Μουσείο Υδροκίνησης Δημητσάνας: Eκθεση κοσμήματος σε ένα συναρπαστικό τοπίο [εικόνες]

Έκθεση κοσμήματος με τίτλο «Πολύτιμα Τοπία» στο υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης στη Δημητσάνα, διοργανώνει το Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς και η Σχολή Αργυροχρυσοχοΐας Στεμνίτσας.

Η έκθεση θα πραγματοποιηθεί από τη Δευτέρα 13 έως την Κυριακή 26 Ιουνίου, στο πλαίσιο του φετινού εορτασμού του Διεθνούς Συμβουλίου Μουσείων, με θέμα «Μουσεία και Πολιτιστικά Τοπία».
Η έκθεση περιλαμβάνει δημιουργίες των σπουδαστών της Σχολής Αργυροχρυσοχοΐας Στεμνίτσας, καθώς και το έργο της ίδιας της Σχολής, πλούσιο σε βραβεία, διακρίσεις και δραστηριότητες κατά την τελευταία πενταετία.

http://epas-stemn.ark.sch.gr/

Η έκθεση θα είναι ανοιχτή καθημερινά εκτός Τρίτης από τις 10:00 το πρωί έως τις 6:00 το απόγευμα και η είσοδος στο κοινό είναι ελεύθερη.

Μουσείο Υδροκίνησης
Το Υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης, στη Δημητσάνα, προβάλλει τη σημασία της υδροκίνησης στην παραδοσιακή κοινωνία. Εστιάζοντας στις βασικές προβιομηχανικές τεχνικές που αξιοποιούν το νερό για την παραγωγή ποικίλων προϊόντων, τις συνδέει με την ιστορία και την καθημερινότητα της τοπικής κοινωνίας στο πέρασμα του χρόνου.

Από το Ρακοκάζανο στον Μπαρουτόμυλο
Το Υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης έχει αποκαταστήσει παραδοσιακές εγκαταστάσεις και υδροκίνητους μηχανισμούς. Τα εργαστήρια περιβάλλονται από πυκνή βλάστηση και άφθονα τρεχούμενα νερά, όπου μπορείτε να περιηγηθείτε. Οι μόνιμοι εξοπλισμοί τους έχουν αποκατασταθεί στην αρχική τους λειτουργία.
Το πρώτο κτήριο στεγάζει νεροτριβή και αλευρόμυλο με οριζόντια φτερωτή. Στο διπλανό δωματιάκι, με το τζάκι, ζούσε ο μυλωνάς με την οικογένειά του, κατά κανόνα πολυμελή.
Έξω από τον μύλο θα δείτε ρακοκάζανο, που στηνόταν στην ύπαιθρο μετά τον τρύγο, για την παραγωγή τσίπουρου από τα στέμφυλα.
Ακριβώς απέναντι, διώροφο κτήριο στέγαζε την κατοικία του βυρσοδέψη (πάνω) και το βυρσοδεψείο (κάτω).

Το εσωτερικό του εργαστηρίου είναι χωρισμένο σε ζώνες που αντιστοιχούν στα διάφορα στάδια επεξεργασίας των δερμάτων.

Το λιθόστρωτο οδηγεί σε πλάτωμα, όπου διαμορφώνεται φυσική δεξαμενή, και καταλήγει στον μπαρουτόμυλο. Το μπαρούτι, ισχυρό στοιχείο της πολιτισμικής ταυτότητας της περιοχής, διατηρείται ζωντανό στη μνήμη και τις αφηγήσεις των κατοίκων της.
Κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του 1821, οι Δημητσανίτες τροφοδοτούσαν τον αγώνα με το απαραίτητο αυτό πολεμικό υλικό. Ο Κολοκοτρώνης γράφει χαρακτηριστικά: «Μπαρούτι είχαμε, έκαμνε η Δημιτζάνα». Εδώ μπορείτε να δείτε τον κινούμενο μηχανισμό ενός μπαρουτόμυλου με κοπάνια, που είχε εξαφανιστεί στην Ευρώπη ήδη από τον 18ο αιώνα, ενώ στη Δημητσάνα χρησιμοποιήθηκε κατά την Επανάσταση, αλλά και έως τις αρχές του 20ού αιώνα.