Mπορεί η επιδείνωση της κρίσης χρέους να είναι καλό πράγμα; Έτσι ισχυρίζεται σε δημοσίευμά του το βρετανικό περιοδικό Economist, επικαλούμενο δηλώσεις βετεράνων των αγορών που ούτε λίγο ούτε πολύ ισχυρίζονται πως οι αγορές πρέπει να εντείνουν τις πιέσεις προς τη ζώνη του ευρώ συνολικά, προκειμένου να ληφθεί μια πολιτική απόφαση.
Το άρθρο μεταφέρει το κλίμα που επικρατεί τελευταία στις αγορές και σύμφωνα με το οποίο οι ηγέτες της ευρωζώνης θα λάβουν αποφασιστικά μέτρα μόνο αν φτάσουν τα πράγματα στο μη περαιτέρω, δηλαδή όταν σχεδόν όλες οι χώρες του ευρώ να βρεθούν εκτός αγορών.
Ενδεικτική είναι η δήλωση του Nτέιβιντ Όουεν από το Jefferies: «Είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι όσο η μόλυνση εξαπλώνεται, τόσο πιο πιθανό είναι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να λάβει μέτρα και να αγοράσει μαζικά ισπανικά και ιταλικά ομόλογα. Αυτό θα συμβεί πρακτικά όταν τα spreads των γαλλικών ομολόγων και η Γερμανία αντιμετωπίσει δυσκολίες στην έκδοση των bunds».
Ο Economist επισημαίνει πως δύο είναι τα βασικά προβλήματα: η χρηματοδότηση του χρέους που είναι βραχυπρόθεσμο ζήτημα, καθώς και η έλλειψη ανταγωνιστικότητας που είναι το μακροπρόθεσμο. «Οι μέχρι τώρα συμφωνίες έχουν αντιμετωπίσει το πρώτο αλλά δεν έχουν κάνει τίποτα για το δεύτερο. Η υποτίμηση μπορεί μόνο να αντιμετωπίσει την ανταγωνιστικότητα αλλά ενδεχομένως θα προκαλέσει πρόβλημα στην εξυπηρέτηση του χρέους,» επισημαίνει χαρακτηριστικά.
«Τα ιταλικά χρεόγραφα αγγίζουν το 6,5% και οι ελληνικές αρχές πιέζουν τους ιδιώτες για κούρεμα 75%. Τέτοιου είδους απαιτήσεις φοβίζουν ακόμη περισσότερο τους επενδυτές για τα χρήματά τους σε άλλες χώρες του ευρώ, εντείνοντας την πίεση στην ευρωζώνη συνολικά», καταλήγει το δημοσίευμα.