Η μία μετά την άλλη πορτογαλικές τράπεζες περνούν υπό ισπανικό έλεγχο. Πορτογάλοι οικονομολόγοι ανησυχούν μήπως η Λισαβόνα χάσει ένα σημαντικό εργαλείο καθορισμού της οικονομικής πορείας της χώρας.
Οι πορτογαλικές τράπεζες παραμένουν στα πρωτοσέλιδα. Σχεδόν 14 δις ευρώ έχει κοστίσει, μέχρι στιγμής, η διάσωσή τους. Πρώην κορυφαία στελέχη τους είτε έχουν προφυλακιστεί, είτε περιμένουν τη δίκη τους κατηγορούμενοι για εγκληματικές ενέργειες, είτε διαφεύγουν ακόμα της σύλληψης. Και τώρα Ισπανοί και Αγκολέζοι ερίζουν για τον έλεγχο της Πορτογαλικής Τράπεζας Επενδύσεων BPI, η οποία, από ό,τι όλα δείχνουν, βρίσκεται σε καλή κατάσταση.
Ορισμένοι πορτογάλοι οικονομολόγοι προειδοποιούν ότι οι τράπεζες αποτελούν σημαντικό εργαλείο καθορισμού της οικονομικής πορείας μιας χώρας. Ανάμεσά τους και ο καθηγητής Φρανσίσκο Λούκα, ο οποίος εξηγεί: «Για τον λόγο αυτό Γαλλία και Γερμανία δεν επιτρέπουν την εξαγορά τραπεζών τους από χρηματοπιστωτικά ιδρύματα του εξωτερικού. Μια τέτοια εξάρτηση θα δημιουργούσε προβλήματα και στην Πορτογαλία».
Ο πορτογάλος ειδικός αναφέρεται κυρίως στην εξαγορά αρκετών πορτογαλικών τραπεζών από ισπανικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Πρόσφατα η παραπαίουσα τράπεζα BANIF, με έδρα την Μαδέρα, πέρασε στον έλεγχο του ισπανικού ομίλου Santander. Όπως υποστηρίζει ο Φρανσίσκο Λούκαν αυτό έγινε λόγω των πιέσεων που άσκησαν στη Λισαβόνα ΕΚΤ και οι Βρυξέλλες. Εδώ και εβδομάδες εξεταστική επιτροπή της πορτογαλικής βουλής προσπαθεί, ανεπιτυχώς, να σχηματίσει εικόνα για το πως έγινε η εξαγορά.
Θεωρία συνωμοσίας ή πραγματικότητα;
Oι κακοί Ισπανοί αναλαμβάνουν δηλαδή με τη βοήθεια της ΕΕ πορτογαλικές τράπεζες; Πρόκειται για θεωρία συνωμοσίας ή μήπως είναι απλά μια πραγματικότητα; Η υπόθεση BPI δίνει τροφή και στις δύο ερμηνείες. Στην Πορτογαλική Τράπεζα Επενδύσεων τις αποφάσεις λαμβάνει η επιχειρηματίας και κόρη του προέδρου της Αγκόλας Ισαβέλ ντος Σάντος, κι ας κατέχει τις περισσότερες μετοχές ο ισπανικός όμιλος Caixa. Επειδή όμως η BPI κατέχει μερίδιο σε τράπεζα της Αγκόλας, που ελέγχεται από την ντος Σάντος, η επιχειρηματίας διαθέτει δεσμεύουσα μειοψηφία στην Πορτογαλική Τράπεζα Επενδύσεων. Όλα αυτά όμως θα αλλάξουν, μιας και οι Βρυξέλλες ζητούν τον περιορισμό της επιρροής της Αγκόλας, η οποία κατά την άποψή τους εγκυμονεί οικονομικούς κινδύνους. Ως συνέπεια η Λισαβόνα ψήφισε νόμο, με τον οποίο αναιρείται η δεσμεύουσα μειοψηφία της ντος Σάντος, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο για μια εξαγορά της BPI από τους Ισπανούς.
Η μάχη για τον έλεγχο της BPI έχει χαθεί, εκτιμά ο καθηγητής Φρανσίσκο Λούκα: «Ο πόλεμος ωστόσο για τον έλεγχο των πορτογαλικών τραπεζών συνεχίζεται. Και οι Πορτογάλοι έχουν να επιλέξουν μόνο μεταξύ Ισπανών και Αγκολέζων επενδυτών, δηλαδή μεταξύ Σκύλλας και Χάρυβδης. Αν όλες οι άλλες επιλογές πλήττουν πάντως τα συμφέροντα της χώρας, τότε οι Πορτογάλοι δεν έχουν παρά να κρατήσουν υπό τον έλεγχο του δημοσίου μεγάλες τράπεζες, όπως την Novo Banco. Είναι ωστόσο αμφίβολο αν ΕΕ και ΕΚΤ δώσουν πράσινο φως σε μια τέτοια πολιτική. Μέχρι στιγμής ωστόσο κανείς άλλος δεν έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον για τις πορτογαλικές τράπεζες».
Πηγή: Deutche Welle