Το μεσημέρι της Πέμπτης, 24 Μαρτίου, το δικαστήριο της Χάγης, μετά από μία εξαιρετικά μακρά διαδικασία, κατέληξε στην απόφαση του για την τύχη του πρώην ηγέτη της Βοσνίας, κρίνοντας τον ένοχο για 10 απο τις 11 κατηγορίες και επιβάλλοντας του ποινή 40 χρόνια φυλάκιση.
Ο Ράντοβαν Κάρατζιτς, ο πρώην ηγέτης της Σερβίας και της Βοσνίας, ήταν κατηγορούμενος για γενοκτονία, εγκλήματα πολέμου, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας τα οποία τελέστηκαν κατά την περίοδο 1992-1995 στη Βοσνία και οδήγησαν στον θάνατο περισσότερους από 100.000 ανθρώπους.
Τελική Ετυμηγορία για Κάρατζιτς
Ο Ράντοβαν Κάρατζιτς αντιμετώπιζε συνολικά 11 κατηγορίες, δυο για γενοκτονία, πέντε για εγκλήματα ενάντια στην ανθρωπότητα και τέσσερις για εγκλήματα πολέμου, ως Πρόεδρος της Σερβικής Δημοκρατίας της Βοσνίας από το 1992 έως το 1996.
Το Διεθνές Δικαστήριο έκρινε ένοχο τον πρώην ηγέτη των Σέρβων της Βοσνίας για τα 10 από τα 11 αδικήματα, κρίνοντας τον αθώο μόνο για την μία κατηγορία που αφορούσε το αδίκημα της γενοκτονίας.
Ο δικαστής που προέδρευε, O-Gon Kwon, ανακοίνωσε ότι ο Κάρατζιτς φέρει ευθύνη για τα εγκλήματα σε Σαράγιεβο και Σρεμπρένιτσα και πιο συγκεκριμένα ότι είναι ένοχος για γενοκτονία στην Σρεμπρένιτσα, όπου άνδρες και αγόρια, μουσουλμάνοι Βόσνιοι, σφαγιάστηκαν από τις δυνάμεις του Κάρατζιτς.
Το δικαστήριο του επέβαλε ποινή 40 χρόνια φυλάκιση.
Αθώος για την μια κατηγορία για γενοκτονία
«Το σώμα δεν μπόρεσε, με βάση τις αποδείξεις που παρουσιάστηκαν, να ταυτοποιήσει πρόθεση γενοκτονίας για την μια κατηγορία εκ μέρους του κατηγορουμένου» ανακοίνωσε ο δικαστής O-Gon Kwon.
«Ο κατηγορούμενος δεν μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνος για γενοκτονία ως προς την πρώτη κατηγορία», πρόσθεσε.
Ετσι, ο Κάρατζιτς απαλλάχθηκε από την πρώτη κατηγορία για γενοκτονία στις πόλεις της Βοσνίας, όμως οι δικαστές τον έκριναν ένοχο για τη σφαγή του 1995 στη Σρεμπρένιτσα, τη μεγαλύτερη στην Ευρώπη μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, όπου έχασαν τη ζωή τους 8.000 Μουσουλμάνοι, για την οποία είχε απαγγελθεί σε βάρος του Κάρατζιτς μια δεύτερη κατηγορία για γενοκτονία.
Το δικαστήριο της Χάγης σε μία εκτενή αναφορά των εγκλημάτων τόνισε πως, πέρα από τους θανάτους, τους βιασμούς αλλά και τις παράνομες κρατήσεις ανθρώπων την περίοδο εκείνη, υπήρξε ουσιαστικά ξεριζωμός για περισσότερους από μισό εκατομμύριο ανθρώπους από τα σπίτια και τις εστίες τους.
Σημειώνεται πως σύμφωνα με τα στοιχεία του δικαστηρίου της Χάγης, τα θύματα της περιόδου εκείνης ήταν κυρίως Βόσνιοι με κροατική καταγωγή και μουσουλμάνοι Βόσνιοι.
Ενοχος για την οργάνωση παραστρατιωτικών
Το δικαστήριο της Χάγης καταλόγισε πάντως δόλο και εγκληματική αμέλεια στον Κάρατζιτς για την οργάνωση και τον συντονισμό παράλληλων παραστρατιωτικών οργανώσεων οι οποίες είχαν ως στόχο να πλήξουν τόσο τη Βοσνιοκροατική κοινότητα όσο και τους Βόσνιους με μουσουλμανικό θρήσκευμα. Το δικαστήριο της Χάγης επίσης καταλόγισε δόλο στο πρόσωπο του Κάρατζιτς, τονίζοντας πως οι πράξεις του ήταν απόλυτα οργανωμένες και σχεδιασμένες με μοναδικό στόχο να πλήξουν συγκεκριμένες ομάδες ανθρώπων, απέναντι στους οποίους είναι βέβαιο πως διαπράχθηκαν εκούσια "βαναυσότητες ανείπωτης σκληρότητας" οι οποίες "βαφτίστηκαν εθνική κυριαρχία και εθνοκάθαρση".
Στη συνέχεια ο επικεφαλής του δικαστηρίου της Χάγης υπογράμμισε τα στοιχεία δεν επαρκούν για να συνδεθεί ο Κάρατζιτς με μαζικές δολοφονίες αλλά είναι άμεσα εμπλεκόμενος για την υπόθαλψη οργανώσεων οι οποίες διέπρατταν τέτοιου τύπου ειδεχθή εγκλήματα.
Το δικαστήριο επίσης συνέδεσε με ευθύνες τον Κάρατζιτς αναφορικά με τη δημιουργία παράνομων και κρυφών σημείων κράτησης και ανάκρισης χιλιάδων ανθρώπων με στόχο την τρομοκράτηση του πληθυσμού.
"Οι κατηγορίες για τα εγκλήματα πολέμου, υπόθαλψης και απόκρυψης δολοφονιών και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας υπάρχουν επαρκή στοιχεία ώστε να συνδεθούν με τον κατηγορούμενο", σημείωσε ο επικεφαλής του δικαστηρίου της Χάγης.
Αντιδράσεις για την απόφαση
Ο Ύπατος Αρμοστής των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, ο Ζέιντ Ρά'αντ Αλ Χουσέιν, χαρακτήρισε «εξαιρετικά σημαντική» την απόφαση του δικαστηρίου για τον Κάρατζιτς. Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά, πρόκειται για μια προειδοποιήση στους εθνικιστές ηγέτες σε όλη την Ευρώπη, αλλά και αλλού, οι οποίοι επιδιώκουν να εκμεταλλευτούν το εθνικιστικό συναίσθημα και να μετατρέψουν τις μειονότητες σε αποδιοπομπαίους τράγους.
«Το μήνυμα αυτής της δίκης είναι ότι κανείς δεν βρίσκεται υπεράνω του νόμου», πρόσθεσε ο Ζέιντ