Στο τελικό στάδιο βρίσκεται όπως όλα δείχνουν , το σχέδιο της Γερμανίδας καγκελαρίου Άγκελα Μέρκελ και του Γάλλου προέδρου Νικολά Σαρκοζί για την δημιουργία μιας Ευρωζώνης τριών ταχυτήτων καθώς οι 2 ηγέτες σκοπεύουν να καταθέσουν την ερχόμενη εβδομάδα την πρόταση τους.
Σύμφωνα με πληροφορίες της εφημερίδας Welt am Sonntag, η γερμανογαλλική κίνηση θα αφορά στην συγκρότηση μιας ομάδας κρατών στα πλαίσια της Ευρωζώνης η οποία θα συμπληρώσει το παζλ της Ευρωπαϊκής ένωσης, την ομάδα δηλαδή των 27 κρατών μελών και των 17 κρατών μελών της Ευρωζώνης, δημιουργώντας έτσι την Ευρωζώνη των τριών ταχυτήτων.
Μέλη αυτής της ομάδας μπορούν να γίνουν όσα κράτη είναι διατεθειμένα να αποδεχτούν αυστηρά κριτήρια για τον περιορισμό του δημόσιου χρέους και τον έλεγχο του εθνικού τους προϋπολογισμού από αυτήν ομάδα.
Σύμφωνα με την ίδια πηγή πρότυπο για τη λειτουργία αυτής της ομάδας, , είναι η συνθήκη του Σένγκεν, στην οποία συμμετέχουν και κράτη εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Κίνητρο αυτής της κίνησης φαίνεται να είναι η αβεβαιότητα για το αν και πότε θα αποφασιστεί η μερική αλλαγή της συνθήκης της Λισσαβόνας, όπως αυτή προτείνεται από Βερολίνο και Παρίσι.
Αλλάζει στάση η Μέρκελ για τον ρόλου της ΕΚΤ;
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της WeltamSonntag ένα άλλο σημείο της πρότασης αφορά στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Η κ. Μέρκελ και ο κ. Σαρκοζί θα προτείνουν η ΕΚΤ να αγοράζει περισσότερο απ' ότι σήμερα ομόλογα των κρατών μελών της ευρωζώνης, για να μπορέσουν αυτά να διασφαλίσουν στις χρηματαγορές χαμηλούς τόκους για τα δάνεια τους.
Μέχρι σήμερα, η γερμανίδα καγκελάριος αρνιόταν αυτού του είδους παρεμβάσεις από την ΕΚΤ στις κεφαλαιαγορές, ερχόμενη έτσι σε αντίθεση με τη Γαλλία, με πολλά νοτιοευρωπαϊκά κράτη αλλά και τις ΗΠΑ.
Όμως πίεση δεν ασκούσαν μόνον οι εταίροι. Όπως εκτιμούν οικονομικοί αναλυτές στη γερμανική πρωτεύουσα, η καγλελάριος δέχεται πιέσεις και από τις εξελίξεις στις χρηματαγορές, που δεν αφήνουν πλέον πολλά χρονικά περιθώρια.
Οι προσπάθειες κρατών της ευρωζώνης να πουλήσουν την περασμένη εβδομάδα τα ομόλογα τους κατέληξαν σε πανωλεθρία. Η Ιταλία έπρεπε να πληρώσει τόκους 7,8 %, ενώ η Γερμανία δεν κατάφερε καν να βρει αγοραστές για ολόκληρο το πακέτο ομολόγων της.