Η διαφθορά του δημόσιου τομέα στερεί 1,5-2 τρισ. δολάρια ετησίως από την παγκόσμια οικονομία, σε μίζες και κοστίζει ακόμη περισσότερα σε ισχνή οικονομική ανάπτυξη και απώλεια φορολογικών εσόδων, σύμφωνα με το ΔΝΤ.
Νέα έρευνα του Ταμείου αναφέρει ότι η καταπολέμηση της διαφθοράς είναι ζωτικής σημασίας για την επίτευξη μακροοικονομικής σταθερότητας. Το ΔΝΤ τονίζει ότι η στρατηγική σε αυτό το θέμα απαιτεί διαφάνεια, ξεκάθαρο νομικό πλαίσιο και αξιόπιστη απειλή για διώξεις.
«Ενώ είναι γνωστό το άμεσο οικονομικό κόστος της διαφθοράς, τα έμμεσα κόστη μπορεί να είναι ακόμη πιο σημαντικά και εξουθενωτικά», τονίζει η Κριστίν Λαγκάρντ σε έκθεσή της που περιλαμβάνει η έρευνα. «Η διαφθορά έχει και ευρύτερες διαβρωτικές επιπτώσεις στην κοινωνία. Υπονομεύει την εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση και διαβρώνει τα ηθικά πρότυπα των πολιτών», αναφέρει ακόμη η γενική διευθύντρια του Ταμείου.
Ως συνέχεια έρευνας της Παγκόσμιας Τράπεζας του 2005, η έκθεση του Ταμείου υπολογίζει ότι περίπου το 2% του παγκόσμιου ΑΕΠ δαπανάται ετησίως για δωροδοκίες. Ομως, αναφέρει ότι τα έμμεσα κόστη είναι σημαντικά υψηλότερα, καθώς μειώνει τα έσοδα των κυβερνήσεων ενθαρρύνοντας την φοροαποφυγή και μειώνοντας τα κίνητρα για την καταβολή φόρων, με αποτέλεσμα να μένουν λιγότερα χρήματα στα κρατικά ταμεία για δημόσιες επενδύσεις στις υποδομές, την υγειονομική περίθαλψη και την παιδεία.
Ακόμη, το Ταμείο τονίζει ότι η διαφθορά συχνά διώχνει τις επενδύσεις από χώρες στις οποίες το φαινόμενο είναι διαδεδομένο και αυξάνει το κόστος του δανεισμού. Χωρίς να κάνει αναφορά σε συγκεκριμένες χώρες, το ΔΝΤ αναφέρει ότι η εξάρτηση από μη ανανεώσιμους φυσικούς πόρους μπορεί συχνά να ενθαρρύνει τη διαφθορά, όπως και τις συγκρούσεις για τον έλεγχό τους.
Στις προτάσεις του, το Ταμείο αναφέρει ότι οι ισχυροί νόμοι κατά της διαφθοράς και η δυνατότητα διώξεων είναι απαραίτητα στοιχεία, αλλά σημειώνει ότι χρειάζεται η μείωση των κανονισμών, κάτι που μπορεί να περιορίσει τις ευκαιρίες για δωροδοκίες και να δώσει στις εταιρείες περισσότερες ευκαιρίες να αναπτυχθούν χωρίς αυτές.
«Οπου δίδεται η ευχέρεια σε έναν υπάλληλο να εγκρίνει μία οικονομική δραστηριότητα, υπάρχει ο κίνδυνος να υπάρξει κατάχρηση αυτού του δικαιώματος», ανέφερε χαρακτηριστικά η Κριστίν Λαγκάρντ.