Ένα καλά εμπλουτισμένο βιογραφικό είναι το Α και το Ω για την εύρεση εργασίας. Ωστόσο, τη στιγμή που οι περισσότεροι δίνουν βάρος στις σπουδές τους και την προϋπηρεσία τους, οι εργοδότες κοιτούν ακόμη και τα «ψιλά γράμματα»... ειδικά όταν αυτά αφορούν τον αθλητισμό.
Ένας σημαντικός παράγοντας, λοιπόν, που κοιτούν οι εργοδότες, κυρίως στις ΗΠΑ, είναι πόσο αθλητικός θα είναι ο μελλοντικός συνεργάτης και αν ασχολείται σοβαρά με τον αθλητισμό.
Σύμφωνα με το inc.com, οι αθλητές είναι εκ φύσεως πειθαρχημένοι, έχουν μάθει να ακούν και να εκτελούν εντολές. Ειδικά αν κάποιος έχει υπάρξει επαγγελματίας ή ερασιτέχνης αθλητής, τότε σίγουρα έχει χρειαστεί να προπονείται αρκετές ώρες την εβδομάδα (μπορεί και έως 60 ώρες) ταυτόχρονα με τις όποιες άλλες του ασχολίες. Έτσι έχει μάθει να εργάζεται πολύ, ενώ λόγω του αθλητισμού επιδιώκει να επιτυγχάνει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
Οι αθλητές χωρίζονται σε δύο κατηγορίες, σε αυτούς που κάνουν ομαδικά και αυτούς που κάνουν ατομικά αθλήματα.
Στα ατομικά αθλήματα, όπως π.χ. την πάλη, το τένις κ.α., ο αθλητής μαθαίνει να αγωνίζεται με στόχο τη νίκη. Έτσι οι αθλητές δυσκολεύονται να δεχτούν την ήττα και αυτό μπορεί να φανεί χρήσιμο στον εκάστοτε εργοδότη.
Οι αθλητές ομαδικών αθλημάτων από την άλλη, έχουν μάθει να κερδίζουν μέσα από την ομαδική δουλειά και την συνεργασία, πράγματα απαραίτητα για την εύρυθμη λειτουργία ενός γραφείου.
Οι αθλητές που έχουν παίξει σε μία ομάδα, π.χ. ποδοσφαίρου ή μπάσκετ έχουν μάθει να θυσιάζουν την ατομική δόξα για το καλό της ομάδας και όπως σημειώνεται μπορούν να κάνουν την διαφορά σε όποιον τομέα τους ανατεθεί.