Βρίσκεται στη γωνία της οδού Βικτόρια από το 1889 και είναι το αρχαιότερο λονδρέζικο εστιατόριο με θαλασσινά το οποίο προτιμούν επί το πλείστον τραπεζίτες και γκάνγκστερ.
Το Sweetings αποτελεί έναν θεσμό στην πόλη. Είναι ανοιχτό μόνο το μεσημέρι, πέντε ημέρες την εβδομάδα και δεν γίνονται κρατήσεις.
Εκτός από τα θαλασσινά είναι γνωστό και για το black velvet που προσφέρει. Πρόκειται για ένα κοκτέιλ που περιέχει σαμπάνια και μπύρα και δημιουργήθηκε το 1861 προς τιμήν του εκλιπόντος πρίγκιπα Αλβέρτου αλλά και το εξαιρετικό του μπράντι και το γλυκό κρασί που σερβίρεται μετά το φαγητό και αντικαθιστά το τσάι και τον καφέ.
Καβούρια, γαρίδες κοκτέιλ και καπνιστό χέλι αλλά και σούπα με αστακό που κοστίζει 7 λίρες συμπεριλαμβάνονται στα ορεκτικά του μενού. Τα 14 κυρίως πιάτα, κοστίζουν από 15 έως 45 λίρες ενώ ο κατάλογος με τα φαγητά συμβουλεύει: «Όλα τα ψάρια μπορεί να είναι τηγανητά, ψητά ή ποσέ, ρωτήστε ένα μέλος του προσωπικού για τον καλύτερο τρόπο για να τα παραγγείλετε».
Το Sweetings άνοιξε στη σημερινή του τοποθεσία το 1889 αν και η εταιρεία υπάρχει από τη δεκαετία του 1830, όταν ονομαζόταν John S. Sweetings, Fish and Oyster Merchant και παρείχε ψάρια και πάγο σε εξοχικές κατοικίες.
Υπήρξε το αγαπημένο εστιατόριο του διάσημου ζωγράφου Henri de Toulouse-Lautrec και συνεχίζει να είναι το μέρος που προτιμούν τραπεζίτες, αριστοκράτες, σημαίνοντα πρόσωπα της λονδρέζικης κοινωνίας και γκάνγκστερ.