Τέσσερα μοιραία πρόσωπα (Νίκος Κοτζιάς, Χάρης Παμπούκης, Νίκος Αθανασάκης, Γιώργος Ελενόπουλος) είναι οι βασικοί υπεύθυνοι, μαζί φυσικά με τον Γιώργο Παπανδρέου, που οδήγησαν τη χώρα τα τελευταία δύο χρόνια σε μια οπερετική διακυβέρνηση που λίγο έλειψε να τη διαλύσουν.
Οι τέσσερις αυτοί συνεργάτες του Παπανδρέου που εκμεταλλεύθηκαν το χαμηλό πολιτικό του κριτήριο και το τεράστιο έλλειμμα πολιτικής διαίσθησης, τον οδήγησαν με τις επιλογές τους στον όλεθρο και λίγο έλλειψαν να συμπαρασύρουν και την ίδια την χώρα στην καταστροφή. Οι δύο από αυτούς, ο καθηγητής Νικος Κοτζιάς και ο δικηγόρος Χάρης Παμπούκης, έχουν αποχωρήσει από το περιβάλλον Παπανδρέου. Ο Νίκος Κοτζιάς, πρώην στέλεχος της ΚΝΕ και του ΚΚΕ, που υπήρξε βασικός συμβουλος του Γιώργου Παπανδρέου από την εποχή του υπουργείου Εξωτερικών σήμερα έχει προσχωρήσει στο επιτελείο του Τσίπρα και είναι ένας από αυτούς που ενθαρρύνουν τον νεαρό πρόεδρο του Συνασπισμού σε ακραίες και αδιέξοδες θέσεις. Ο Νίκος Κοτζιάς έσπρωχνε συστηματικά τον Γιώργο σε δήθεν ριζοσπαστικές επιλογές χωρίς ουσιαστικά περιεχόμενο και είναι αυτός, που το 2007 μετά την ήττα στις εκλογές και την εσωκομματική σύγκρουση με το Βενιζελικό στρατόπεδο, είχε επινοήσει τη γνωστή φράση «ένας Παπανδρέου δεν παραιτείται». Ο Νίκος Κοτζιάς που διακατέχεται από αριστερίστικα σύνδρομα επιχείρησε ουσιαστικά να «σταλινοποιήσει» το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου και ήταν ο υπέρμαχος της μηδενικής ανοχής στην εσωκομματική αντιπολίτευση. Είχε αποκαλέσει τότε σε άρθρο του το Βενιζέλο «βλαχοδήμαρχο» και ωθούσε συστηματικά τον Παπανδρέου σε εθνικοπατριωτικές κορώνες και σε σύγκρουση με τις διεθνείς αγορές.
Εξίσου καταστροφική ήταν η συμβολή του Χάρη Παμπούκη ο οποίος πίστευε ότι θα μπορούσε να εξελιχθεί σε Λιβάνη του Γιώργου και διακατεχόταν από πολιτικές φαντασιώσεις και επικά μυθεύματα. Είναι αυτός που του εισηγήθηκε το 2004 την δεξιά και την αριστερή διεύρυνση που ενσαρκώθηκε με την προσχώρηση στο ΠΑΣΟΚ των Στέφανου Μάνου, Ανδρέα Ανδριανόπουλου και Μίμη Ανδρουλάκη. Ο Χάρης Παμπούκης με νηπιακές πολιτικές αναλύσεις έσπρωχνε τον Γιώργο σε αδιέξοδες πολιτικές. Χρεοκόπησε πολιτικά το 2009 όταν τοποθετήθηκε στην πρώτη κυβέρνηση Παπανδρέου υπουργός Επικρατείας με αποστολή να συντονίσει το υπουργικό συμβούλιο αλλά λόγω των μειωμένων πολιτικών ικανοτήτων του το αποσυντόνισε πλήρως. Λόγω ενός αδικαιολόγητα υπερτροφικού πολιτικού εγώ, συμπεριφέρθηκε κατά τη διάρκεια που ήταν υπουργός Επικρατείας σκαιά σε κορυφαίους υπουργούς που ήταν εσωκομματικοί αντίπαλοι του Παπανδρέου. Στη συνέχεια υποβαθμίστηκε αλλά ως αναπληρωτής υπουργός Ανάπτυξης υπήρξε εμπνευστής του fast track που ουδέποτε εφαρμόστηκε και θα μείνει στην σύγχρονη πολιτική ιστορία της χώρας σαν ένα πρωτοφανές επενδυτικό φιάσκο. Πολλοί υπουργοί ισχυρίζονται ότι ορισμένες επενδυτικές πρωτοβουλίες στην πραγματικότητα ήταν απλές φαντασιώσεις του.
Ένας άλλος από τους βασικούς υπεύθυνους της χρεοκοπίας της διακυβέρνησης Παπανδρέου ήταν ο Νίκος Αθανασάκης. Ένας κομματικός γραφειοκράτης που επέζησε όλων των καταστάσεων στο ΠΑΣΟΚ, εκτός από την εποχή Σημίτη όπου περιθωριοποιήθηκε. Ο Νίκος Αθανασάκης αντιπροσωπεύει τον πιο σκληρό αναχρονισμό του ΠΑΣΟΚ και είναι ένας από αυτούς που κράτησαν πρώτα την Χαριλάου Τρικούπη και στη συνέχεια την Ιπποκράτους ερμητικά κλειστές στην κοινωνία. Οι επιλογές του υπήρξαν ολέθριες και λένε ότι έχει τεράστια ευθύνη τόσο για το δημοψήφισμα όσο και για την επιλογή Πετσάλνικου.
Εξίσου ολέθρια ήταν η συμβολή στην καταστροφή του πρώην δημοσιογράφου Γιώργου Ελενόπουλου ο οποίος όλα αυτά τα χρόνια ως διευθυντής του γραφείου τύπου του πρωθυπουργού παραπληροφορούσε συστηματικά τους δημοσιογράφους μετατρέποντας το Μέγαρο Μαξίμου σε μπούνκερ παραπληροφόρησης. Υπήρξε συνυπεύθυνος τόσο για το δημοψήφισμα όσο και για την επιλογή Πετσάλνικου και είναι ένας από αυτούς που πιέζουν τον Γιώργο Παπανδρέου να μην παραιτηθεί από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ.
Το κράμα αυτό ευφάνταστατων και γραφειοκρατών συμβούλων υπήρξε εκρηκτικό και μοιραίο για τη διακυβέρνηση ΓΑΠ.