Στις 23 Ιουνίου οι Βρετανοί ψήφισαν σε ποσοστό περίπου 52% την έξοδο της χώρας τους από την ευρωπαϊκή ένωση. Ανάμεσα στις πιο απτές συνέπειες αυτής της απόφασης βρίσκεται και το θέμα της ελεύθερης κυκλοφορίας των ανθρώπων.
Παρότι η Αγγλία δεν αποτελούσε μέρος της Σένγκεν, το τράνσιτ προς το υπόλοιπο ευρωπαϊκό έδαφος ήταν απλοποιημένο. Σύντομα θα χρειάζεται πιθανόν βίζα για να ταξιδέψεις ή να εργαστείς στην Αγγλία και αυτό ισχύει και για τους Αγγλους που ζουν στην Ευρώπη.
Μπροστά σε αυτό το ενδεχόμενο, πολλοί Αγγλοι διερωτώνται πώς θα αποκτήσουν στο εξής το πολύτιμο διαβατήριο της ευρωπαϊκής ένωσης. Η έρευνα «αναζητώ ένα ιρλανδικό διαβατήριο» απογειώθηκε τις ώρες μετά την ανακοίνωση του αποτελέσματος στο δημοψήφισμα.
Σύμφωνα με τον Guardian, το υπουργείο Εξωτερικών της Ιρλανδίας έλαβε πολλά αιτήματα που προέρχονταν από την Αγγλία. Ανέβασε μάλιστα στο διαδίκτυο έναν οδηγό για τα βήματα που πρέπει να ακολουθήσει κάποιος και τα απηύθυνε στα 430.000 άτομα που γεννήθηκαν στην Ιρλανδία και ζουν στην Αγγλία, στην Σκωτία ή στην Ουαλία. Οποιος έχει έναν γονέα που γεννήθηκε στην Ιρλανδία μπορεί να ζητήσει διαβατήριο. Οσοι έχουν τουλάχιστον έναν παππού Ιρλανδό ή γονείς που είχαν την ιρλανδική υπηκοότητα τη στιγμή της γέννησης των παιδιών τους, μπορούν επίσης να αποκτήσουν.
Αλλά και οι Αγγλοι που ζουν σε άλλες χώρες της ευρωπαϊκής ένωσης νιώθουν παγιδευμένοι. Σύμφωνα με έναν μεταφραστή που βρίσκεται εγκατεστημένος στην Βουργουνδία της Γαλλίας, και μίλησε στον Guardian, πολλοί Βρετανοί άρχισαν να αναζητούν την γαλλική υπηκοότητα και έρχονται σε εκείνον για να μεταφράσει τα έγγραφά τους στα γαλλικά. Για να πάρει κάποιος τη γαλλική υπηκοότητα πρέπει να έχει ζήσει στη Γαλλία τουλάχιστον πέντε χρόνια και να έχει καθαρό ποινικό μητρώο. Η να παντρευτεί κάποιον Γάλλο.
Ο «λευκός γάμος» είναι κατά συνέπεια μια επιλογή που αναζητούν πολλοί χρήστες στο διαδίκτυο.
«Ψάχνω μια γυναίκα για να παντρευτώ που να έχει ευρωπαϊκό διαβατήριο. Δεν μπορώ να σας πληρώσω αφού η λίρα Αγγλίας δεν αξίζει πια τίποτα, αλλά μπορώ να σας φτιάξω ένα υπέροχο φλυτζάνι τσάι» γράφει ένας χρήστης.
Οι ουρές αναμονής στα αεροδρόμια έγιναν επίσης μια άλλη πηγή συλλογικής συνειδητοποίησης τι σημαίνει το Brexit. Στην Ευρώπη υπάρχει πάντα μια ουρά «ευρωπαϊκά διαβατήρια» και μια δεύτερη ουρά για τους πολίτες εκτός Ευρώπης. «Τελείωσε η εποχή που μπορούσαμε να περνάμε σαν αστραπή σε μια ουρά ελέγχου» ειρωνεύεται σε σημερινό του άρθρο ο Guardian.
«Μόλις προσγειώθηκα στο Λονδίνο, πολλοί άνθρωποι παίρνουν φωτογραφίες και κάνουν γκριμάτσες» γράφει κάποιος χρήστης.
