Κατάμεστη ήταν η αίθουσα του θεάτρου Αλίκη στην οποία παρουσίασε το νέο του βιβλίο ο Ευάγγελος Βενιζέλος για την ελληνική κρίση.
Παρόντες ήταν ο διοικητής της ΤτΕ Γιάννης Στουρνάρας, ο πρώην διοικητής Γιώργος Προβόπουλος, ο πρώην υπουργός Γκ. Χαρδούβελης. Aπό την Δημοκρατική Συμπαράταξη παρόντες ήταν οι Φώφη Γεννηματά, Παρασκευάς Αυγερινός, Φοίβος Ιωαννίδης, Ανδρέας Λοβέρδος, Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος, Κώστας Σκανδαλίδης, Γ. Κουτσούκος, Θ. Παπαθεοδώρου, Λ. Γρηγορακος, Θανάσης Θεοχαρόπουλος, Γ. Λιανης, Π. Κουκουλόπουλος, Πύρρος Δήμας, Στ. Ξεκαλάκης, Γ. Βούρος, Θ. Χειμωνάς, Δ. Λυτζερης, Μ. Χρυσοχοίδης, Δ. Καρυδης.
Από το Ποτάμι ήταν παρόντες οι Σπύρος Λυκούδης, Γρ. Ψαριανός, Γ. Αμυράς, Δ. Τσιόδρας, Κ. Μαρκου.
Απο τη ΝΔ ήταν παρόντες οι Ιωάννης Βαρβιτσιώτης, Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης, Χρ. Σταικούρας, Σ. Βουλτεψη, Νότης Μηταράκης, Β. Οικονόμου.
Επίσης, παρόντες ήταν οι Χάρης Ρώμας, Πέτρος Τατσόπουλος, Χρ. Χωμενίδης, Ξ. Μπρουντζάκης, Γ. Κουτσομύτης, Δ. Σωτηρέλης.
Καθώς και οι Π. Πικραμμένος, Π. Χριστοδούλου, Γ. Ζαννιάς, Ντ. Ρόβλιας, Απ. Ταμβακάκης, Χρ. Ράμμος, αντιπρόεδρος ΣτΕ, Γ. Φλωρίδης, Ν. Μπίστης, Θ. Βακάλης (πρόεδρος ΘεςΓαλα)
«Μετασχηματισμοί του κράτους και της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Διδάγματα της οικονομικής κρίσης: Η ελληνική περίπτωση» είναι ο τίτλος του νέου βιβλίου του Ευάγγελου Βενιζέλου, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΠΟΛΙΣ.
Η βλάβη που έχει προκληθεί είναι πάρα πολύ μεγάλη, εκτίμησε ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος σχολιάζοντας το Eurogroup της Τρίτης και πρόσθεσε ότι ενάμιση χρόνο μετά τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015, η χώρα αγωνίζεται να γυρίσει στο σημείο στο οποίο βρισκόταν το Δεκέμβριο του 2014.
Προσερχόμενος στην εκδήλωση για την παρουσίαση του βιβλίου του χαρακτήρισε την απόφαση του Eurogroup διστακτική «αν θέλετε αρνητική σε τελική ανάλυση, γιατί διατηρεί μία εκκρεμότητα».
Βασική προϋπόθεση για να απελευθερωθεί από τους φραγμούς αυτούς και να ξαναβρεί την ισοτιμία της μέσα στην Ευρωζώνη και μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι κατά τον κ. Βενιζέλο «να ξαναενωθούμε σαν έθνος και σαν κοινωνία» και πρόσθεσε ότι «πρέπει να δημιουργηθούν οι πολιτικές προϋποθέσεις και δυστυχώς, με την παρούσα πολιτική κατάσταση, αυτές οι προϋποθέσεις δεν υπάρχουν».
Σε ό,τι αφορά το χρέος εκτίμησε ότι υπάρχει υπαναχώρηση σε σχέση με αυτά που είχαμε πετύχει το 2012.
Ωστόσο, τόνισε ότι «μόλις η χώρα ξαναγίνει αξιόπιστη, θα μπορέσουμε να πάρουμε αυτό που ήταν να πάρουμε με βάση τα δεδομένα του 2012 αλλά προς το παρόν μπαίνουμε σε ένα τέταρτο μνημόνιο, σε ένα διαρκές μνημόνιο και για πρώτη φορά έχουμε μία υπόσχεση για διευθέτηση χρέους υπό όρους και προϋποθέσεις».
«Αυτό δεν το εισπράττουν οι αγορές, δεν αλλάζει το κλίμα, χρειαζόμαστε κάτι πολύ πιο ριζικό, κάτι οριστικό, κάτι που να αλλάζει τους όρους του παιχνιδιού. Και για να αλλάξει αυτό, πρέπει να αλλάξουν οι πολιτικές συνθήκες» είπε.
Αναλυτικό απόσπασμα από την ομιλία του κ. Βενιζέλου:
«Στο θέμα του χρέους έχουμε υπαναχώρηση σε σχέση με αυτά που είχαμε πετύχει το 2012. Βεβαίως πιστεύω ότι, μόλις η χώρα ξαναγίνει αξιόπιστη, θα μπορέσουμε να πάρουμε αυτό που ήταν να πάρουμε με βάση τα δεδομένα του 2012 αλλά προς το παρόν μπαίνουμε σε ένα τέταρτο Μνημόνιο, σε ένα διαρκές Μνημόνιο», επισήμανε ο πρώην πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, σχολιάζοντας την απόφαση του Eurogroup.
Άρα το μεγάλο ερώτημα είναι, μπορούμε να ξεκινήσουμε πράγματι τις σκέψεις για νέα ιδρυτική συνθήκη επανεκκίνησης; Αυτή είναι μία επιλογή ωραία, γοητευτική, που θα μπορούσε να είναι και απολύτως αναγκαία και είναι, αλλά είναι υψηλής διακινδύνευσης. Εδώ πράγματι πέθανε το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα. Πού; Στη Γαλλία για λόγους εξωτερικούς και στην Ολλανδία για λόγους εσωτερικούς και μπορεί να πεθάνει αλλού για το προσφυγικό, αλλού για τις εκτρώσεις, αλλού γιατί δεν υπογράφεται η συλλογική σύμβαση εργασίας και αλλού γιατί μαλώνουν σε ένα κόμμα κυβερνητικό, τα στελέχη. Η Ευρώπη είναι αιχμάλωτη των εθνικών συγκυριών, σε πολύ χειρότερο σημείο σε σχέση με το παρελθόν και η ευκαιρία είναι μόνο μέσα στο πολιτικό, το πολιτικό στοιχείο, “l’ élément politique”. Η επαναφορά του πολιτικού είναι η λύση για την Ευρώπη. Εάν δεν υπάρξει αυτό θα γίνουν διάφορα θέματα, το Brexit, το προσφυγικό, το δημοσιονομικό πρόβλημα της κυριαρχίας, τις δραστηριότητες, τις πρωτοβουλίες της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, αλλά δε θα λύσουμε το πρόβλημα της Ευρώπης.
Μέσα σε όλα αυτά η Ελλάδα τί είναι; Προτεκτοράτο. Ένα ιδιόμορφο προτεκτοράτο. Κοιτάξτε, χάσαμε στρατιωτικά την Επανάσταση, όπως ξέρετε. Δεν προέκυψε το ανεξάρτητο ελληνικό κράτος λόγω στρατιωτικού συσχετισμού δυνάμεων, προέκυψε λόγω διεθνών συσχετισμών δυνάμεων. Όλη η εθνική ολοκλήρωση προέκυψε λόγω διεθνών συσχετισμών. Δηλαδή αυτό που έκανε ο Ελευθέριος Βενιζέλος ήτανε η πάρα πολύ έξυπνη διαχείριση των διεθνών συσχετισμών και η συμμετοχή της μικρής Ελλάδας στους μεγάλους συσχετισμούς. Μπορούμε να το κάνουμε αυτό χωρίς δημοσιονομική κυριαρχία, με μνημόνιο εις το διηνεκές, χωρίς καθαρή λύση για το χρέος, με υπαναχώρηση χθες σε σχέση με αυτό που είχαμε πάρει το 2012; Τώρα αγωνιζόμαστε να γυρίσουμε το 2019 εκεί που ήμασταν το Δεκέμβριο του 2014, περί αυτού πρόκειται, εάν γυρίσουμε. Αυτή είναι η απώλεια, ανυπολόγιστη.
Είμαστε, λοιπόν, μία χώρα ηττημένη, με μειωμένη εθνική ισχύ; Σίγουρα είμαστε μία κοινωνία διχασμένη. Είμαστε μία κοινωνία που κάποιοι αγωνίζονται να την κάνουν κοινωνία χαμηλών προσδοκιών. Είναι αυτή η μοίρα μας; Ε, όχι, δεν είναι αυτή η μοίρα μας! Ιδίως για εμάς που είμαστε Έλληνες από μοίρα και όχι Έλληνες από επιλογή, που είμαστε Έλληνες και όχι φιλέλληνες. Όλα εξαρτώνται από τη στάση του ελληνικού λαού.
Αυτό είπε και ο Πρωθυπουργός απευθυνόμενος στον αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης την Κυριακή στη Βουλή. Είπε, ψηφίστηκα και μετά τη συμφωνία της 12ης Ιουλίου και το δημοψήφισμα ξαναψηφίστηκα στις εκλογές του Σεπτεμβρίου, άρα, δε φταίω εγώ, φταίνε αυτοί που με ψήφισαν. Αυτό είπε, τόσο απλά και τόσο καθαρά. Άρα απευθυνόμαστε σε αυτούς που τον ψήφισαν και τους καλούμε να σκεφθούν ήρεμα, ψύχραιμα, όσο μπορούν πιο αντικειμενικά και αποστασιοποιημένα εάν ήμασταν καλύτερα πριν από 18 μήνες ή χειρότερα και πού βαδίζουμε. Όλα εξαρτώνται από τη στάση του ελληνικού λαού, που δεν εκφράζεται μόνο τυπικά σε εκλογές και δημοψηφίσματα. Το πρόβλημα –και το λέω πολλές φορές στο βιβλίο– είναι πρωτίστως πολιτικό και κοινωνικό στην Ελλάδα. Δευτερογενώς είναι οικονομικό και δημοσιονομικό. Άρα, η λύση βρίσκεται στους πολιτικούς συσχετισμούς, στο αν αυτοί μπορεί να αλλάξουν, στο αν ο ελληνικός λαός θέλει να αλλάξει τη μοίρα του. Μπορεί, αρκεί να το θέλει.