Στο πλαίσιο των διαλέξεων του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου με τίτλο «Βιωματικές ανασκαφικές εμπειρίες» ο Δημήτρης Παντερμαλής αναφέρθηκε στις ανασκαφές της ζωής του, επιχειρώντας να απαντήσει στο μεγάλο ερώτημα.
Τι είναι ακριβώς για τον αρχαιολόγο μια ανασκαφή; Το ίδιο το αποκαλυφθέν εύρημα ή η διαδικασία αποκάλυψης του;
Ο ομότιμος καθηγητής Αρχαιολογίας του ΑΠΘ υπεύθυνος των ανασκαφών που διεξάγει το ΑΠΘ στο αρχαίο Δίον επί 46 συνεχή και αδιάλειπτα χρόνια, διευθυντής σήμερα του Μουσείου Ακρόπολης, θυμήθηκε μιλώντας στο ακροατήριο του πανεπιστημίου, σημαντικές στιγμές της ζωή του.
Απέφυγε τις ακατάληπτες και δύσκολες λέξεις που συχνά καθιστούν αποτρεπτική τη μελέτη από το ευρύ και μη εξειδικευμένο κοινό της αρχαιολογίας και επέλεξε να μιλήσει με ένα βίντεο, για τις νεροφίδες που κινούνταν απειλητικά στο χώρο του ιερού, για τα θεϊκά νερά του Ολύμπου, τόπου κατοικίας των θεών, για τους δαίμονες της φύσης που προσδιόρισαν την θέση των ιερών, για τον μυθικό ποταμό Βαφύρα, για τις μαινάδες γυναίκες της Πιερίας που κατασπάραξαν τον Ορφέα.
Ο Δημήτρης Παντερμαλής αναφέρθηκε σε ένα περιστατικό, χρόνια πριν, όταν το 1951 ένας χωρικός του μίλησε για το ιερό της Ίσιδας που εντόπισε πρώτος. «Μου το είπε, αλλά εγώ ο κ. Καθηγητής, δεν τον πίστεψα και χρόνια μετά, έμαθα σκάβοντας πως είχε δίκαιο».
Μίλησε και για έναν άλλο χωρικό που έκλαιγε επί μήνες καθώς το ιερό της Αφροδίτης του Ολύμπου (της εντόπιας) αποκαλύφθηκε στις ανασκαφές του χωραφιού όπου είχε φυτέψει καλαμπόκι. «Καλή η Αφροδίτη και όμορφη, αλλά ...εγώ πρέπει να θρέψω τα παιδιά μου». Τελικά, ο χωρικός αποζημιώθηκε με την παραχώρηση τετραπλάσιας έκτασης για την καλλιέργεια καλαμποκιού.