Καλά πληροφορημένες πηγές στο Παρίσι και στις Βρυξέλλες δήλωσαν σήμερα στο ειδησεογραφικό πρακτορείο Ρόιτερς ότι αξιωματούχοι στην ευρωζώνη και στο ΔΝΤ συζήτησαν τις τελευταίες ημέρες την πιθανότητα η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) να παραχωρήσει δάνεια στο ΔΝΤ ώστε αυτό, με τη σειρά του, να μπορεί να δανείζει ακόμα και τις μεγαλύτερες οικονομίες στην ευρωζώνη.
Η διαβούλευση αυτή έγινε την ώρα που καθίσταται σφοδρότερη η κρίση χρέους στην ευρωζώνη, απειλώντας να συμπαρασύρει την τρίτη σε μέγεθος οικονομία της ευρωζώνης, την Ιταλία, αλλά ακόμα και τη δεύτερη, τη Γαλλία.
Η ΕΚΤ, με τους απεριόριστους πόρους που ως κεντρική τράπεζα διαθέτει, κατά το σκεπτικό αυτής της διαβούλευσης, θα μπορούσε να εξασφαλίσει χρόνο στις κυβερνήσεις των ισχυρότερων οικονομιών της ΕΕ, καλύπτοντας τις δανειακές τους ανάγκες, προκειμένου να υλοποιούνται οι απαραίτητες μεταρρυθμίσεις στην οικονομία.
Εκτιμήθηκε ότι οι χρηματαγορές θα μπορούσαν να εμπιστευτούν περισσότερο εγγυήσεις που προσφέρει η κεντρική τράπεζα, την ώρα που τίθενται εν αμφιβόλω αφενός το κατά πόσον το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΕΤΧΣ) μπορεί να έχει στη διάθεσή του ένα τρισεκατομμύριο ευρώ προκειμένου να δανείζει υπερχρεωμένες οικονομίες στην ευρωζώνη και αφετέρου εάν και κατά πόσον θα επαρκούσε 1 τρισεκατομμύριο.
Η πρώην ηγεσία της ΕΚΤ (μέχρι την 1η Νοεμβρίου) είχε εκτιμήσει ότι θα πρέπει να καταστεί "η ύστατη λύση" για τον δανεισμό των κρατών-μελών της ευρωζώνης.
Δηλαδή, η ΕΚΤ να δανείζει στις κυβερνήσεις τις ευρωζώνης ποσά, αφού όμως σε πρώτο χρόνο αυτές έχουν μεταβάλει τις πολιτικές τους που οδήγησαν στα ελλείμματα και στην επιβράδυνση της ανάπτυξης.
Όπως έχουν τα πράγματα, απο την κοινοτική νομοθεσία απορρέουν ποικίλοι περιορισμοί στη διαδικασία δανειοδότησης κυβερνήσεων απο την ΕΚΤ.
Επίσης, στο επίπεδο του γερμανογαλλικού "άξονα" διαμορφώνεται μια διελκυστίνδα. Το Παρίσι τάσσεται υπέρ του σεναρίου που προβλέπει η ΕΚΤ να αποκτήσει μεγαλύτερο ρόλο στη δανειοδότηση κυβερνήσεων στην ευρωζώνη -- μέσω του ΕΤΧΣ. Το Βερολίνο εναντιώνεται σθεναρά σε αυτό. Αναδεικνύει την παράμετρο της καταστατικής ανεξαρτησίας της ΕΚΤ, κρίνοντας ασύμφορο αυτή να καλύπτει κρατικά ελλείμματα, επισείει μάλιστα το φόβητρο του υψηλού --σε μια τέτοια περίπτωση-- πληθωρισμού σε όλη την ευρωζώνη, με αποτέλεσμα την πτώση του βιοτικού επιπέδου.
Συνεπώς, μέσα απο όλες αυτές τις αντιπαρατιθέμενες προσεγγίσεις, προβάλλει μέσω της σύνθεσης μια νέα: η ΕΚΤ, προκειμένου να συμπράττει κατά της κρίσης χρέους στην ευρωζώνη, να δανείζει το ΔΝΤ.
Τούτο κατ' επιταγήν του άρθρου 23 του καταστατικού της, που ορίζει: "η ΕΚΤ μπορεί να φέρει σε πέρας όλων των ειδών τις τραπεζικές συναλλαγές--στο πλαίσιο σχέσεων με τρίτα κράτη ή διεθνείς οργανισμούς".
"Είναι εφικτό" είπε στο Ρόιτερς αξιωματούχος της ευρωζώνης, καθώς 10 μέλη της ΕΕ, που δεν είναι μέλη της 17μελούς ευρωζώνης, παραπονούνται έντονα ότι δεν μπορεί με τα δικά τους κεφάλαια στο ΕΤΧΣ να εξυπηρετούνται οι ανάγκες αποκλειστικά των "πλουσίων της ευρωζώνης".
Σε ό,τι αφορά τα ομόλογα των υπερχρεωμένων κρατών στην ευρωζώνη, τα επιτόκια των οποίων ανεβαίνουν το τελευταίο διάστημα ραγδαία παρά τις παρεμβάσεις της ΕΚΤ που τα αγοράζει στην πρωτογενή και στην δευτερογενή αγορά, αναπτύσσεται ο εξής προβληματισμός: "αν η ΕΚΤ δηλώσει εξαρχής ότι, θα καλύψει μιαν οσονδήποτε μεγάλη συνολική ονομαστική αξία ομολόγων ποιος, άραγε, στις διεθνείς χρηματαγορές θα είναι εκείνος που θα κοντράρει τον ισχυρισμό; Όμως, αν αυτό γίνει χωρίς πομπώδεις διακηρύξεις και με τρόπο σταδιακό, τότε σταδιακά κι οι αγορές θα επανέλθουν στη νηνεμία".
(ΑΠΕ-ΜΠΕ)