ και ολίγων κρατών-μελών».
Οπως επισημαίνει ο κ. Παπανδρέου, η βεβιασμένη αντιμετώπιση στη διαχείριση της κρίσης «δεν σήμανε μόνο την έλλειψη διαφάνειας και συμμετοχής στη συλλογική διαδικασία αποφάσεων, αλλά αύξησε και τη σύγχυση και οδήγησε σε αποφάσεις με ελλιπή προετοιμασία. Αποξένωσε περαιτέρω τους λαούς μας, καθώς οι πολίτες νιώθουν ότι έχουν ελάχιστη ή και καθόλου επιρροή».
Μάλιστα, ο πρώην πρωθυπουργός επικαλείται ως παράδειγμα αστοχίας την απόφαση της Ντεβίλ που οδήγησε στην πρόταση για συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα υπό τους κανόνες του νέου μηχανισμού ESM. «Ο τρόπος με τον οποίο αναπτύχθηκε αυτή η πρόταση προκάλεσε σοκ στις αγορές σε μια ιδιαιτέρως κρίσιμη στιγμή», αναφέρει, θυμίζοντας ότι τον Οκτώβριο του 2010 η Ελλάδα «βρισκόταν σε καλό δρόμο και οι διαφορές επιτοκίων έβαιναν μειούμενες». Αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι χώρες που έμοιαζαν πιο ευάλωτες να θεωρηθούν παθητικό για τους ιδιώτες επενδυτές.
Στην ίδια επιστολή ο κ. Παπανδρέου εξηγεί και πάλι τους λόγους για τους οποίους πρότεινε τη διενέργεια δημοψηφίσματος, ενώ σημειώνει ότι η λύση για την αντιμετώπιση της κρίσης δεν βρίσκεται μόνο στη λιτότητα και τη δημοσιονομική πειθαρχία, αλλά και σε μια στρατηγική ανάπτυξης.