Με κείμενο που αναρτήθηκε στον ιστότοπο indymedia ο καταδικασμένος σε ισόβια και 129 χρόνια κάθειρξη για τη δράση του Επαναστατικού Αγώνα Νίκος Μαζιώτης επετέθη κατά της δικαστικής απόφασης.
Κατηγορεί δε την «αριστερή κυβέρνηση Σύριζα» ότι έδωσε εγγυήσεις στους δανειστές.
Η δήλωση του Ν. Μαζιώτη:
«Η τάξη αποκαταστάθηκε. Οι δανειστές, η ΕΕ, η ΕΚΤ, το ΔΝΤ, οι ΗΠΑ, η υπερεθνική οικονομική ελίτ, τα κλιμάκια των «θεσμών» μπορούν να είναι ήσυχοι τώρα που τα ανδρείκελά τους, οι έλληνες δικαστές, λειτουργώντας στο πρόσωπο μου παραδειγματικά με καταδίκασαν σε ισόβια κάθειρξη γιατί ανατίναξα το κτίριο της Τράπεζας της Ελλάδας – παράρτημα της Κεντρικής Ευρωπαϊκής Τράπεζας – όπου βρισκόταν το γραφείο του αντιπροσώπου του ΔΝΤ.
Η αριστερή κυβέρνηση Σύριζα, η τόσο ευαίσθητη σε θέματα «τρομοκρατίας» μπορεί επίσης να είναι ήσυχη γιατί έδωσε εγγυήσεις στους δανειστές ότι τα μνημονιακά προγράμματα μπορούν να συνεχίζουν να εφαρμόζονται απρόσκοπτα όταν ο εσωτερικός εχθρός καταστέλλεται με την «αρμόζουσα αυστηρότητα».
Ως αναρχικός όταν έκανα την επιλογή της ένοπλης επαναστατικής δράσης, γνώριζα το αντίτιμο αυτής της επιλογής μπορεί να ήταν μια βαριά καταδίκη ή ακόμα και ο θάνατος σε μια συμπλοκή με αστυνομικούς όπως παραλίγο να γίνει στο Μοναστηράκι τον Ιούλιο του 2014 ή όπως συνέβη στη Δάφνη στις 10 Μαρτίου 2010 όταν σκοτώθηκε το μέλος του Επαναστατικού Αγώνα, ο σύντροφος Λάμπρος Φούντας. Όμως το αντίτιμο του αγώνα και των επιλογών μου ήταν κάτι που ποτέ δε με φόβισε, ούτε και τώρα με την απόφαση της έδρας της 2ης δίκης του Επαναστατικού Αγώνα που με καταδίκασε σε ισόβια κάθειρξη και 129 χρόνια. Ήταν κάτι που το περίμενα ως ενδεχόμενο από μια έδρα που έδειξε από την πρώτη στιγμή τις διαθέσεις της. Όταν ο εχθρός δείχνει τέτοιο μένος, αυτό είναι κάτι που με τιμά ιδιαίτερα γιατί αποδεικνύει την ορθότητα των επιλογών μου, την ορθότητα του να αγωνίζομαι προσφεύγοντας στα όπλα απέναντι σε ένα εγκληματικό καθεστώς που ληστεύει και έχει αφήσει πίσω του εκατόμβες νεκρών.
Η ισόβια κάθειρξη για τη βομβιστική ενέργεια εναντίον της διεύθυνσης εποπτείας της Τράπεζας της Ελλάδας, μια ενέργεια με προειδοποιητικό τηλεφώνημα, χωρίς καν τραυματισμούς αλλά μόνο με υλικές ζημιές, αποδεικνύει το μένος των υπηρετών του κράτους και των ανδρεικέλων της υπερεθνικής ελίτ γιατί δεν παραδοθήκαμε, δεν γυρίσαμε πίσω στη φυλακή μετά τις συλλήψεις του 2010 και την αποφυλάκισή μας λόγω παρέλευσης του 18μηνου, γιατί επιλέξαμε την παρανομία για να συνεχίσουμε τον ένοπλο αγώνα, γιατί συνεχίσαμε τη δράση του Επαναστατικού Αγώνα.
Η απόφαση αυτή σκοπό έχει να τρομοκρατήσει όχι εμένα – γιατί ξέρουν ότι ποτέ δεν θα με λυγίσουν – αλλά αυτούς που θα θελήσουν να επιλέξουν τον ένοπλο αγώνα, τους συντρόφους και τις συντρόφισσες του αναρχικού αντιεξουσιαστικού χώρου και τα αγωνιζόμενα κοινωνικά κομμάτια. Αυτή η απόφαση αποδεικνύει την δυσαναλογία με αυτήν της 1ης δίκης του Επαναστατικού Αγώνα όπου για 16 ενέργειες της οργάνωσης καταδικαστήκαμε η Πόλα Ρούπα και εγώ σε 50 χρόνια κάθειρξη ενώ στη 2η δίκη για μια βομβιστική ενέργεια με προειδοποίηση και χωρίς τραυματισμούς, καταδικάστηκα σε ισόβια κάθειρξη ενώ για τις υποθέσεις των δύο απαλλοτριώσεων των τραπεζών και της ένοπλης συμπλοκής με αστυνομικούς στο Μοναστηράκι η ποινή είναι συνολικά 129 χρόνια κάθειρξη.
Το μένος της έδρας της 2ης δίκης γίνεται ακόμα πιο εμφανές από το γεγονός ότι με καταδίκασε αυθαίρετα για την κατηγορία της «διεύθυνσης», πράγμα που είχε απορριφθεί από το πρώτο δικαστήριο. Αυτή η απόφαση δεν πρόκειται ούτε κατά διάνοια να με φοβίσει. Είμαι ισόβια στρατευμένος στον αγώνα για την Επανάσταση, για την ανατροπή του Κεφαλαίου και του Κράτους. Για τον αγώνα αυτό δίνω πρόθυμα και τη ζωή μου.
Συντρόφισσες – σύντροφοι μην τους φοβάστε και αντεπιτεθείτε.
Ο αγώνας συνεχίζεται μέχρι την τελευταία ανάσα.
ΖΗΤΩ Ο ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ