Στην αντεπίθεση περνούν οι αρχαιολόγοι και κατηγορούν κυβερνητικά στελέχη για πιέσεις εναντίον τους σχετικά με τις ιδιωτικές επενδύσεις.
Προειδοποιούν δε ότι έρχονται και άλλες παρεμβάσεις σε αρχαιολογικούς χώρους για ιδιωτικές επενδύσεις ενώ συνολικά εκφράζουν την διαφωνία τους «με την απόδοση δημόσιων εκτάσεων και δημόσιας περιουσίας σε ιδιώτες με σκοπό την εξυπηρέτηση του χρέους, όπως αυτή περιγράφηκε στους όρους των Μνημονίων, των νόμων για τα φαστ-τρακ και τα Μεγάλα Έργα και το πρόσφατο Πολυνομοσχέδιο».
Σε απόφασή του, ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων αναφέρει ότι «παρακολουθεί με ανησυχία τις εντεινόμενες πιέσεις για περιορισμό των όρων προστασίας των αρχαιοτήτων και της νεότερης πολιτιστικής κληρονομιάς σε περιοχές που είτε περιλαμβάνονται είτε σχετίζονται με εκτάσεις που έχουν εκχωρηθεί στο Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας Του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ)».
Αναφέρεται μάλιστα στην υπόθεση Αφάντου Ρόδου, όπου, όπως υποστηρίζει η αρχαιολογική κοινότητα «βρέθηκε στο στόχαστρο σκαιότατων χαρακτηρισμών και απειλών από επιχειρηματικούς κύκλους αλλά και από τον Περιφερειάρχη Νοτίου Αιγαίου, αναβιώνοντας παλαιότερες απόψεις για την Αρχαιολογική Υπηρεσία ως “τροχοπέδη της ανάπτυξης”».
Παράλληλα υποστηρίζει ότι «με παρέμβαση της πολιτικής ηγεσίας» επανεισήχθη στο Κεντρικό Συμβούλιο Νεοτέρων Μνημείων το αίτημα του ΤΑΙΠΕΔ για διαμόρφωση της νέας Μαρίνας Πύλου «με αποτέλεσμα να υπάρξουν κι άλλες υποχωρήσεις υπέρ των αιτημάτων του ΤΑΙΠΕΔ».
Οι αρχαιολόγοι προειδοποιούν ότι «στο επόμενο διάστημα θα υπάρξουν προσπάθειες ιδιωτικοποιήσεων και μεγάλης κλίμακας τουριστικών επενδύσεων σε δημόσιες εκτάσεις εις βάρος των αρχαιοτήτων και του φυσικού περιβάλλοντος όπως στο Κάβο Σίδερο στην ΠΕ Λασιθίου, στο Ελληνικό Αττικής, στο χώρο του Ιπποδρόμου στο Μαρκόπουλο κ.α».
Ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων «εκφράζει την έντονη διαφωνία του με την παραχώρηση σε ιδιώτες επενδυτές μέσω του νέου Υπερταμείου Ιδιωτικοποιήσεων, περιοχών με αρχαιότητες και προστατευόμενα μνημεία της νεότερης και σύγχρονης πολιτιστικής κληρονομιάς ή περιοχών ιδιαίτερου φυσικού κάλλους».
Οπως υποστηρίζει, με τον τρόπο αυτό:
Αποκλείεται η απρόσκοπτη πρόσβαση των πολιτών στα μνημεία και τους χώρους, αλλά και στο φυσικό περιβάλλον (π.χ. αιγιαλοί) που αποτελούν εξ ολοκλήρου δημόσια αγαθά και ανήκουν σε όλους σύμφωνα με το Σύνταγμα
β) δεν διασφαλίζονται επαρκώς οι όροι προστασίας των μνημείων και των ορατών ή μη αρχαιοτήτων εφόσον αυτές εντάσσονται σε ιδιωτικές εκτάσεις,
γ) η εφαρμογή ειδικών όρων δόμησης μπορεί να αλλοιώσει το φυσικό περιβάλλον των μνημείων, αναπόσπαστο στοιχείο των όρων προστασίας τους σύμφωνα με τον Αρχαιολογικό Νόμο.
Μάλιστα ο ΣΕΑ «συνολικά εκφράζει την διαφωνία του με την απόδοση δημόσιων εκτάσεων και δημόσιας περιουσίας σε ιδιώτες με σκοπό την εξυπηρέτηση του χρέους, όπως αυτή περιγράφηκε στους όρους των Μνημονίων, των νόμων για τα φαστ-τρακ και τα Μεγάλα Έργα και το πρόσφατο Πολυνομοσχέδιο».
Στο ίδιο πνεύμα «εκφράζει την αντίθεσή του σε κάθε προσπάθεια παράκαμψης της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας και των νόμιμων διαδικασιών αδειοδότησης για μεγάλες ή μικρότερες επενδύσεις που προωθούνται με fast track διαδικασίες, όπως Μεγάλα Έργα, επενδύσεις πακέτου Γιούνκερ, νέο αναπτυξιακό νομοσχέδιο, επενδύσεις ΤΑΙΠΕΔ κλπ».
Οι αρχαιολόγοι τονίζουν ότι «η προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς δεν αποτελεί τροχοπέδη της ανάπτυξης, αλλά συνταγματική επιταγή και εγγύηση για μια αειφόρο ανάπτυξη που θα διασφαλίζει το πολιτιστικό και φυσικό περιβάλλον για τις επόμενες γενεές. Υπενθυμίζουμε ότι η προστασία των αρχαιοτήτων και του φυσικού περιβάλλοντος έχει στο παρελθόν διασώσει ολόκληρες περιοχές από την τσιμεντοποίηση, την άναρχη δόμηση και υπερεκμετάλλευση, όπως αυτή εφαρμόστηκε σε αντίστοιχα επενδυτικά έργα στην πολυτάραχη ιστορία της νεότερης και σύγχρονης Ελλάδας».
Τέλος, ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων προειδοποιεί ότι «θα συνεχίζει να υπερασπίζεται με κάθε τρόπο την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς, τηρώντας το Σύνταγμα και την αρχαιολογική νομοθεσία όπως και την απρόσκοπτη άσκηση των καθηκόντων των μελών του, απέναντι σε κάθε προσπάθεια εκφοβισμού, στοχοποίησης, απαξίωσης και περιθωριοποίησής τους».