Σε ένα πολυδαίδαλο γραφειοκρατικό σύστημα προσκρούουν όσοι επιχειρηματίες ενδιαφέρονται να επενδύσουν στην Ελλάδα όπως προκύπτει από τις πρώτες διαπιστώσεις των ομάδων εργασίας του υπουργείου Οικονομίας, που έχουν αναλάβει την καταγραφή των δυσλειτουργιών σχετικά με τις διαδικασίες αδειοδότησης των επιχειρήσεων.
Χθες η υφυπουργός Οικονομίας αρμόδια για την Βιομηχανία Θεοδώρα Τζάκρη παρουσίασε στο ΚΥΣΟΙΠ την πορεία της μεταρρύθμισης που υλοποιεί το υπουργείο για τις διαδικασίες τις οποίες έχει αναλάβει να εκπονήσει, με την υποστήριξη της Παγκόσμιας Τράπεζας.
Στο πλαίσιο αυτό ομάδες εργασίας υπό το υπουργείο Οικονομίας έχουν αναλάβει συντονίσουν όλες τις απαραίτητες ενέργειες ιεράρχηση των προτεραιοτήτων και την θέσπιση της απαραίτητης δευτερογενούς νομοθεσίας ως τον Ιούνιο του 2016.
Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα που παρουσίασε η κυρία Τζάκρη τον ερχόμενο Ιούνιο θα είναι έτοιμες οι νομοθετικές παρεμβάσεις για τις βιομηχανικές και μεταποιητικές δραστηριότητες που απαιτούνται για τη μεταποίηση τροφίμων και ποτών, τις τουριστικές δραστηριότητες και τις υπηρεσίες που περιλαμβάνουν δραστηριότητες που ενδέχεται να δημιουργούν κινδύνους για την υγεία ενώ για τις εξορυκτικές δραστηριότητες οι νομοθετικές παρεμβάσεις θα είναι έτοιμες έως το Μάρτιο του 2017.
Συνολικά από τα ευρήματα των ομάδων εργασίας για την υφιστάμενη κατάσταση προκύπτει ότι το υπάρχον σύστημα στηρίζεται υπερβολικά σε εκ των προτέρων διαδικασίες αδειοδότησης ενώ οι εκ των υστέρων έλεγχοι περιορίζονται σε ελέγχους παραπόνων χωρίς συγκεκριμένη στόχευση και πλάνο για το πραγματικό ρίσκο που έχει η δραστηριότητα για το δημόσιο συμφέρον.
Καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος
Στα βασικά σημεία της υφιστάμενης διαδικασίας που εντοπίστηκαν να χρήζουν απλοποίησης είναι:
- η περαιτέρω αποσαφήνιση της διαδικασίας προέγκρισης (εμπλοκή χρήσεων γης, πολεοδομίας αρχαιολογικής υπηρεσίας, αποφάσεων δημοτικών συμβουλίων κ.λπ.) με στόχο την απάλειψη της ως ξεχωριστή πράξη της διοίκησης.
-η δυνατότητα ένταξης στην διαδικασία της γνωστοποίησης του μεγαλύτερου συνόλου των δραστηριοτήτων των καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος και η επανεξέταση των απαιτούμενων δικαιολογητικών.
Όπως προκύπτει με βάση την νομοθεσία της ΕΕ και την πρακτική το 90% των σχετικών δραστηριοτήτων ακολουθεί την διαδικασία της απλής γνωστοποίησης της έναρξης λειτουργίας ενώ στην χώρα μας κατ’ εφαρμογή της ιδίας νομοθεσίας οδηγούμε το 90% σε πολύπλοκη διαδικασία αδειοδότησης.
Στην περίπτωση των μεταποιητικών δραστηριοτήτων τροφίμων και ποτών τα ζητήματα που εντοπίστηκαν ήδη από την καταγραφή έχουν να κάνουν κυρίως με το ότι στην ελληνική νομοθεσία οι απαιτήσεις που υφίστανται για την αδειοδότηση των επιχειρήσεων τροφίμων, δεν απαιτούνται ούτε από την ευρωπαϊκή νομοθεσία ούτε συνάδουν με τις καλές πρακτικές άλλων χωρών.
Μάλιστα ενώ σύμφωνα με την νομοθεσία στην ΕΕ προβλέπεται έγκριση με επιτόπιο έλεγχο πριν τη λειτουργία της μεταποιητικής μονάδας μόνο για τα ζωικά προϊόντα, στην ελληνική νομοθεσία προβλέπεται σχετική απαίτηση για το σύνολο των τροφίμων.
Επιπλέον στην Ελλάδα απαιτούνται για την αδειοδότηση των περισσότερων βιομηχανικών δραστηριοτήτων τα υπερδιπλάσια έγγραφα αλλά και διαδικασίες απ’ ότι χρειάζονται άλλες χώρες χωρίς αυτές παράλληλα να προσθέτουν στη ποιότητα και ασφάλεια των παραγόμενων προϊόντων. Μάλιστα σύμφωνα με τα ευρήματα της ομάδας εργασίας οι απαιτούμενες διαδικασίες επιβαρύνουν τη διοίκηση και αποθαρρύνουν ενδιαφερόμενους επενδυτές.
Τέλος στην περίπτωση των τουριστικών καταλυμάτων η αδειοδότηση τους αν και έχει βελτιωθεί σημαντικά με τις νομοθετικές παρεμβάσεις του 2014 έχει περιθώρια γι’ ακόμα μεγαλύτερη απλούστευση όσον αφορά τα αναγκαία δικαιολογητικά για την έκδοση του Ειδικού Σήματος Λειτουργίας.