Στα σχεδόν τέσσερα χρόνια που έχουν περάσει από τους Ολυμπιακούς αγώνες του 2012, 18 αθλητές που μετείχαν σε αυτούς έφυγαν πρόωρα από τη ζωή.
Τα γαλλικά ΜΜΕ μιλούν πλέον για την «κατάρα» της διοργάνωσης του Λονδίνου. Δικαιολογείται όμως κάτι τέτοιο;
Η πρώτη αναφορά σε αυτό έγινε τον περασμένο Νοέμβριο, σύμφωνα με το BBC που ασχολήθηκε με το θέμα, όταν το γαλλικό κανάλι BFMTV μετέδωσε την είδηση για το θάνατο της Λευκορωσίδας σπρίντερ Γιούλια Μπαλιούκινα.
Είχε τρέξει στα 100 μ. και 4Χ100 μ. στους Ολυμπιακούς αγώνες του 2012 και βρέθηκε νεκρή, καλυμμένη με πλαστικό, σε δάσος έξω από το Μινσκ. Ενας 28χρονος κατηγορήθηκε για τη δολοφονία της.
Η «Ολυμπιακή κατάρα» εμφανίστηκε ξανά τον προηγούμενο μήνα όταν η Σάρα Τέιτ- αθλήτρια της κωπηλασίας από την Αυστραλία που είχε πάρει το αργυρό μετάλλιο στης διοργάνωση του Λονδίνου- έχασε τη μάχη με τον καρκίνο του τραχήλου.
Η Σάρα Τέιτ (δεξιά)
«Η Σάρα Τέιτ είναι η τελευταία προσθήκη στη μακρά λίστα των κορυφαίων αθλητών που έχουν πεθάνει μετά από τη συμμετοχή τους στους Ολυμπιακούς αγώνες του Λονδίνου», έγραψε η Le Figaro στις 5 Μαρτίου. «Αυτή η Ολυμπιακή ''κατάρα'' μετρά έως τώρα 18 θύματα», σημείωνε ακόμη.
Η ιδέα αυτή, περί κατάρας, «γεννήθηκε» στη Γαλλία πιθανόν εξαιτίας του σοκαριστικού θανάτου δύο μελών της Ολυμπιακής ομάδας της χώρας, στις 9 Μαρτίου του 2015, εξηγεί η Πόλα Κένεντι του BBC.
Η κολυμβήτρια Καμίλ Μουφά και ο πυγμάχος Αλέξις Βαστίν ήταν ανάμεσα στα 10 άτομα που σκοτώθηκαν, όταν δύο ελικόπτερα συγκρούστηκαν στην Αργεντινή, στο πλαίσιο γυρισμάτων για ριάλιτι με διάσημους. Είδηση που είχε προκαλέσει σοκ στη Γαλλία.
Ο αριθμός των 18 αθλητών που έχασαν τη ζωή τους μετά από τη συμμετοχή στους Ολυμπιακούς αγώνες του 2012 σίγουρα δεν ακούγεται μικρός. Ιδιαίτερα από τη στιγμή που πρόκειται για νέους ανθρώπους οι οποίοι πέθαναν μέσα σε τέσσερα χρόνια.
Ομως, από την άλλη, πρόκειται για 18 άτομα από τους 10.568 που μετείχαν σε αυτή τη διοργάνωση στο Λονδίνο. Με βάση τα σκληρά ποσοστά θνησιμότητας, θα περίμενε κανείς να πεθαίνουν 7,89 άνθρωποι ανά 1.000, σημειώνει ο Ρομπ Μαστροντομένικο, στατιστικολόγος της Global Sports Statistics, μιλώντας στο BBC. Οπότε, όταν πρόκειται για ένα σύνολο 10.568 ανθρώπων, θα περίμενε κανείς να χάσουν τη ζωή τους περίπου 333 σε περίοδο τεσσάρων ετών, συνεχίζει ο ίδιος. Ομως, η συζήτηση αφορά αθλητές επιπέδου Ολυμπιακών αγώνων, με μέσο όρο ηλικίας τα 26 χρόνια, οι εκτιμήσεις αλλάζουν σε επτά θανάτους το χρόνο, ή 28 στην τετραετία.
Οπότε, καταλήγει η ίδια ανάλυση, οι 18 θάνατοι από τους Ολυμπιακούς αγώνες του 2012 και μετά δεν φαίνεται ως κάτι ασυνήθιστο και σίγουρα δεν είναι σημάδι «κατάρας».
Οι αθλητές που μετείχαν στους Ολυμπιακούς αγώνες του Λονδίνου και πέθαναν:
7 Δεκεμβρίου 2012 Κεϊτάνι Γκράχαμ, Μικρονησία, πάλη (καρδιακή προσβολή)
3 Ιανουαρίου 2013 Μπάρι Στάντερ, Ν. Αφρική, ορεινή ποδηλασία (τον χτύπησε όχημα κατά την προπόνηση)
9 Μαΐου 2013 Αντριου Σίμπσον, Μ. Βρετανία, ιστιοπλοΐα (ιστιοπλοϊκό δυστύχημα)
15 Ιουνίου 2013 Ελένα Ιβαστσένκο, Ρωσία, τζούντο (αυτοκτονία)
4 Αυγούστου 2013 Μπίλι Γουόρντ, Αυστραλία, πυγμαχία (αυτοκτονία)
16 Αυγούστου 2013 Αμπντελραχμάν ελ-Τραμπίλι, Αίγυπτος, πάλη (πυροβολήθηκε)
19 Οκτωβρίου 2013 Τακρίτ Πανιτσουπατίκουμ, Ταϊλάνδη, σκοποβολή (πυροβολήθηκε)
6 Νοεμβρίου 2013 Κρίστιαν Λόπεζ, Γουατεμάλα, άρση βαρών (πνευμονία)
29 Δεκεμβρίου 2013 Μπεσίκ Κουντούκοφ, Ρωσία, πάλη (τροχαίο)
3 Μαΐου 2014 Ελένα Μπαλτάτσα, Μ. Βρετανία, τένις (καρκίνος)
9 Μαρτίου 2015 Καμίλ Μουφά, Γαλλία, κολύμβηση (συντριβή ελικοπτέρου)
9 Μαρτίου 2015 Αλέξις Βαστίν, Γαλλία, πυγμαχία (συντριβή ελικοπτέρου)
27 Μαρτίου 2015 Ντοντρέ Μπάρναμπι, Καναδάς, στίβος (χάθηκε στη θάλασσα)
25 Ιουνίου 2015 Τρέβορ Μουρ, ΗΠΑ, ιστιοπλοΐα (χάθηκε στη θάλασσα)
Οκτώβριος 2015 Γιούλια Μπαλιούκινα, Λευκορωσία, στίβος (δολοφονία)
10 Νοεμβρίου 2015 Λορέν Βιντάλ, Γαλλία, τρίαθλο (καρδιακή προσβολή)
10 Δεκεμβρίου 2015 Αρντολντ Περάλτα, Ονδούρα, ποδόσφαιρο (πυροβολήθηκε)
3 Μαρτίου 2016 Σάρα Τέιτ, Αυστραλία, κωπηλασία (καρκίνος)