Ο Τινέδο Γκία είναι ο πρόεδρος των δημοσιογράφων της Βενεζουέλας.
Το όνομά του ταυτίστηκε με τον αγώνα που έδωσε ολόκληρος ο δημοσιογραφικός κόσμος της Βενεζουέλας για την υπεράσπιση της ελευθερίας του Τύπου, ειδικά μετά το λουκέτο που έβαλε ο Ούγκο Τσάβες, το 2007, στο κανάλι RCTV, όπου ο Γκία ήταν κεντρικός παρουσιαστής.
Αυτές τις μέρες συμπληρώνονται 9 χρόνια από την ημέρα που ο Ούγκο Τσάβες αποφάσισε να ρίξει «μαύρο» στον μεγαλύτερο και αρχαιότερο ιδιωτικό τηλεοπτικό σταθμό της Βενεζουέλας. Το κανάλι RCTV, που ασκούσε έντονη κριτική στην κυβέρνηση του Τσάβες, απασχολούσε περίπου 3.200 εργαζόμενους, οι οποίοι ξαφνικά βρέθηκαν στον δρόμο.
Ο Τσάβες είχε προαναγγείλει το κλείσιμο του καναλιού:
«Καλό είναι να ετοιμάζουν τις βαλίτσες τους εκεί στο κανάλι και να δουν τι θα κάνουν, γιατί δεν θα ανανεωθεί ξανά η άδεια λειτουργίας αυτού του καναλιού των πραξικοπηματιών που λέγεται RCTV»! Στην ίδια ομιλία ο Τσάβες προειδοποίησε πως δεν θα ανεχθεί μέσα ενημέρωσης που «βρίσκονται στην υπηρεσία των πραξικοπηματιών, που είναι ενάντια στον λαό, ενάντια στο έθνος, ενάντια στην εθνική ανεξαρτησία και ενάντια στην αξιοπρέπεια της κυβέρνησης»...
Η κυβέρνηση του Τσάβες είχε κατηγορήσει τους ιδιοκτήτες του καναλιού ότι είχαν στηρίξει το πραξικόπημα εναντίον του το 2002, το οποίο κράτησε μόλις 48 ώρες. Μετά το κανάλι RCTV, σειρά είχαν δεκάδες ραδιοφωνικοί σταθμοί τους οποίους έκλεισε η κυβέρνηση.
Το κλείσιμο του καναλιού RCTV είχε προκαλέσει κύμα αντιδράσεων στη Βενεζουέλα. Χιλιάδες πολίτες είχαν βγει στους δρόμους για να διαδηλώσουν ενάντια στο «μαύρο» που έριξε η κυβέρνηση. Το κλείσιμο του καναλιού δημιούργησε ένα πρωτοφανές κύμα συμπαράστασης. «Σεβασμό στην ελευθερία της έκφρασης» έγραφαν πολλά από τα πανό των διαδηλωτών.
Σήμερα, η κυβέρνηση του Νικολάς Μαδούρο εξακολουθεί να αρνείται να δώσει άδεια στο RCTV και ο σταθμός παραμένει κλειστός. Ωστόσο οι δημοσιογράφοι και όλοι οι εργαζόμενοι ευελπιστούν πως σύντομα θα έρθει η ημέρα που ο σταθμός θα μπορέσει να ανοίξει και να λειτουργήσει ξανά.
Συνέντευξη με τον δημοσιογράφο-αγωνιστή στη Βενεζουέλα
Συνάντησα στο Καράκας, στο πλαίσιο της δημοσιογραφικής έρευνας που έκανα για το ντοκιμαντέρ μου «Το πείραμα της Βενεζουέλας», τον πρόεδρο της Ένωσης Δημοσιογράφων της Βενεζουέλας και παρουσιαστή στο κανάλι RCTV Τινέδο Γκία. Ο Γκία είχε πρωτοστατήσει στις κινητοποιήσεις των εργαζομένων το 2007 και είχε αγωνιστεί μέχρι την τελευταία στιγμή για να μη πέσει «μαύρο» στο κανάλι που τελικά έκλεισε ο Τσάβες. Στη Βενεζουέλα θεωρείται ως μια σημαντική μορφή του κινήματος για την προάσπιση της ελευθερίας του Τύπου και οι δημοσιογράφοι όλης της χώρας τον εξέλεξαν πρόεδρο τους.
Ο κ. Τινέδο Γκία μίλησε στο iefimerida.gr για τη δραματική εμπειρία που έζησε ο ίδιος αλλά και ολόκληρος ο δημοσιογραφικός κόσμος της Βενεζουέλας με το κλείσιμο του καναλιού από το καθεστώς του Τσάβες. Ο κ. Γκία που είδε το καθεστώς του Τσάβες να βάζει λουκέτο στο μεγαλύτερο κανάλι της Βενεζουέλας, μιλώντας για την Ελλάδα και για τον νόμο για τη λειτουργία των τηλεοπτικών σταθμών της κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα, χρησιμοποιεί πολύ σκληρή γλώσσα και δεν διστάζει να πει πως «αν κλείσουν κανάλια στην Ελλάδα, αυτό θα ανοίξει τον δρόμο σε μια δικτατορία».
«Το RCTV είχε γίνει κακός μπελάς για την κυβέρνηση Τσάβες»
Για ποιο λόγο η κυβέρνηση του Ούγκο Τσάβες είχε κλείσει το κανάλι RCTV;
Το κανάλι RCTV ήταν το πρώτο τηλεοπτικό κανάλι της χώρας, το οποίο εξέπεμπε για περισσότερα από 70 χρόνια χωρίς καμία διακοπή. Το κανάλι είχε και ένα Ινστιτούτο για την επιμόρφωση των εργαζομένων του. Εγώ ήμουν καθηγητής σε αυτό το Ινστιτούτο.
Αυτό το κανάλι διαχρονικά επέκρινε όλες τις κυβερνήσεις όταν εκείνες ξεχνούσαν τις υποσχέσεις που έδιναν στον λαό.
Το κανάλι είχε τη μεγαλύτερη τηλεθέαση στη Βενεζουέλα και είχε πολύ μεγάλη επιρροή στον κόσμο. Το κανάλι έγινε «κακός μπελάς» για την κυβέρνηση του Ούγο Τσάβες. Ήταν πολύ «ενοχλητικό» γιατί έκανε πολλές σημαντικές αποκαλύψεις. Ασκούσε έντονη κριτική στην κυβέρνηση.
Το κατηγόρησαν ως το «κανάλι των πραξικοπηματιών» χωρίς ποτέ να αποδειχθεί τίποτα τέτοιο. Εκείνοι ήταν πραξικοπηματίες που έκαναν πραξικόπημα τον Φεβρουάριο του 1992. Και επίσης τον Νοέμβριο του ίδιου χρόνου. Κατηγόρησαν το κανάλι ότι στήριξε το πραξικόπημα του 2002 αλλά δεν υπήρχε καμία απόδειξη για αυτό. Η Επιτροπή της Αλήθειας επίσης δεν μπόρεσε να αποδείξει τίποτα.
Το κανάλι έφερνε σε δύσκολη θέση τον Τσάβες. Μια μέρα ο Τσάβες περιστοιχισμένος από στρατιωτικούς ανακοίνωσε ότι δεν θα ανανεώσει την άδεια λειτουργίας του RCTV. Το κλείσιμο είχε προαναγγελθεί.
Το 2007 έπεσε «μαύρο» στο κανάλι, αλλά μετά από τρία χρόνια κατάφερε να εκπέμψει ως καλωδιακό. Συνέχισε να ασκεί κριτική στην κυβέρνηση, αν και το μεγαλύτερο μέρος του προγράμματος του το κάλυπταν σαπουνόπερες και ψυχαγωγικές εκπομπές. Η κριτική ασκείτο κυρίως μέσω των δελτίων ειδήσεων και μέσω της πρωινής ενημερωτικής εκπομπής. Στη συνέχεια η κυβέρνηση έκλεισε και το καλωδιακό κανάλι!
«Ο Τσάβες είχε προσωπικό μίσος εναντίον του καναλιού»
Το κλείσιμο του καναλιού θεωρείτε πως ήταν ένα χτύπημα στη δημοκρατία και στην ελευθερία του Τύπου στη Βενεζουέλα;
Ασφαλώς. Είχαμε δελτία ειδήσεων και ενημερωτικές εκπομπές που σταμάτησαν να εκπέμπουν. Κλείνοντας το μεγαλύτερο κανάλι στη Βενεζουέλα, η κυβέρνηση είχε την δυνατότητα πλέον να κλείσει και ραδιοφωνικούς σταθμούς, όπως και έκανε. Κλείνοντας το κανάλι όμως, ο Τσάβες είχε ένα πολύ μεγάλο πολιτικό κόστος. Μέχρι και σήμερα. Ο Νικολάς Μαδούρο έχει δημοτικότητα που φθάνει μόλις το 11%.
Τι θα κέρδιζε η κυβέρνηση με το κλείσιμο του καναλιού;
Υπήρχε ένα προσωπικό μίσος εναντίον του καναλιού. Δεν μπόρεσαν να το ελέγξουν με κανέναν τρόπο και να αλλάξουν τη γραμμή του. Παρά τις πιέσεις που άσκησαν, την προσπάθεια λογοκρισίας και την αύξηση των φόρων που το κανάλι έπρεπε να πληρώσει, δεν τα κατάφεραν. Όταν έκλεισαν το κανάλι ήρθαν και έκλεψαν και τα μηχανήματα του σταθμού.
Πόσους εργαζόμενους είχε το κανάλι;
Στο κανάλι δούλευαν περίπου 3.200 εργαζόμενοι. Το κανάλι αποζημίωσε όλους τους εργαζόμενους που έχασαν τη δουλειά τους.
Όταν έκλεισε το κανάλι πολλά κανάλια σκέφτηκαν ότι αυτό θα ήταν καλό για εκείνους γιατί θα έπαιρναν το κομμάτι της διαφημιστικής πίτας του RCTV που έκλεισε. Όμως ο κόσμος αντέδρασε, τα κανάλια εκείνα έχασαν τηλεθέαση και κατά συνέπεια έχασαν και τις διαφημίσεις.
Υπάρχουν πολλοί δημοσιογράφοι που αυτολογοκρίνονται για να μπορούν να επιβιώσουν. Όμως αυτή τη στιγμή υπάρχουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τα βίντεο που τραβάει κάποιος με το κινητό και τα ανεβάζει αμέσως στο διαδίκτυο. Όλος ο κόσμος μπορεί να ενημερωθεί για το τι συμβαίνει στη Βενεζουέλα.
Εσείς πιστεύετε ότι η κυβέρνηση έχει πλήξει τη δημοκρατία στη Βενεζουέλα;
Ουσιαστικά ποτέ δεν υπήρχε δημοκρατία με αυτή την κυβέρνηση. Πάντα υπήρχε πίεση ενάντια στα μέσα ενημέρωσης. Θυμάμαι στην αρχή όταν κάποιος δημοσιογράφος από κάποιο ανεξάρτητο μέσο έκανε ερωτήσεις, ο Τσάβες του έλεγε, από πού είσαι εσύ, σε ποιο κανάλι δουλεύεις, κλπ. Μετά σημείωνε το όνομα του και έκανε μια μαύρη λίστα για να μη μπορέσουν ξανά να πάνε να καλύψουν συνεντεύξεις Τύπου του προέδρου.
Ο νόμος για τις τηλεοπτικές άδειες στην Ελλάδα
Στην Ελλάδα η κυβέρνηση έχει ανακοινώσει ότι θα δώσει μόνο 4 άδειες σε τηλεοπτικούς σταθμούς.
Εμείς οι δημοσιογράφοι της Βενεζουέλας και πολλοί διεθνείς ΜΚΟ που προασπίζονται την ελευθερία του Τύπου αγωνιζόμαστε έτσι ώστε η κυβέρνηση να μην έχει την δυνατότητα να δίνει τις άδειες στους τηλεοπτικούς σταθμούς. Να μη μπορεί να δίνει τις άδειες ανάλογα με τα συμφέροντα της και τα καπρίτσια της. Οι άδειες, η λειτουργία των σταθμών ανήκουν στον λαό. Τις άδειες πρέπει να τις δίνει μια ανεξάρτητη Αρχή. Στη Βενεζουέλα ζητάμε οι άδειες λειτουργίας να ανανεώνονται κάθε 30 χρόνια, όχι μόνο για 2 χρόνια όπως κάνει τώρα η κυβέρνηση.
Όποια κυβέρνηση στον κόσμο συμμαχεί αυτή τη στιγμή με την κυβέρνηση της Βενεζουέλας και με τον πρόεδρο της Νικολάς Μαδούρο ή με το σύστημα που εφαρμόζεται στη Βενεζουέλα, μετατρέπεται και εκείνη σε ένα καθεστώς αυταρχικό.
Αν με την αλλαγή του νόμου στην Ελλάδα (που προβλέπει μόνο 4 άδειες λειτουργίας τηλεοπτικών σταθμών εθνικής εμβέλειας) κλείσουν τηλεοπτικοί σταθμοί, τι θα προκαλέσει αυτό;
Αν κλείσουν κανάλια στην Ελλάδα, αυτό ανοίγει τον δρόμο για μια δικτατορία και οι Έλληνες πρέπει να αγωνιστούν για να υπερασπιστούν τη δημοκρατία.
Η δημοκρατία γεννήθηκε στην Ελλάδα. Η δημοκρατία είναι στα χέρια του λαού και δεν είναι δυνατόν να βρίσκεται στα χέρια μιας ομάδας που θέλει να αποφασίζει για το μέλλον του και να διαχειρίζεται την περιουσία του λαού. Στην περίπτωσή μας μιλάμε για το μέλλον του λαού της Ελλάδας και του λαού της Βενεζουέλας.