Η συζήτηση για το πλεόνασμα έχει νόημα μόνο όταν συνδύαζεται με τον ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης επισημαίνει ο Ευάγγελος Βενιζέλος σε άρθρο του στην προσωπική του ιστοσελίδα, με τίτλο «Πόσο πρωτογενές πλεόνασμα μνήμης χρειάζεται;»
Οι φτηνές και ανεύθυνες αντιμνημονιακές δημαγωγίες της περιόδου 2010 - 2015 εκδικούνται σκληρά, όπως δείχνει η τρέχουσα πολιτική συζήτηση περί πρωτογενούς πλεονάσματος, τονίζει ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και προσθέτει:
«Η συζήτηση αυτή έχει καταρχάς νόημα μόνο όταν συνδυάζεται με τη συζήτηση για τον επιδιωκόμενο και εφικτό ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης που είναι το μεγάλο ζητούμενο για την ελληνική οικονομία, τα νοικοκυριά, τις επιχειρήσεις και κυρίως τους ανέργους, καθώς μόνο η ανάπτυξη οδηγεί σε απασχόληση.
Η ανάπτυξη δεν πρέπει να ενδίδει στον κίνδυνο να είναι jobless, ανάπτυξη χωρίς αύξηση των θέσεων εργασίας. Χωρίς λοιπόν ικανοποιητικό ρυθμό ανάπτυξης είναι ανέφικτο και προφανώς εσφαλμένο να επιδιώκεται η επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος και μάλιστα σε ονομαστικούς όρους, χωρίς δηλαδή κυκλική προσαρμογή, χωρίς συνυπολογισμό της επίπτωσης του κύκλου της ύφεσης και της απασχόλησης στο ετήσιο δημοσιονομικό αποτέλεσμα.
Στο σχετικά πρόσφατο παρελθόν η Ελλάδα κατέγραψε πρωτογενές πλεόνασμα, πρωτίστως γιατί κατέγραψε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης και είχε υπό έλεγχο τη δημοσιονομική της κατάσταση, για οκτώ συνεχή χρόνια, από το 1994 έως το 2003.
Για κάθε χώρα και ιδίως για μια χώρα όπως η Ελλάδα με υψηλή ονομαστική τιμή δημοσίου χρέους η επίτευξη ενός ικανοποιητικού πρωτογενούς πλεονάσματος που πρέπει να βασίζεται σε έναν ικανοποιητικό ρυθμό ανάπτυξης διασφαλίζει την βιωσιμότητα του δημοσίου χρέους, όπως αυτό προβάλλεται ως ποσοστό του ΑΕΠ στο μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο μέλλον.»