Έδινε πνοή σε μέταλλο, μάρμαρο, χαλκό, και μπρούντζο. Πρωτοπόρος, άφησε το στίγμα της, στην αφηρημένη τέχνη, κυρίως της δεκαετίας του '60.
Σχέδια της κοσμούν τους τοίχους του Μουσείου που η ίδια δημιούργησε στην περιοχή του Θησείου. Η Αλεξ Μυλωνα, έφυγε από τη ζωή στα 96 της χρόνια, αφήνοντας πίσω της γλυπτά και πίνακες ζωγραφικής, που εκτίθενται σε τρία επίπεδα ενός χώρου Σύγχρονης Τέχνης που φέρει το όνομά της.
Η μεγάλη της επιθυμία: Να παραμείνει ένα κτήριο με ζωή και να μην γίνει Μαυσωλείο.
Το 2007, το Μουσείο Άλεξ Μυλωνά δωρήθηκε στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (ΜΜΣΤ) και έκτοτε αποτελεί το αθηναϊκό του παράρτημα.
Ένας Κόσμος διαφορετικός
Έργα της, γλυπτά, σχέδια, ζωγραφικά έργα, κολλάζ, ταπισερί και τυπώματα σε πανί, αρκετά από τα οποία εκτίθενται για πρώτη φορά, παρουσιάζονται αυτές της ημέρες, στο Μουσείο, σε συνεργασία με το Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης υπό την επιμέλεια του διευθυντή του, Ντένη Ζαχαρόπουλου. Τίτλος της έκθεσης «Ένας Κόσμος διαφορετικός» που παίρνει παράταση μέχρι το Φθινόπωρο.
Άτομο πολύπλευρο και πολυτάλαντο
Γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1920. Οι γονείς της, Μαρία Χαλκοκονδυλη και Θρασύβουλος Μπογδάνος, αντιλήφθηκαν σε μικρή ηλικία το ταλέντο της στο σχέδιο, και στα 8 της, ξεκίνησε τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής.
Το 1940, παντρεύτηκε τον νεαρό δικηγόρο και μετέπειτα πολιτικό Γεώργιο Μυλωνά. Το 1945, ξεκίνησε τις σπουδές της στη Σχολή Καλών Τεχνών, στο εργαστήριο του Μιχάλη Τόμπρου, και πρωτοεμφάνισε τη γλυπτική της στην πανελλήνια έκθεση του 1952 στο Ζάππειο και το 1953 στην γκαλερί «Κνωσσός», στην Αθήνα.
Η πρώτη ατομική της έκθεση στην Αθήνα (1955) περιλάμβανε έργα παραστατικής γλυπτικής, με κύριο θέμα την ανθρώπινη μορφή. Μεγάλο ρόλο στη διαμόρφωσή της έπαιξε η γνωριμία της με καλλιτέχνες της διεθνούς μοντέρνας τέχνης και η στενή της σχέση με το Παρίσι, όπου διατηρούσε εργαστήριο και περνούσε μεγάλο μέρος του χρόνου της, μετά το 1960.
Επιρροές από τον Giacometti, τον Zadkine και άλλους σύγχρονους γλύπτες ανιχνεύονται στις πρώτες φάσεις των αναζητήσεών της. Η θεματολογία της παραμένει ανθρωποκεντρική, αλλά οι μορφές σχηματοποιούνται και αποκτούν εξπρεσιονιστικό χαρακτήρα, που τονίζεται από τη χρήση του μετάλλου ως βασικού υλικού.
Παρουσίασε το έργο της σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Εκπροσώπησε την Ελλάδα στην 30ή Μπιενάλε της Βενετίας (1960, μαζί με τους Γ. Σπυρόπουλο, Α. Κοντόπουλο, Λ. Λαμέρα και Ευθ. Παπαδημητρίου), του Sao Paulo (1961) και στη διεθνή Μπιενάλε του Μόντρεαλ (1967). Το 1986 οργανώθηκε αναδρομική έκθεση του έργου της στην Εθνική Πινακοθήκη.
Κατά τα μέσα της δεκαετίας του 1990, η γλύπτρια εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Ελλάδα.
Το όνειρο που γίνεται πραγματικότητα
Το 2004, εγκαινιάστηκε στην Αθήνα το «Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Άλεξ Μυλωνά», όπου στεγάζεται το έργο της.
Η κηδεία της θα γίνει την Παρασκευή, στις 15.00, στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών.