Πρωινό Σαββάτου και η Σαμάνθα Αντέρσον, χρυσοχόος και μητέρα τριών παιδιών από το Brisbane της Αυστραλίας, ετοιμάζεται να απολαύσει το αγαπημένο της πρωινό που περιλαμβάνει τοστ με φυστικοβούτυρο. Δαγκώνει την πρώτη μπουκιά. Τίποτα. Δεν κατεβαίνει. Για κάποιον ανεξήγητο λόγο δεν μπορεί να καταπιεί. Δεν πανικοβάλλεται όμως και συνεχίζει την προσπάθεια. Δεύτερη μπουκιά. Τίποτα. Πιέζει τον εαυτό της αλλά το αποτέλεσμα είναι ίδιο δεν μπορεί να καταπιεί.
Στα 39 της η Σαμάνθα έχει χάσει την ικανότητα της να καταπίνει. Πάσχει από δυσφαγία. Πρόκειται για μια σοβαρή διαταραχή της φυσιολογικής διαδικασίας κατάποσης, δηλαδή της μεταφοράς της τροφής και των υγρών από τα χείλη έως το στομάχι.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Business Insider οι άνθρωποι που δυσκολεύονται να καταπιούν μπορεί εύκολα να πνιγούν. Πάσχουν από προβλήματα στους πνεύμονες, έχουν διατροφικές διαταραχές αλλά και αφυδάτωση. Παράλληλα η συναισθηματική και ψυχολογική τους υγεία κλονίζεται καθώς αποφεύγουν την κοινωνική ζωή.
Για τους ασθενείς σε προχωρημένο στάδιο η δυσφαγία μπορεί να οδηγήσει στη λήψη τροφής μόνο σε υγρή μορφή ενώ σε σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να χρειαστεί να συντηρούνται μόνο μέσω του σωλήνα σίτισης που εισάγεται μέσω της κοιλιάς στο στομάχι, όπως συνέβη στην περίπτωση της Άντερσον που χρειάστηκε να τρέφεται έτσι για 18 μήνες.
Ο Πίτερ Μπελάφσκι, διευθυντής του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια και θεράπων γιατρός της Άντερσον, ειδικός στα θέματα δυσφαγίας επισημαίνει στο Business Insider πως στη χειρότερη περίπτωση οι ασθενείς μπορεί να πνιγούν με το ίδιο τους το σάλιο το οποίο παράγουν οι σιαλογόνοι αδένες και φτάνει το 1,5 λίτρα τη ημέρα. «Είναι σαν να πνίγεσαι επί 24 ώρες την ημέρα» δηλώνει ο Μπελάφσκι.
Η κατάποση είναι μια περίπλοκη διαδικασία, που σημαίνει ότι πολλά μπορεί να πάνε στραβά. Ακόμα και οι ειδικοί διαφωνούν ως προς τα ζεύγη των μυών που συμπεριλαμβάνονται στη διαδικασία της κατάποσης. Κάποιοι μιλούν για 22 ζεύγη μυών και 7 από τα 12 κρανιακά νεύρα που λαμβάνουν μέρος.
Ως προς τους πιθανούς ασθενείς κάποιες έρευνες που έγιναν στις Κάτω Χώρες μιλούν και έναν στους 8 ενήλικες. Ως προς τις αιτίες οι ειδικοί αναφέρουν την πλάγια μυατροφική σκλήρυνση, το Πάρκινσον, το Αλτσχάιμερ ή άλλες νευρολογικές συνθήκες, τραυματική βλάβη ή και την ακτινοθεραπεία που εφαρμόζεται στον καρκίνο του εγκεφάλου και λαιμού.
Έξι μήνες μετά από τον πνιγμό της με το τοστ και αφού είχε χάσει 13 κιλά, είχε κλειστεί στο σπίτι και ήρθε πρόσωπο με πρόσωπο με τον θάνατο η Σαμάνθα μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο με αφυδάτωση. Μετά από μια ατελείωτη λίστα γιατρών που παρέλασαν από μπροστά της άκουσε για πρώτη φορά το όνομα της ασθένειας από την οποία έπασχε. Νωρίτερα οι γιατροί την είχαν συμβουλεύσει να πάρει βάλιουμ για να καταπολεμήσει το στρες, κάποιοι της σύστησαν να ντυθεί ωραία και να βγει με τον άνδρα της για φαγητό σε ένα καλό εστιατόριο ενώ υπήρχε και κάποιος άλλος που της είπε: «Γλυκιά μου μάλλον ξέχασες πως είναι να καταπίνεις».
Πρόκειται πάντως για μια ασθένεια για την αντιμετώπιση της οποίας οι προσπάθειες των γιατρών έχουν μόλις πρόσφατα αρχίσει να σημειώνουν πρόοδο. Η πολυπλοκότητα της δυσφαγίας έχει κεντρίσει την περιέργεια της επιστημονικής κοινότητας σχετικά με τα οφέλη και αλλά και τους περιορισμούς των υφιστάμενων θεραπειών. Σε αυτές περιλαμβάνεται η άσκηση, ηλεκτρική διέγερση, δίαιτα υγρών και σίτιση μέσω σωλήνα στις πιο σοβαρές περιπτώσεις.