Οταν ο Δημήτρης Σπυρίδης έφτασε στον καταυλισμό της Ειδομένης, με μία σακούλα κρουασάν, άλλαξε γνώμη. Οσα είδε τον έκαναν να αποφασίσει ότι αυτό που πήγε να κάνει, δεν ήταν αρκετό.
Ο 50χρονος και η σύζυγός του, Μαρία, άνοιξαν την πόρτα του σπιτιού τους για δύο οικογένειες Σύρων προσφύγων, την προηγούμενη εβδομάδα. Πλέον, μένουν όλοι μαζί στον Ευρωπό, ένα μικρό χωριό που απέχει περίπου μισή ώρα από την Ειδομένη.
«Εβρεχε και είχε ομίχλη. Το μόνο που άκουγα, στις 8 το πρωί, ήταν κλάματα και βήχας», είπε ο κ. Σπυρίδης, εξιστορώντας στο Reuters την επίσκεψή του στον προσφυγικό καταυλισμό. «Τα έχασα. Ολες οι σκηνές ήταν μούσκεμα, όλα τους τα ρούχα βρεγμένα. Λάσπη, υγρασία και δάκρυα, τίποτα άλλο. Είμαστε ή δεν είμαστε χριστιανοί;», διερωτήθηκε, εξηγώντας την απόφαση που πήρε.
Ο κ. Σπυρίδης δούλευε σαν μάγειρας στην Ελβετία και πριν από πέντε χρόνια αποφάσισε να επιστρέψει στην Ελλάδα. Δεν έχει καταφέρει να βρει δουλειά και βοηθάει στον οικογενειακό φούρνο.
Αυτό δεν τον απέτρεψε να φιλοξενήσει τους Σύρους πρόσφυγες στο σπίτι του. Πλέον, η μία οικογένεια ζει στη σοφίτα και η άλλη, που έχει τρία παιδιά, στο υπνοδωμάτιο του ζευγαριού. Ο κ. Σπυρίδης και η σύζυγός του κοιμούνται στον καναπέ, στο σαλόνι τους.
Οπως λέει στο Reuters, θα τους φιλοξενήσει για όσο χρειαστεί. «Ζούμε όλοι μαζί. Μία μεγάλη οικογένεια, 22 άνθρωποι συνολικά», δηλώνει.
«Θέλω η Ευρώπη, αν μπορεί- και ξέρω ότι μπορεί- να δεχθεί αυτές τις οικογένειες από τη Συρία, ένα μέρος που έχει καταστραφεί. Και θέλω αυτές οι οικογένειες να ξανασυναντήσουν τους συγγενείς τους», καταλήγει ο κ. Σπυρίδης.
Ο Δημήτρης Σπυρίδης (τρίτος από αριστερά στην πρώτη σειρά και η σύζυγός του, Μαρία, μαζί με τις δύο οικογένειες Σύρων που φιλοξενούν στο σπίτι τους.
Η Μαρία Σπυρίδη, με τον πεθερό της, Νίκο, τους πρόσφυγες Ζίναχ και Μοχάμεντ και τον Δημήτρη Σπυρίδη, γύρω από το τραπέζι του σπιτιού.
Ο Σύρος πρόσφυγας Αχμέντ και η σύζυγός του Χαντίντ.
Ο Δημήτρης Σπυρίδης με τον Αχμέντ.
Φωτογραφίες: Reuters